Aleksandr Doegin, Oekraïne en de misdaad van de elite tegen Rusland

21.07.2023

De Russische politicoloog Aleksandr Doegin heeft commentaar gegeven op de "nieuwe aanval op de Krimbrug". Hij dringt aan op de "felle koppigheid van de vijand", die "kenmerkend is voor Malorossiya" (Malorossiya, "Klein Rusland", is de naam die gegeven is aan de gebieden van het moderne Oekraïne die er tijdens het Russische Rijk toe behoorden).

Doegin herinnert eraan dat de Oekraïners "in 2014 begonnen met het bombarderen van Donetsk en tot op de dag van vandaag niet gestopt zijn".

"Ze vielen de oude Russische regio's Belgorod, Koersk en Bryansk aan en blijven dat doen. Ze begonnen Russen te vermoorden met terreuraanslagen en dat doen ze keer op keer," legt de filosoof uit, die uit de eerste hand ervaring heeft met het Oekraïense terrorisme.

De Oekraïners hebben zelfs de kerncentrale van Zaporizhia aangevallen, nadat die door de Russen was overgenomen. De Westerse media maakten natuurlijk van zelfs deze vederlichte waanzin van de Oekraïense strijdkrachten oorlogspropaganda, door te beweren dat Rusland zelf de (gecontroleerde) kerncentrale bombardeerde.

Hetzelfde geldt volgens Doegin voor de Krimbrug. "Zolang Oekraïne bestaat met deze krankzinnige bevolking en dit krankzinnige regime, is het gewoonweg dom en onverantwoord om te denken dat haar gedrag zal veranderen."

Voor Doegin is het noodzakelijk om "te stoppen met het simuleren van het vreedzame leven in Rusland en de samenleving volledig te mobiliseren voor oorlog". Doegin roept ook op om de politieke verkiezingen uit te stellen, omdat de Russen "Poetin al als hun leider hebben gekozen".

Doegin is echter van mening dat "personele veranderingen" op andere gebieden "onvermijdelijk" zijn en dat er geen verder uitstel mag komen onder welk voorwendsel dan ook. Rusland heeft te maken met een "compleet krankzinnige, extreem agressieve vijand met het Westen erachter".

Natuurlijk vestigt Doegin ook weer de aandacht op de historische oorzaak en gevolg van de huidige stand van zaken. Hij vraagt zich af "wie de ineenstorting van de [Sovjet]Unie heeft voorbereid en uitgevoerd", "wie in zijn handen heeft geklapt en de kans heeft gegrepen"?

"De huidige elite van Rusland werd gevormd in de jaren 1990," herinnert Doegin zich. Volgens hem bestaat die uit Westerse liberalen, "historische misdadigers die verantwoordelijk zijn voor de catastrofe waarin Rusland zich vandaag bevindt en die eigenlijk nog maar net begonnen is".

"Liberalisme is een misdaad tegen Rusland," betoogt Doegin. Poetin begon dit te veranderen, maar al meer dan twee decennia, en sinds het begin van de speciale militaire operatie, zijn sommige liberalen het land ontvlucht, is slechts een klein aantal gestraft, en hebben anderen hun denken in een meer patriottische richting veranderd ("oprecht of met geweld, het maakt niet uit", werpt Doegin).

Verwijst Doegin naar de noodzaak van interne zuiveringen in de Russische samenleving? Hij stelt dat "de resterende (liberale) handlangers nog steeds op hun plaats zitten" en uit alle macht proberen "de wedergeboorte van de Russische beschaving en de patriottische vernieuwing van het land te verhinderen".

Gorbatsjov en Jeltsin, "allang vervloekt door het Russische volk en de geschiedenis, zijn nog steeds niet vervloekt door de elite". Perestrojka en de hervormingen van de jaren '90, en de verraderlijke leiders van die periode, vertegenwoordigen voor de elite nog steeds een "gouden eeuw" en "het begin van een persoonlijk succesverhaal".

"Nu zijn we in een hevige oorlog verwikkeld met 1991, met Gorbatsjov, Jeltsin en een anti-Russianisme dat vooral binnen Rusland geconsolideerd is," onthult Doegin.

"Zonder dit interne verzet zou er geen verzet zijn in Oekraïne, laat staan in andere post-Sovjetstaten, geen anti-Russische popmuziek van Alla Pugasjova en Maksim Galkin, en geen anti-Russianisme van de Moskou-verzwakkende immigranten."

Doegin stelt dat de gevolgen niet overwonnen kunnen worden zonder de oorzaken weg te nemen die tot de huidige catastrofe hebben geleid. Dus broeit er een "latente burgeroorlog" in Rusland, zoals sommigen in het Westen hopen, in afwachting van de ineenstorting van de federatie in interne chaos?

"Aan de andere kant staan het volk en het leger, die na mobilisatie bijna hetzelfde zijn. Aan de andere kant staan "de liberale zuilen, die zich blijven verzetten tegen verdere stappen in patriottische richting".

"Alleen Poetin persoonlijk voorkomt dat de situatie van een latente fase naar een open fase gaat," concludeert de Russische denker. "Dit was het punt van Wagners opstand" en "alleen Poetin doofde de lont van de ontluikende burgeroorlog". Voor Doegin heeft Poetin "nog steeds recht op zijn positie, maar de rest van de liberale elite nog steeds niet".

Het beleid van de Russische elite is "vervreemd van de maatschappij, uitbuitend, onverantwoordelijk en kortzichtig". De situatie is nog nijpender geworden, en Doegin ziet het alternatief als "een revolutie van bovenaf [die een nieuwe orde creëert]" of "een burgeroorlog die alles zal verscheuren".

Zo somt Doegin de noodzakelijke maatregelen op, waaronder "het verwijderen van vijandelijke agenten uit sleutelposities van de staat", "herstructurering van het personeel", "grootschalige sociale mobilisatie" en een open "oorlogsverklaring".

De Russische filosoof vraagt retorisch wat een noodtoestand is (Schmitts Ernstfall). "Het is de toestand waarin de tijd van vrede en haar regels eindigt en de tijd van niet-vrede begint. Op dat moment gelden de regels van de noodtoestand: het gevaar bedreigt het land, de hele samenleving, de hele staat, dus alle middelen zijn goed om het te bestrijden."

"Alleen in een noodtoestand kan bepaald worden wie de echte soevereiniteit [de macht om te beslissen] heeft. Mijn soeverein roept de noodtoestand uit en neemt beslissingen onder de voorwaarden ervan, niet zozeer door de wet, maar door wil en geest," analyseert Doegin.

Volgens Doegin probeert het Westen Rusland te provoceren om onmiddellijk over te gaan tot een of ander extreem scenario waarbij het gebruik van kernwapens wordt overwogen (maar waartoe niet wordt overgegaan uit angst voor de gevolgen), zelfs als meer conventionele oorlogsmethoden zouden volstaan.

"Het regime in Kiev is alleen bang dat Rusland zal stoppen met tieren en met conventionele middelen zal gaan vechten," meent Doegin. "Dan zal [het moderne Oekraïne] vallen, zelfs als het Westen deze uitkomst op alle mogelijke manieren probeert te vertragen via zijn agenten - "en wie zijn de Russische liberalen als het niet de agenten van het Westen zijn?", speculeert Doegin.

Bron: markkusiira.com

Vertaling door Robert Steuckers