Trump vs Biden. Het spel van de Apocalyps
De komende Amerikaanse presidentsverkiezingen, die op 5 november 2024 zullen plaatsvinden, zijn van het grootste belang. Niet alleen het lot van de Verenigde Staten en zelfs van het hele Westen, maar ook dat van de mensheid als geheel hangt grotendeels af van de uitslag. De wereld staat aan de rand van een kernoorlog, een echte en totale derde wereldoorlog tussen Rusland en de NAVO-landen. Wie er in de volgende ambtstermijn in het Witte Huis zit, zal uiteindelijk bepalen of de mensheid blijft bestaan of niet.
Trump: Zal Biden's mars naar de Derde Wereldoorlog stoppen
Daarom is het zo belangrijk om de twee kandidaten nog eens goed te bekijken en na te denken over hun programma's en standpunten.
Biden is vandaag de dag ongetwijfeld een zwakzinnige invalide met duidelijke tekenen van seniele dementie. Maar vreemd genoeg doet dat er bijna niet toe. Biden is slechts een dekmantel, een boegbeeld voor de politieke elites van de Democratische Partij, die stevig aan de macht zijn in de VS en een duidelijke consensus over Biden hebben bereikt. In principe zou Biden ook als lijk kunnen regeren. Dat zou niets veranderen. Hij heeft een samenhangende groep globalisten (soms de "wereldregering" genoemd) achter zich staan, die niet alleen een groot deel van de Amerikaanse Deep State verenigt, maar ook liberale elites in Europa en de rest van de wereld.
Ideologisch gezien vertegenwoordigt Biden het globalisme, dat wil zeggen het project om de mensheid te verenigen onder de heerschappij van liberale technocratische elites met de afschaffing van soevereine natiestaten en de volledige vermenging van volkeren en religies. Het is een soort project voor een nieuwe Toren van Babel. Orthodoxe christenen en veel christelijke traditionalisten van andere denominaties zien dit begrijpelijkerwijs als de "komst van de antichrist". Globalisten (Yuval Harari, Klaus Schwab, Raymond Kurzweil, Maurice Strong) spreken openlijk over de noodzaak om de mensheid te vervangen door kunstmatige intelligentie en cyborgs, waarbij de afschaffing van geslacht en etniciteit al een realiteit is in Westerse samenlevingen. Niets hangt af van Biden bij de realisatie van dit project. Hij neemt geen beslissingen, maar vervult slechts de rol van vertegenwoordiger van het internationale hoofdkwartier van het wereldwijde globalisme.
Trump tegen miljarden hulp aan Kiev: Selensky is de beste verkoper aller tijden
Politiek gezien vertrouwt Biden op de Democratische Partij, die intern instemt met zijn steun ondanks de diversiteit van haar standpunten en de aanwezigheid van niet-globalistische politici en figuren - zoals de radicaal-linkse Bernie Sanders of Robert Kennedy. En het onvermogen van Biden om te handelen maakt niemand bang, omdat de echte macht bij andere mensen ligt die veel jonger en rationeler zijn. Maar daar gaat het niet om: achter Biden gaat een ideologie schuil die vandaag de dag wijdverbreid is in de wereld. De politieke en economische elites van de wereld zijn op de een of andere manier liberaal. Op wereldschaal is het liberalisme diep verankerd in onderwijs, wetenschap, cultuur, informatie, economie, bedrijfsleven, politiek en zelfs technologie. Biden is slechts een kruispunt van stralen in dit wereldnetwerk. En de politieke belichaming van dit wereldweb wordt vertegenwoordigd door de Amerikaanse Democratische Partij. De Democraten in de Verenigde Staten houden zich steeds minder bezig met de Amerikanen zelf en steeds meer met het koste wat kost behouden van hun wereldwijde dominantie - zelfs ten koste van een wereldoorlog (met Rusland en China). Tot op zekere hoogte zijn ze bereid om de Verenigde Staten zelf op te offeren. Dat maakt hen extreem gevaarlijk.
Vertegenwoordigers van Amerikaanse neoconservatieve kringen delen ook de globalistische agenda van degenen die achter Biden staan. Dit zijn voormalige "trotskisten" die Rusland haten en geloven dat een wereldrevolutie alleen mogelijk is na de volledige overwinning van het kapitalisme, d.w.z. het wereldwijde Westen op wereldschaal. Daarom is dit doel uitgesteld tot het einde van de cyclus van kapitalistische globalisering, om pas later, na de wereldwijde overwinning van het liberale Westen, op de kwestie van de proletarische revolutie terug te komen. De neocons gedragen zich als haviken, dringen aan op een unipolaire wereld, steunen Israël volledig en vooral de genocide in Gaza. Er zijn ook neocons onder de Democraten, maar de meeste zijn geconcentreerd onder de Republikeinen, die de tegenpool van Trump zijn. In zekere zin zijn zij de "vijfde colonne" van de Democraten en de Biden-groep in de Republikeinse Partij.
