Xavier Moreau: Oorlog in Oekraïne was te vermijden

Xavier Moreau, oprichter van het politiek-strategische analysecentrum Stratpol, vertelt aan Spoetnik:

"Wij moeten teruggaan naar de geschiedenis van dit conflict, en vooral naar de akkoorden van Minsk. Deze werden zeven jaar geleden ondertekend, bijna op de dag af, en bekrachtigd door een resolutie van de VN-Veiligheidsraad. Nu stond er in deze overeenkomsten een vervaldatum, dat wil zeggen dat alles wat van Kiev - dat deze overeenkomsten ondertekende na de oorlog verloren te hebben, met name tijdens de slag om Debaltseve - geëist werd, voor december 2015 uitgevoerd moest zijn.

Rusland wacht dus al zeven jaar en vraagt Kiev om de akkoorden van Minsk na te leven, en vraagt Frankrijk en Duitsland om Kiev ertoe te brengen die akkoorden na te leven, aangezien zij er garant voor stonden. Bovendien, aangezien er een besluit van de VN-Veiligheidsraad is, kan niemand er onderuit. Noch Oekraïne, noch Frankrijk, noch de Verenigde Staten of Engeland en de leden van de Verenigde Naties die deze resolutie ondertekend hebben en die Oekraïne hadden moeten verplichten haar toe te passen. Dit is nog niet gebeurd!

Ik denk dat Vladimir Poetin een plan B had en dat plan B is wat wij nu zien. Toen Vladimir Poetin vier maanden geleden begon te onderhandelen, om veiligheidsgaranties aan te bieden, toen hij enkele weken geleden instemde met het opnieuw opstarten van het Normandische formaat met de diplomatieke adviseurs die in Parijs en Berlijn bijeen waren, toen hij een ontmoeting had met Emmanuel Macron, toen hij een ontmoeting had met Scholz en een ontmoeting met Blinken, was het mogelijk om te voorkomen dat Rusland naar dit plan B zou gaan.

Helaas, het werkte helemaal niet. Er waren zelfs enkele totaal groteske situaties, zoals de persconferentie in Kiev met Volodymyr Zelensky, waar Emmanuel Macron zijn steun betuigde aan de Oekraïense strijders die sinds 2014 aan het front staan. Ik denk dat Vladimir Poetin begrepen heeft dat noch Parijs noch Berlijn Oekraïne ooit onder druk zouden zetten om de akkoorden van Minsk uit te voeren.

Voor zover Kiev weer eens de hele frontlinie in Donbass aan het bombarderen was, besloten zij over te gaan op plan B. Ik kan mijn verbazing niet verbergen. Ik dacht dat de Russische reactie evenrediger zou zijn. Van nu af aan wordt het doel aangekondigd: het is denazificatie en demilitarisatie. Dat wil zeggen, als het zo doorgaat, zijn er over drie dagen alleen nog maar katapulten in Oekraïne.

[...] Voor mij is de Oekraïense regering natuurlijk verantwoordelijk. Dit gezegd zijnde, toen Zelenski tot President werd gekozen, kwam hij met een programma van verzoening met Rusland en van verzoening met het Russischtalige volk. Hij deed precies hetzelfde als zijn voorganger Porosjenko, die in 2014 ook met een programma van verzoening kwam. In plaats daarvan maakte hij een programma van vervolging van de Russische taal, van vervolging van Russen, van het in de kijker zetten van de zogenaamde helden van de Tweede Wereldoorlog die nazi-collaborateurs waren, zoals Stepan Bandera of Roman Sjoekevitsj. Hij deed precies het tegenovergestelde van waarvoor hij verkozen was.

Als Frankrijk en Duitsland echter hun werk hadden gedaan, d.w.z. Kiev onder druk hadden gezet om de akkoorden van Minsk uit te voeren, zou er voor Kiev geen andere keuze zijn geweest dan deze bevelen op te volgen of het risico te lopen de Europese hulp te verliezen. Zelfs de meest radicale leden van Zelenski's entourage hadden de akkoorden van Minsk moeten voorleggen en uiteindelijk uitvoeren. Ik denk dus dat de verantwoordelijkheid gedeeld wordt.

[...] Bedenk maar eens dat Emmanuel Macron uit Kiev is teruggekeerd zonder zelfs maar een uitwisseling van gevangenen, wat enkele jaren geleden wel het geval was. Bovendien heeft hij het op geen enkel moment in deze persconferentie met Zelenski over de punten van de akkoorden van Minsk. Ze zijn zeer nauwkeurig, met een chronologie. Er moet een uitwisseling van gevangenen komen, amnestie, een wijziging van de Oekraïense grondwet, de aanneming van een autonome status voor de Donbass, plaatselijke verkiezingen en pas daarna de teruggave van de grenzen aan Oekraïne. Emmanuel Macron heeft het over geen van deze kwesties gehad!

Ik denk dat hij een bijzondere verantwoordelijkheid draagt, meer nog dan Scholz, die net aangekomen is en de dossiers in allerijl oppakt. De grote verliezer, degene die deze mislukking - want het gebruik van militair geweld is een mislukking - heeft veroorzaakt, is ongetwijfeld Emmanuel Macron.