Turkije en Zweden tegen NAVO
Dit weekend heeft de ratificatie van het Zweedse NAVO-lidmaatschap weer een grote stap achteruit gezet toen Rasmus Paludan, bekend om zijn anti-islamitische optredens, van de Zweedse autoriteiten toestemming kreeg om voor de Turkse ambassade in Stockholm te "protesteren" door een Koran te verbranden.
Volgens het Turkse presidentiële bureau zal het toestaan van de demonstratie in een situatie waarin Turkije herhaaldelijk heeft opgeroepen tot een verbod ervan, waarschijnlijk "islamofobie" aanwakkeren. Volgens de Turkse autoriteiten is "het aanvallen van heilige waarden geen vrijheid maar barbarij".
De Zweedse minister van Defensie Pål Jonson zou volgende week Turkije bezoeken, maar zijn geplande bezoek gaat niet door. Devlet Bahçeli van de pro-Turkse nationalistische partij Milliyetçi Hareket Partis heeft op zijn beurt beweerd dat "het Zweedse lidmaatschap van de NAVO hierdoor niet zal worden aanvaard".
Aangezien de Zweedse autoriteiten geen enkele poging hebben ondernomen om deze provocerende demonstratie van Paludan te voorkomen, lijkt het er steeds meer op dat Zweden zijn NAVO-aanvraag zal intrekken en daarmee gemakshalve de schuld in de schoenen schuift van Turkije, dat het liberale westerse concept van vrijheid van meningsuiting en demonstratie niet kan aanvaarden.
Nu noemen de meest fervente Zweedse en Finse NAVO-fans Paludan al een "Russische trol", ook al doet hij zijn koranverbrandingen al jaren en is hij naar verluidt niet anti-NAVO. De meer cynische zou kunnen aanvoeren dat het hele spektakel in scène werd gezet om alleen het strategisch belangrijkere en anti-Russische geplaagde Finland in de frontlinie van de oostelijke grens van de invasiealliantie op te nemen, terwijl de Zweedse elite er veilig buiten bleef.
Ondertussen heeft The Economist, "het Britse tijdschrift voor miljonairs", een "speciaal verslag over het rijk van Erdoğan" gepubliceerd. Met zijn scharlakenrode kaft die verwijst naar "de dreigende dictatuur van Turkije", lijkt het erop dat de halsstarrigheid van Erdoğan de westerse mogendheden echt begint te irriteren en dat zij hem in bedwang willen houden - en bij voorkeur vervangen bij de komende verkiezingen in Turkije.
De Tsjetsjeense leider Ramzan Kadyrov heeft ook commentaar gegeven op de gebeurtenissen in Zweden. Als moslim veroordeelt hij natuurlijk het verbranden van de Koran, maar hij roept ook de islamitische wereld op om zich - na alle onrechtvaardigheden, oorlogen en pogingen om de macht te veranderen tegen moslims - te verenigen tegen de echte gemeenschappelijke vijand, namelijk het NAVO-Westen.
Terwijl de wereldorde naar een nieuwe positie zoekt, zitten ook de moslimlanden van West-Azië midden in een verandering. Wat gebeurt er met de ambities van het Westen als en wanneer Syrië en Turkije hun geschil bijleggen? Saoedi-Arabië heeft al aangekondigd bereid te zijn handel te drijven in andere valuta dan de dollar en Iran heeft strategische partnerschappen met zowel Rusland als China.
Turkije is een geopolitiek belangrijke partner voor het door de VS geleide Noord-Atlantische bondgenootschap, hoewel het ook nauwe betrekkingen onderhoudt met Rusland. Turkije heeft ook de op één na grootste strijdkrachten in de NAVO. Het speelt een belangrijke rol in zijn regio en heeft ook invloed in de westelijke Balkan, het oostelijke Middellandse Zeegebied en ook in Afrika.
De premier van Turkije, die lange tijd in functie was, beschreef democratie ooit als een tramrit: "Als je op je bestemming bent aangekomen, stap je gewoon uit". Nu vreest het Westen dat als een steeds "autocratischer" Erdoğan door mag gaan als leider van Turkije, het NAVO-land alsnog in het kamp van de westerse rivalen terecht kan komen.
Vertaling door Robert Steuckers