Toen ik aan deze serie interviews over conservatief revolutionairisme begon, realiseerde ik me dat we de Italiaanse intellectuelen niet kennen. Er zijn verschillende intellectuele bekkens die zich verschillend ophopen in het Middellandse Zeegebied. Met Cospito spraken we over conservatief revolutionairisme, opkomend rechts, Evola.
In zijn nieuwste boek, "Mitteleuropa und Multipolarität" (Antaios, 2023), brengt de publicist Dimitrios Kisoudis (*1981) een schijnbaar oude term, "Mitteleuropa"/"Centraal-Europa", en een schijnbaar nieuwe term, multipolariteit, samen om ze te verzoenen met de Duitse Sonderweg. Duitsland - geknecht door de VS (zie Nordstream 2) en afgesneden van het Oosten door het Poolse Intermarium - zou zichzelf eindelijk weer een politieke missie moeten geven en Midden-Europa aan de rest van Europa moeten aanbieden als alternatief voor de verwestersing, die de EU en de NAVO promoten. Kan dit lukken of staat ons een handleiding geopolitieke hara-kiri te wachten in een tweefrontenoorlog?
Opnieuw maakt Duitsland duidelijk dat het bereid is om zijn eigen strategische belangen op te offeren om tegemoet te komen aan de geopolitieke plannen van de VS.
De Centraal-Aziatische regio is een van de prioriteiten van het Duitse buitenlandse beleid. Haar speciale belangstelling voor deze regio is van langdurige en strategische aard, voornamelijk vanwege de Duitse economische belangen. Vooral sinds het begin van de speciale militaire operatie in Oekraïne heeft een nieuwe ronde van bilaterale en multilaterale samenwerking tussen Duitsland en de regio vorm gekregen.
De Duitse bondskanselier Olaf Scholz is vrijdag met een handelsdelegatie naar China gereisd. Hoewel Scholz zich herinnerde de verwachte mantra van de mensenrechten te bezingen, hebben de Anglo-Amerikaanse media het bezoek vooral bekritiseerd. De Britse krant The Telegraph hield bijvoorbeeld zwart op wit dat "Duitsland moet kiezen of het de kant van het Westen of van China kiest".
Kay-Achim Schönbach, vice-admiraal en inspecteur-generaal van de Duitse marine, had in een toespraak geëist dat Rusland als bondgenoot moest worden gewonnen en dat Poetin respect verdiende. Nu is hij onder druk gezet om af te treden, één dag nadat de toespraak openbaar werd.
Terwijl de Duitse politici zich comfortabel hebben genesteld in hun regenboogkleurige parallelle wereld, waarin grazende eenhoorns elke dag opnieuw kunnen beslissen of zij vandaag liever vrouwtje of mannetje willen zijn, zijn de kanonnen in Europa weer aan het woord. Gepland voor de lange termijn, strategisch even kundig als gewetenloos uitgevoerd, heeft Poetin een van de langste perioden van vrede op het Europese continent tot een bruut einde gebracht. En het enige wat de crisis-incapabele Duitse politici in dit historische uur voor elkaar kunnen krijgen zijn zinnetjes en een lichtinstallatie bij de Brandenburger Tor.
Als je zulke vrienden hebt, heb je geen vijanden meer nodig: naast de EU-Commissie bezondigt met name de Amerikaanse regering zich aan de ene impertinentie na de andere. Terwijl de VS miljoenen tonnen ruwe olie rechtstreeks van Rusland blijven kopen, staat Joe Biden voor de verzamelde wereldpers in het Oval Office en kondigt aan dat een escalatie in de Oekraïne-crisis het einde zou betekenen van de Duits-Russische pijpleiding Nord Stream 2. De Duitse Bondskanselier staat erbij als een schooljongen en zwijgt.
Het vreemde koppel Olaf Scholz en Annalena Baerbock blijft de Europese energiewals dansen, maar te midden van kronkels en misstappen worstelt de strategie van de "stoplicht"-coalitie in Berlijn en de nieuwe Duitse regering met de systeemvisie die zij van bondskanselier Angela Merkel heeft geërfd.
Moskou. Opmerkelijk duidelijke woorden uit Moskou: tegen de achtergrond van de huidige spanningen over de ingebruikneming van de Russisch-Duitse Nord Stream 2 pijpleiding in de Oostzee, heeft de woordvoerster van het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken, Maria Zakharova,
©2023