En tot slot, de Amerikaanse Deep State. Dit is de tweeledige top van overheidsfunctionarissen, topbureaucraten en belangrijke figuren in het leger en de speciale diensten die een soort "bewaker" van de Amerikaanse staat belichamen. Traditioneel zijn er twee vectoren voor de Amerikaanse Deep State, die precies terug te vinden zijn in het traditionele beleid van Democraten en Republikeinen. De ene vector is gericht op wereldwijde dominantie en de verspreiding van het liberalisme op wereldschaal (het beleid van de Democraten), de andere vector is gericht op het versterken van de VS als grote supermacht en politieke hegemoon op wereldschaal (het beleid van de Republikeinen). Het is gemakkelijk om in te zien dat deze twee lijnen elkaar niet uitsluiten, maar dat beide vectoren gericht zijn op hetzelfde doel met verschillende nuances. Daarom is de Amerikaanse Deep State de bewaker van een algemene politieke oriëntatie die de partijbalans in staat stelt om telkens één van de ontwikkelingsvectoren te kiezen waarmee de Deep State in principe tevreden is.
Poging om een blok tegen China te vormen op de G7-top
De groep van Biden weerspiegelt momenteel echter beter de belangen en waarden van deze Amerikaanse topbureaucratie.
Biden concentreert een kritiek aantal machtsfactoren, van ideologie tot de Deep State, en wordt ook gesteund door grote financiële bedrijven, de wereldpers en de controle over wereldwijde monopolies. Zijn persoonlijke zwakte en seniele dementie dwingen de globalisten achter hem om ondemocratische methoden te gebruiken om hem aan de macht te houden. In een van zijn laatste toespraken op een verkiezingsbijeenkomst verklaarde Biden ronduit dat "het tijd is om vrijheid boven democratie te stellen". Dit was niet weer een verspreking, maar het plan van de globalisten.
Als het niet mogelijk is om de macht te behouden door middel van democratische methoden, dan kunnen alle ondemocratische processen plaatsvinden onder het mom van "vrijheid", wat in feite neerkomt op het vestigen van een globalistische dictatuur. Een oorlog met Rusland zal hiervoor de wettelijke basis vormen, en Biden kan de truc van Zelensky herhalen, die aan de macht bleef nadat de presidentsverkiezingen geannuleerd waren. Dit zou ook een optie kunnen zijn voor Macron in Frankrijk, die een verpletterende nederlaag leed door toedoen van "rechts" bij de verkiezingen voor het Europees Parlement, en zelfs voor Scholz in Duitsland, die snel steun verliest. De globalisten in het Westen denken duidelijk na over het scenario om een directe dictatuur in te stellen en de democratie af te schaffen.
Voor de mensheid zal de overwinning van Biden, of alleen al het feit dat hij in welke hoedanigheid dan ook aan de macht blijft, een ramp zijn. De globalisten zullen doorgaan met het bouwen van een nieuw Babylon en vasthouden aan het idee van een wereldregering, wat zal leiden tot een escalatie van bestaande conflicten en het ontstaan van nieuwe. Biden betekent oorlog. Een oorlog zonder einde.
De verdeling van de wereld en de samenleving in goed en kwaad
Er zitten heel andere krachten achter Donald Trump. Hij is inderdaad een alternatief voor Biden en zijn globalistische groep, en een veel contrastrijker alternatief. Dit is precies de reden waarom de eerste termijn van Trump als president van de VS een voortdurend schandaal was. Het Amerikaanse establishment verguisde hem categorisch en stopte daar pas mee toen hij vervangen werd door Biden.
In tegenstelling tot Biden is Trump een vormende, unieke, impulsieve en wilskrachtige persoonlijkheid. Ondanks zijn leeftijd is hij in goede vorm, gepassioneerd, energiek en vitaal. Terwijl Biden een teamspeler is en inderdaad een protegé van globalistische kringen, is Trump een eenling die de Amerikaanse droom van persoonlijk succes belichaamt. Hoewel hij een narcist en egoïst is, is hij een zeer vaardig en succesvol politicus.
