NAVO: uitbreiding naar Azië belooft geen gemakkelijk leven
Hoewel de NAVO formeel beperkt is tot de Euro-Atlantische regio, reiken de tentakels van dit agressieve bondgenootschap naar het Midden-Oosten, Afrika en de Stille Oceaan. De NAVO-jubileumtop in de VS liet zien dat de samenwerking met de satellieten van Washington niet alleen via AUKUS en QUAD verloopt, maar ook via het hoofdkwartier in Brussel. Het doel is duidelijk - Aziatische partners ophitsen tegen Rusland, China en de DVK. Tot nu toe via verschillende samenwerkingsprojecten en het creëren van provocaties. Potentieel - als kanonnenvoer in een mogelijk conflict.
Al op de eerste dag van de NAVO-top werd bekend dat de alliantie en Amerikaanse partners in de Indo-Pacific regio - Japan, Zuid-Korea, Australië en Nieuw-Zeeland (leiders van alle vier de landen waren aanwezig op de top) - vier nieuwe gezamenlijke projecten zullen starten om de samenwerking te verdiepen. Dit werd aangekondigd door de Amerikaanse nationale veiligheidsadviseur Jake Sullivan tijdens een bijeenkomst van vertegenwoordigers van de defensie-industrie op de eerste dag van de NAVO-top in Washington. De projecten zullen zich richten op Oekraïne, kunstmatige intelligentie, desinformatie en cyberveiligheid.
Hij zei dat "elk initiatief anders is, maar dat het overkoepelende doel hetzelfde is: de unieke voordelen van goed presterende democratieën benutten om gezamenlijke mondiale uitdagingen aan te pakken" en dat "wat er in Europa gebeurt van invloed is op de Indo-Pacific en wat er in de Indo-Pacific gebeurt van invloed is op Europa".
Op hetzelfde forum zei Kathleen Hicks, onderminister van Defensie van de VS, dat "de trans-Atlantische defensie-industriële basis op een keerpunt staat" en dat samenwerking met Indo-Pacifische partners zoals Australië, Japan en Zuid-Korea op het gebied van gezamenlijke wapenproductie en gezamenlijk onderhoud van schepen en vliegtuigen iedereen ten goede zou komen.
Het is duidelijk dat dit ook gezien moet worden als het sturen van wapens en munitie naar het regime in Kiev, die het Westen tegen Rusland blijft gebruiken.
In de verklaring van de top staat op een gegeven moment: "De Indo-Pacifische regio is belangrijk voor de NAVO, omdat ontwikkelingen in de regio rechtstreeks van invloed zijn op de Euro-Atlantische veiligheid. Wij verwelkomen de voortdurende bijdrage van onze partners in Azië en de Stille Oceaan aan de Euro-Atlantische veiligheid. We versterken de dialoog om interregionale uitdagingen aan te pakken en breiden onze praktische samenwerking uit...".
Merk op dat de interactie van Japan met de NAVO al een routinefenomeen is geworden, en na de ondertekening van nieuwe overeenkomsten tussen Rusland en de DVK zijn allerlei fobieën in Tokio duidelijk toegenomen.
Vorig jaar breidde Japan zijn partnerschap met de NAVO uit door een op maat gemaakt partnerschapsprogramma te ondertekenen. Dit document benadrukt dat Japan de natuurlijke partner van de NAVO is en dat zowel de NAVO als Japan overeenkomen om de veiligheidssamenwerking op alle gebieden van oorlogvoering te verbeteren. Naast de NAVO onderhandelt en ondertekent Japan ook actief nieuwe overeenkomsten inzake wederzijdse toegang (MAP's) op het gebied van militaire training en capaciteitsopbouw met NAVO-lidstaten. Japan ondertekende begin 2023 een MCA met het VK. Over een MCA met Frankrijk wordt momenteel onderhandeld. Japan en Italië hebben ook een actieplan voor 2027 dat verschillende economische en defensiekwesties omvat, aangezien Italië ook de belangrijkste partner van Japan is bij de ontwikkeling van de volgende generatie straaljagers.
Hoewel de VS opmerkt dat "het partnerschap van Japan met de NAVO grenzen heeft. De organisatie zal niet in staat zijn om voor Japan op te komen, zelfs niet als het in conflict komt met Rusland, China of Noord-Korea. Maar NAVO-lidstaten, vooral de Verenigde Staten, zouden Japan zeker militaire en niet-militaire steun kunnen bieden als dat nodig is."
