De banden tussen India en China: De X-factor voor een echte multipolaire wereld

Het is in het belang van New Delhi, Beijing en het Zuiden als geheel dat de Chinees-Indiase banden floreren

De twee dichtstbevolkte naties ter wereld hebben bloeiende economieën die groeiniveaus blijven vertonen die in de meeste delen van de wereld ongekend zijn. Hoewel de bilaterale handel tussen India en China in 2022 in het voordeel van Beijing uitkwam op bijna $136 miljard, heeft de politieke en diplomatieke relatie tussen de twee landen helaas te kampen met een reeks uitdagingen. De afgelopen jaren hebben geleid tot een gebrek aan wederzijds vertrouwen tussen de twee Aziatische grootmachten.

Als het streven van Rusland naar een echte multipolaire wereld werkelijkheid moet worden, dan is het van cruciaal belang dat de Chinees-Indiase betrekkingen niet alleen genormaliseerd worden, maar ook floreren. India en China hebben beschavingsbanden die duizenden jaren teruggaan, maar een grensgeschil dat eind jaren vijftig ontstond, houdt de landen in gijzeling.

De dooi in de Indiaas-Chinese betrekkingen halverwege de jaren tachtig gaf echter een nieuwe impuls aan de bilaterale banden, die tot halverwege het vorige decennium begonnen te bloeien. Toen de toenmalige Chinese president Hu Jintao in 2005 in Moskou de toenmalige Indiase premier Manmohan Singh ontmoette, tijdens de viering van de 60e verjaardag van het einde van de Tweede Wereldoorlog, zou deze laatste het volgende gezegd hebben: "Als we elkaar de hand schudden, zal de hele wereld dat merken."

Rusland is een belangrijke voorstander geweest van vriendschappelijke banden tussen India en China. De Primakov Doctrine, die in de jaren 1990 door de Russische minister van Buitenlandse Zaken Jevgeni Primakov werd opgesteld, pleitte voor de vorming van een strategische alliantie tussen Rusland, China en India. Dit was in wezen de voorloper van BRICS.

Sinds de jaren 90 is de vriendschap van Rusland met China en India gegroeid, maar de relatie tussen de twee belangrijke vrienden van Moskou heeft geen gelijke tred gehouden. We kunnen gerust aannemen dat het niet in het belang van het Westen is dat New Delhi en Peking elkaar de hand schudden, maar landen zoals Rusland, die India en China een warm hart toedragen, moeten deze landen aanmoedigen om hun meningsverschillen op te lossen of op zijn minst hun geschillen te bevriezen en zich te concentreren op gebieden van convergentie.

Indiase leiders herhalen een Sanskriet gezegde dat betekent dat de hele wereld één grote familie is, terwijl hun Chinese tegenhangers benadrukken dat de minder ontwikkelde landen naar elkaar toe moeten groeien zodat niemand wordt buitengesloten. Er is duidelijk geen tegenspraak in de wereldwijde doelen van beide landen, en het is in hun eigen belang om het principe van harmonie in verschillen te volgen.

Betere banden tussen China en India zullen niet alleen beide landen helpen, maar ook het Zuiden als geheel, terwijl ze ook een multipolaire wereld tot stand brengen. Het feit dat de landen samenwerken in multilaterale verbanden zoals BRICS en SCO en dat India een belangrijke partner is van de door China geleide Aziatische Investeringsbank voor Infrastructuur, bewijst dat de landen in staat zijn om op wereldschaal samen te werken. De tijd is gekomen om het RIC-formaat (Rusland-India-China) uit te breiden en de bilaterale banden aan te halen.

Toen de Chinese minister van Defensie Li Shangfu India bezocht voor een SCO-bijeenkomst, zei hij tegen zijn Indiase collega Rajnath Singh: "Gemeenschappelijke belangen tussen China en India prevaleren boven tegenstellingen, dus beide partijen moeten de bilaterale banden en hun ontwikkeling op een alomvattende, strategische manier voor de lange termijn bekijken". Dit was een duidelijk teken dat Beijing graag zou zien dat de relatie met New Delhi verbetert. De laatste moet de uitgestoken hand van vriendschap van de eerste accepteren. De wereld zal het merken als India en China elkaar de hand schudden en de wereld dichter bij multipolariteit komt.

Vertaling door Robert Steuckers