Ideologisch gezien is Trump georiënteerd op de klassieke Amerikaanse conservatieven (niet de neocons!). Zij worden vaak paleoconservatieven genoemd en zijn de opvolgers van de traditionele isolationistische traditie van de Republikeinen, die tot uitdrukking komt in Trumps slogan "America First!". Deze klassieke conservatieven verdedigen traditionele waarden: de traditionele gezinsstructuur tussen man en vrouw, het christelijk geloof en het behoud van fatsoen en normen die een bepalend onderdeel zijn van de Amerikaanse manier van leven.
Op het gebied van buitenlands beleid is de ideologie van paleoconservatieven om de VS als soevereine natiestaat te versterken (vandaar de slogan van Trump "Make America Great Again") en zich niet te bemoeien met de politiek van andere landen, tenzij dit een directe bedreiging vormt voor de veiligheid en belangen van de VS.
Op zoek naar oriëntatie
Met andere woorden, het ideologische programma van Trump is precies het tegenovergestelde van het ideologische programma van Biden. Vandaag de dag wordt deze ideologie meestal geassocieerd met de naam Trump en "Trumpisme" genoemd.
Het is de moeite waard om op te merken dat, vanuit sociologisch en electoraal perspectief, een dergelijke ideologie gedeeld wordt door iets minder dan de meerderheid van de Amerikanen - vooral in de centrale staten van de VS tussen de twee kusten. De gemiddelde Amerikaan is conservatief en traditioneel en is door een cultuur van individualisme onverschillig voor wat anderen, inclusief de machthebbers, denken. Het principe van persoonlijke verantwoordelijkheid maakt traditionele Amerikanen sceptisch tegenover hun federale overheid, die per definitie hun vrijheden alleen maar beperkt. Juist door rechtstreeks een beroep te doen op deze gemiddelde Amerikaan - over de hoofden van de politieke, financiële en media-elites heen - kon Trump in 2016 tot president worden gekozen.
Omdat er echter niet alleen paleoconservatieven maar ook neoconservatieven onder de Republikeinen zijn, is de Republikeinse Partij grotendeels verdeeld. De neocons staan dichter bij Biden en de krachten achter hem, terwijl de ideologie van Trump tegen hun principiële standpunten ingaat. Het enige wat hen verenigt is een toewijding aan de grootsheid van Amerika en een verlangen om de Amerikaanse macht op militair-strategisch en economisch gebied te versterken. Bovendien zijn de voormalige "trotskisten" er in de decennia van hun nieuwe politiek in geslaagd om invloedrijke en hooggeplaatste "denktanks" in de Verenigde Staten op te richten en de bestaande te infiltreren met hun vertegenwoordigers. De paleoconservatieven daarentegen hebben bijna geen serieus te nemen "denktanks".
In de jaren 90 klaagde [de Amerikaanse econoom] James Buchanan dat de neocons de Republikeinse Partij praktisch hadden overgenomen en traditionalistische politici op een zijspoor hadden gezet. Daarmee hebben ze een mijn gelegd onder de politieke machtsbasis van de partij van Donald Trump.
Eén op de vijf Amerikanen: terugkeer naar rechts beleid vereist geweld
Aan de andere kant zijn verkiezingen van groot belang voor de Republikeinen, en veel belangrijke politici onder hen - congresleden, senatoren en gouverneurs - houden rekening met de enorme populariteit van Trump onder de kiezers en zijn daarom gedwongen om hem ook om pragmatische redenen te steunen. Dit verklaart het kritische gewicht van Trump onder de Republikeinse presidentskandidaten. Voor de Republikeinen - niet alleen de paleoconservatieven, maar ook eenvoudige pragmatici - is Trump het middel om aan de macht te komen.
De neocons zullen echter een zeer invloedrijke groep blijven, en Trump zal het nauwelijks riskeren om de banden met hen te verbreken.
Vanaf het begin was de houding van de Deep State tegenover Trump nogal terughoudend. In de ogen van de topbureaucratie was Trump een opkomende en zelfs gemarginaliseerde figuur die zich baseerde op ideeën die populair en traditioneel waren voor Amerikanen, maar toch enigszins gevaarlijk. Bovendien had hij niet de nodige steun in het establishment. Daarom begon het conflict met de CIA en andere diensten al in de eerste dagen van Trumps presidentschap in 2017.
