De druk van de Amerikaanse regering op Europese landen om hun defensie-uitgaven te verhogen zal onder Trump naar verwachting toenemen. Onder leiding van Joe Biden heeft de Amerikaanse regering een assertiever standpunt ingenomen over 'internationale veiligheidskwesties' en haar militaire aanwezigheid uitgebreid, vooral in 'strategische gebieden' dicht bij Europa.
Geen voortzetting van het Nieuwe Grote Spel, met de strijd tussen de VS en de USSR om de controle over Centraal-Azië. Maar een herhaling van het oorspronkelijke Grote Spel, dat tussen tsaristisch Rusland en Groot-Brittannië in de 19de eeuw. Omdat Londen nooit hield van de realiteit die het verdwijnen van het Britse Rijk, het einde van de koloniale uitbuiting, het progressieve verlies van relevantie op het internationale toneel zag.
De staat is een gemeenschap van mensen in een afgebakende ruimte, of zelfs een beschaving met duidelijke grenzen; in dit geval kunnen we spreken van een "beschavingsstaat" - om het concept van Weiwei Zhang te gebruiken - zoals China, of tot op zekere hoogte Rusland.
Ik zou deze aanval in een zeer brede, zeer oude historische context willen plaatsen. De Amerikaanse strateeg Edward Luttwak beweerde dat in het oostelijke Middellandse Zeegebied de Verenigde Staten, in navolging van Groot-Brittannië, de erfgenaam waren van Romeinse en Byzantijnse strategieën. Vanuit dit perspectief blijft Iran de erfgenaam van het Perzische Rijk.
Met de verkiezingen voor het Europees Parlement nog maar een paar maanden van ons verwijderd, moeten we de verkiezingskalender weer in de juiste richting beginnen te duwen. Kiezers worden opnieuw herinnerd aan de bedreiging voor de "Europese eenheid" die uitgaat van "extremistische partijen" - die Poetin-aanhangers.
Er ligt nu een belangrijk boek in de boekwinkels door Oaks uitgeverij gepubliceerd. Het is het essay van de Duitse filosoof Walter Schubart, Europe and the Soul of the Orient, dat in 1938 het licht zag (bij bestelling: info@oakseditrice.it, pp. 399, euro 28,00). Schubart was een uitmuntend geleerde van het "Russische continent" en legde de diepte van de ziel van "Moeder Rusland" vast in zijn geschriften.
Kapitalisme en verwoesting zijn onafscheidelijk. Dat blijkt ook uit de beroemde lofrede van Marx en Engels op de bourgeoisie, die "een uiterst revolutionaire rol in de geschiedenis heeft gespeeld. Waar zij de overhand heeft gekregen, heeft de bourgeoisie alle feodale, patriarchale, idyllische levensomstandigheden vernietigd. Zij heeft meedogenloos alle kleurrijke feodale banden verbroken die de mens aan zijn natuurlijke meerdere bonden, en heeft tussen mens en mens geen andere band overgelaten dan de naakte rente, de koude "contante betaling".
Het conflict in Oekraïne, dat bijna anderhalf jaar geleden uitmondde in een militaire confrontatie, duurt nog steeds voort. Ondanks de massale hulp van het Westen is Oekraïne er niet in geslaagd om de Russische troepen te verdrijven, laat staan de voortdurende oorlog te "winnen". De eerlijkheid gebiedt echter te zeggen - zoals ook Riley Waggaman in zijn blog betoogt - dat Rusland zijn doelen ook nog niet heeft bereikt.
Tegen de achtergrond van oplopende spanningen en een rampzalige militaire campagne lijkt geen enkele functionaris absoluut zeker te zijn van zijn positie binnen het regime. Er gaan geruchten over het vervangen van president Vladimir Zelensky zelf, waarbij de opperbevelhebber van de strijdkrachten Valeri Zaluzhnyi de belangrijkste naam is om het nieuwe staatshoofd te worden.
De mens, althans in het Westen, gaat achteruit. En met hem gaan ook moraliteit en schoonheid achteruit. De mens is een teer en kwetsbaar wezen. God heeft hem lager gemaakt dan de engel, maar met een onsterfelijke ziel. Deze onsterfelijkheid, en alles wat zich daardoor en naar hem toe ontvouwt, bestaat juist in haar kracht en waardigheid. Haar wil daarentegen is broos en veranderlijk. Met zijn heimwee naar bestialiteit brengt de terugval van de Europese mens in het zijn van een (louter) ding hem elke dag in gevaar.
©2023