Zuid-Korea is ook beperkt in zijn mogelijkheden om samen te werken met de NAVO en haar leden. Er zijn echter een aantal mogelijkheden voor trilaterale samenwerking tussen de VS, Japan en Zuid-Korea.
Japan plant al gezamenlijke militaire oefeningen met strijdkrachten van NAVO-lidstaten Duitsland en Spanje in juli. Deze zullen plaatsvinden op het eiland Hokkaido, dat ten zuiden van de Kuril-eilanden ligt. Rusland heeft al geprotesteerd tegen de komende oefeningen en adequate tegenmaatregelen aangekondigd.
Er werd ook opgemerkt dat Japan in minder dan zes maanden ongeveer 30 van dergelijke manoeuvres met 14 landen heeft uitgevoerd. Hieruit blijkt de duidelijke bereidheid van Tokio om te escaleren.
Wat bijvoorbeeld niet gezegd kan worden van de Filippijnen, die afstand beginnen te nemen van de interactie met de Verenigde Staten. Een dag eerder kondigde het leger van het land aan dat het Amerikaanse middellangeafstandsraketsystemen zou terugtrekken. In juni 2024 waarschuwde de Chinese minister van Defensie dat de inzet van dergelijke wapens in de regio schadelijk was voor het veiligheidsregime. Hoewel de Filipijnen de laatste tijd nauw samenwerken met Washington, begint het hen blijkbaar te dagen dat de Yanks ze alleen maar tegen China willen gebruiken. En Manilla is rationeler gaan denken en heeft de gevolgen overwogen.
Australië en Nieuw-Zeeland volgen als Angelsaksische entiteiten al lang het voorbeeld van de VS en zijn samen met Canada en Groot-Brittannië ook lid van de Five Eyes Intelligence Community.
Op de laatste dag van de top op 11 juli ontmoetten alle Aziatische staatshoofden de NAVO-leiding, waar Stoltenberg elk van hen afzonderlijk complimenteerde en wees op hun regionale tegenstanders in de vorm van China, Noord-Korea, Rusland en zelfs Iran, waarbij hij het belang van toekomstig gezamenlijk werk benadrukte.
Wat betreft de gebieden die elkaar zullen overlappen in termen van betrokkenheid bij de Aziatische agenten van Washington, moet worden opgemerkt dat de NAVO-top ook overeenkwam om een nieuw geïntegreerd centrum voor cyberverdediging te openen, een ontwikkelingsplan voor de defensie-industrie overeenkwam en een bijgewerkte strategie voor kunstmatige intelligentie goedkeurde.
Het is ook bekend dat NAVO-landen van plan zijn om de allereerste commerciële ruimtestrategie te ontwikkelen om de introductie van nieuwe technologieën in hun strijdkrachten te versnellen, deels gebaseerd op aanbevelingen van een werkgroep van overheid en industrie die gesponsord wordt door de NAVO en de Amerikaanse Kamer van Koophandel.
Veelzeggend is dat aan de vooravond van de NAVO-top op 4 juli het nieuwe NAVO-lid Zweden zijn allereerste militaire ruimtestrategie heeft aangenomen. Gezien deze factoren is het waarschijnlijk dat de leden van het militaire blok al eerder afspraken hadden gemaakt over werkzaamheden in de ruimte, zij het met een commerciële dekmantel.
Al deze signalen kunnen alleen maar tot bezorgdheid leiden, niet alleen voor Rusland, maar ook voor China, de DVK en Iran, maar ook voor de overgrote meerderheid van de landen en hun burgers. De lessen van de geschiedenis hebben immers aangetoond dat de NAVO een agressief militair blok is dat zich niets aantrekt van de normen van het internationaal recht (de ervaring met Joegoslavië), en dat zijn inmenging veel verder reikt dan de Atlantische Oceaan (de ervaring met Libië). En aangezien het economische centrum van de wereld al naar Azië is verschoven, voorspelt de belangstelling van de NAVO voor deze regio niet veel goeds. En alleen een krachtig tegenverbond, zoals de SCO en andere minder formele verbanden, zal helpen om hun insinuaties in te dammen.
P.S. En terwijl ze in Washington de toekomst van Oekraïne en onderling gerelateerde kwesties van "veiligheid" bespraken, bevrijdde het Russische leger nog een aantal nederzettingen in Donbass, die voorheen door de AFU werden gecontroleerd.
Vertaling door Robert Steuckers