De Deep State staat duidelijk niet aan de kant van Trump, maar tegelijkertijd kan hij zijn populariteit onder de bevolking niet negeren en het feit dat het versterken van de VS als staat niet in strijd is met de fundamentele belangen van de vertegenwoordigers van de Deep State zelf. Trump zou in deze omgeving een indrukwekkende groep aanhangers kunnen opbouwen, maar zijn politieke temperament is hier niet geschikt voor. Hij handelt het liefst spontaan, impulsief en op eigen verantwoordelijkheid. Dit maakt hem aantrekkelijk voor kiezers die hem zien als een cultureel geaccepteerd Amerikaans archetype.
Als Trump er ondanks alle tegenslagen in slaagt om de presidentsverkiezingen in 2024 te winnen, zal de relatie met de Deep State waarschijnlijk veranderen. Als de Diepe Staat zich realiseert dat Trump geen willekeurig figuur is, zal hij zeker proberen om een systemische relatie met hem op te bouwen.
De Chinese minister van Buitenlandse Zaken: BRICS moet een nieuwe Koude Oorlog voorkomen
Het is zeer waarschijnlijk dat de globalisten achter de zwakke Biden proberen om de sterke Trump uit de verkiezing te werken en koste wat het kost te voorkomen dat hij president wordt. Alle methoden zijn denkbaar: Moord, gevangenschap, het organiseren van rellen en protesten tot en met een staatsgreep of burgeroorlog. Of Biden zal aan het einde van zijn presidentschap de Derde Wereldoorlog ontketenen. Dat is ook zeer waarschijnlijk.
Aangezien de globalisten de volledige steun van de Deep State genieten, kan elk van deze scenario's werkelijkheid worden.
Als de populaire en populistische Trump echter wint en president wordt, zal dit ernstige gevolgen hebben voor de wereldpolitiek als geheel.
Ten eerste zal het tweede presidentschap van deze Amerikaanse president met een dergelijke ideologie aantonen dat zijn eerste presidentschap ook geen "ongelukkig" toeval was (vanuit het standpunt van de globalisten). Niet alleen de aanhangers van de multipolaire wereld - Rusland, China, de islamitische landen - zullen de unipolaire wereld en het globalistische project verwerpen, maar ook de Amerikanen zelf. Dit zal een zware slag toebrengen aan het hele netwerk van liberaal-globalistische elites. En zij zullen hoogstwaarschijnlijk niet herstellen van zo'n klap.
Objectief gezien zou Trump de initiator kunnen worden van een multipolaire wereldorde waarin de VS nog steeds een belangrijke rol speelt, maar niet langer een dominante. "Amerika zal weer groot worden", maar dan als natiestaat, niet als globalistische wereldhegemoon.
Natuurlijk zullen de conflicten die vandaag de dag automatisch bestaan en door de globalisten worden uitgelokt, niet vanzelf ophouden. Trump's eisen aan Rusland om de oorlog in Oekraïne te beëindigen zullen realistisch zijn, maar in principe vrij hard. Zijn steun voor Israël in Gaza zal niet minder compromisloos zijn dan die van Biden. Bovendien ziet Trump het rechtse beleid van Netanyahu als een soort geestverwant. En hij zal een vrij streng beleid voeren ten opzichte van China, vooral als het gaat om het onder druk zetten van Chinese bedrijven in de VS.
Poetin en Xi - De hybride aandrijving van de multipolaire wereld
Het belangrijkste verschil tussen Trump en Biden is dat de eerste zich zal richten op rationeel berekende nationale belangen van de VS (wat in lijn is met het realisme in internationale betrekkingen), pragmatisch rekening houdend met het machtsevenwicht en de hulpbronnen. De ideologie van de globalisten achter Biden is daarentegen in sommige opzichten totalitair en compromisloos.
Voor Trump is de nucleaire apocalyps een onaanvaardbare prijs, wat er ook gebeurt. Voor Biden, en vooral voor degenen die zichzelf als de heersers van New Babylon beschouwen, staat alles op het spel. Daarom blijft hun gedrag onvoorspelbaar, zelfs in een kritieke situatie.
Trump daarentegen is slechts een speler. Hij mag dan wel heel stoer en uitdagend zijn, maar hij houdt vast aan rationaliteit en het inschatten van concrete winst. Trump kan nauwelijks overgehaald worden, maar u kunt wel met hem onderhandelen. Biden en zijn meesters zijn certificeerbaar.
De Amerikaanse verkiezingen in november 2024 zullen antwoord geven op de vraag of de mensheid nog een kans heeft of niet. Niet meer en niet minder.
Vertaling door Robert Steuckers