De staat is een gemeenschap van mensen in een afgebakende ruimte, of zelfs een beschaving met duidelijke grenzen; in dit geval kunnen we spreken van een "beschavingsstaat" - om het concept van Weiwei Zhang te gebruiken - zoals China, of tot op zekere hoogte Rusland.
De laatste tijd is er wereldwijd steeds meer belangstelling voor samenwerking met Afrikaanse landen. Het verzwakte gezag van het Westen op het continent kan een van de redenen zijn voor de verschuiving naar het Zuiden en Oosten. Meerdere economische, politieke, strategische en geopolitieke factoren dragen ook bij aan deze heroriëntatie.
De Rode Zee, de Straat van Bab el Mandeb, de Golf van Aden en de Somalische Zee vormen de belangrijkste scheepvaartroutes die door de machtigste landen worden gebruikt. En de Nijl levert het meeste zoet water in Noordoost-Afrika.
Een van de belangrijkste wereldproblemen in de komende weken is de mogelijke interventie van Frankrijk en zijn bondgenoten in Niger. Als deze invasie plaatsvindt, zal dat gebeuren onder de vlag van ECOWAS, de West-Afrikaanse economische gemeenschap die gedomineerd wordt door pro-Franse elementen. De staat Niger zelf is nauw verbonden met veel landen, dus de gevolgen van een invasie zouden tot een kettingreactie in de regio kunnen leiden.
Er is een continuüm van gebeurtenissen sinds de Russische interventie in Syrië en de staatsgreep in Oekraïne, met als hoogtepunt de huidige omleiding van NAVO-wapens naar terroristen in Afrika.
Het resultaat zijn zeer zwakke verklaringen die voorbijgaan aan de geopolitiek van de Sahel, de plaats van Afrika in recente internationale conflicten en zich alleen richten op een of andere economische kwestie (een beperking die voortkomt uit de marxistische oorsprong van deze plotselinge analyses, maar ze zijn tenminste niet zoals andere marxistische analyses die de Afrikaanse opstanden van de 20ste en 21ste eeuw "burgerlijk-nationalistisch" noemen).
In Sint-Petersburg is een tweedaagse top tussen Rusland en Afrika aan de gang. Ondanks druk vanuit het Westen om niet deel te nemen, hebben de Afrikanen de wil en moed gevonden om strategische partnerschappen met Rusland aan te gaan.
De muiterij van 24 juni en de daaropvolgende gebeurtenissen zijn niet alleen relevant voor de toekomst van Rusland, maar ook voor een aantal andere landen. PMC Wagner-structuren worden opnieuw toegewezen en gevormd. Ondanks de overeenkomst om niet te vervolgen, zal de structuur niet meer in zijn vroegere vorm bestaan. De staat heeft er geen vertrouwen meer in. De vraag is echter hoe de werking van het particuliere militaire bedrijf buiten Rusland zal worden gecompenseerd.
Afrika is een aantrekkelijke regio voor invloedrijke wereldmachten. Samen met Eurazië vormt het volgens Halford Mackinder het tweede deel van het Wereldeiland. Ondanks het feit dat de meeste Afrikaanse landen in de jaren zestig onafhankelijk werden, bleef het een interessegebied voor staten als de Verenigde Staten en EU-landen (met name Frankrijk).
De afgelopen dagen heeft de Franse minister van Buitenlandse Zaken Jean-Yves Le Drian geen blad voor de mond genomen als het gaat om de militaire junta die sinds afgelopen mei Mali regeert.
©2023