Het belangrijkste conflict in de wereld van vandaag is tussen de Verenigde Staten en Europa, niet tussen de Verenigde Staten en China

Bron: Daniele Perra & https://www.ariannaeditrice.it/articoli/il-principale-conflitto-nel-mondo-oggi-e-tra-gli-stati-uniti-e-l-europa-non-tra-gli-stat...

"Het belangrijkste conflict in de wereld van vandaag is tussen de Verenigde Staten en Europa, niet tussen de Verenigde Staten en China" (Qiao Liang).

Om beter te begrijpen wat wij de afgelopen dagen hebben meegemaakt, is het nuttig deze uitspraak van de voormalige generaal van de Chinese luchtmacht in gedachten te houden en te bedenken dat de oorlogen van de 21e eeuw (zowel in het verleden als in de toekomst) in de eerste plaats financiële oorlogen zijn en zullen zijn.

In november 2000 kondigde Saddam aan dat de Iraakse olie-export in euro's zou worden geregeld. Het eerste decreet van de Iraakse regering, ingesteld door en onder Amerikaanse bommen, bepaalde de onmiddellijke terugkeer naar de dollar voor de handel in ruwe olie.

Vóór de oorlog in Kosovo zwierf er 700 miljard dollar door Europa die nergens geïnvesteerd konden worden. Zodra de "Amerikaanse oorlog in het hart van Europa", gebouwd op een kasteel van leugens, begon (en nadat deze het investeringsklimaat in het Oude Continent definitief had vervuild), werd 400 miljard dollar aan Europa onttrokken. 200 gingen onmiddellijk terug naar de Verenigde Staten, nog eens 200 belandden in Hong Kong waar bullish speculanten de stad wilden gebruiken als springplank om toegang te krijgen tot de markt van het Chinese vasteland. In die tijd bombardeerden de VS "per ongeluk" de Chinese ambassade in Belgrado met hun slimme bommen. Eindresultaat: de 400 miljard gingen allemaal terug naar de VS.

Deze operaties kunnen niet worden begrepen zonder rekening te houden met het feit dat het imperialistische centrum (de geldbeschaving bij uitstek) de reële economie aan de onderkant van de schaal heeft opgegeven en het financiële domein (de virtuele economie) aan de bovenkant van de schaal. In feite hebben de VS in de afgelopen 40 jaar het grootste deel van hun low-medium end industrie naar het buitenland verplaatst en alleen de high-tech industrie en industrieën met een hoge toegevoegde waarde in eigen land gehouden (hoewel zij onderdelen nodig hebben die buiten het land worden gemaakt). Het was Steve Jobs die tegen Obama zei: "Ik kan jullie winst geven, maar geen banen".

Met andere woorden, het is een "leeg rijk" (volledig parasitair) waarvan de hegemonie afhangt van de hegemonie van de dollar (en het vermogen dollars te produceren) als de referentievaluta in de internationale handel. Als gevolg daarvan heeft het cyclisch de terugkeer van kapitaal in zich nodig (geven en nemen) en de ondergang van elke potentiële rivaal. In 2008 heeft Washington de euro getroffen door zijn "rating" te verlagen en rechtstreeks bij te dragen tot het uitbreken van de Europese schuldencrisis.

Vandaag de dag is de grootste vrees van de Verenigde Staten een systeem voor de koppeling en afwikkeling van handelstransacties dat de EU, het Middellandse-Zeegebied (Noord-Afrika en West-Azië) en Rusland verenigt. De uitvinding van de Russische invasie in Oekraïne (knap overdreven door de op Europese bodem aanwezige collaborateurs, zowel op politiek als journalistiek niveau) had (en heeft) juist tot doel deze hypothese af te wenden.
De agressie tegen Syrië en het sanctieregime dat met de strategie van "maximale druk" aan Iran is opgelegd, hadden hetzelfde doel (Italië heeft zonder een woord te zeggen 30 miljard aan handelsorders verloren dankzij de eenzijdige terugtrekking van de regering Trump uit het JCPOA). Een geopolitieke crisis van deze omvang (opnieuw kunstmatig uit het niets gecreëerd), die niet alleen het investeringsklimaat in Europa vervuilt en de aanwezigheid van de NAVO in Oost-Europa vergroot, maar ook dient om het "gevaarlijke" post-pandemische economische herstel (energiecrisis) af te remmen en het Oude Continent te dwingen Noord-Amerikaans LNG te kopen.