Staten van de Hoorn van Afrika

De Rode Zee, de Straat van Bab el Mandeb, de Golf van Aden en de Somalische Zee vormen de belangrijkste scheepvaartroutes die door de machtigste landen worden gebruikt. En de Nijl levert het meeste zoet water in Noordoost-Afrika.

De regio is een belangrijke leverancier van vlees aan het Arabische schiereiland, vooral tijdens het hadj-seizoen, wanneer miljoenen runderen naar de slachtbank worden gestuurd voor een van de belangrijkste rituelen van de islam.

De lange kustlijn van de regio strekt zich uit over zo'n 4.770 kilometer, van het zuiden van de Rode Zee tot Ras Quiamboni, het zuidelijke puntje van Somalië in de Indische Oceaan, en heeft een aanzienlijk potentieel voor de blauwe economie, waardoor de regio nog waardevoller en belangrijker wordt voor de grote regionale en wereldmachten.

Het is dan ook geen verrassing dat vijf van de zes landen die in 2024 tot de BRICS worden toegelaten, banden hebben met de regio - Ethiopië, Egypte, Saoedi-Arabië, de VAE en Iran. Ze worden allemaal gekenmerkt door aanzienlijke hulpbronnen, die momenteel worden geëxploiteerd of in ontwikkeling zijn voor de niet zo verre toekomst. De huidige rijkdom van de hele regio en de vijf genoemde landen omvat onder andere olie en gas, een grote markt en een aanzienlijke productiebasis. Het potentieel van de regio ligt, zoals eerder opgemerkt, ook verborgen in de enorme uitgestrektheid voor de blauwe economie: de witte stranden zullen de thuisbasis worden van internationaal toerisme, visserij, mineralen en hernieuwbare energiebronnen zoals wind-, zonne-, geothermische en waterkracht. Bovendien is in de regio een derde van de uraniumreserves van de wereld ontdekt.

De regio van de Hoorn van Afrika heeft ook uitgestrekte cultiveerbare grond en veel zoet water in de vorm van regenval, rivieren en meren. Lokale gewassen zoals koffie, teff (een glutenvrij graangewas), enseta (een bananensoort) en andere worden hier ontwikkeld. Tot de voordelen van de regio behoren een grote jonge bevolking en een uitgebreide fauna: een grote verscheidenheid aan vogels, fauna en flora. De regio exporteert een aanzienlijke hoeveelheid wierook en wierook naar vele markten, waaronder het Vaticaan.

Met al deze rijkdommen, een gevarieerd klimaat en een oppervlakte van ongeveer 1,9 miljoen vierkante kilometer is de Hoorn van Afrika echt belangrijk voor de wereld en het leiderschap moet deze rijkdom gebruiken voor zelfvoorzienende ontwikkeling in plaats van hulp te zoeken bij NGO's en VN-organisaties die, ondanks hun aanwezigheid in deze landen gedurende meer dan dertig jaar, de situatie in de regio geen jota hebben verbeterd. Velen geloven zelfs dat hun aanwezigheid de bron is van de meeste conflicten in deze landen.

Een paar jaar geleden begonnen de landen in de regio toenadering tot elkaar te zoeken, maar er ontstond weerstand van partijen die conflicten in stand wilden houden, en dit veroorzaakte meer problemen, voornamelijk in verband met etnische concurrentie om de macht. Andere handelsblokken zoals de Oost-Afrikaanse Gemeenschap lijken sommige landen in de Hoorn van Afrika overgehaald te hebben om hun natuurlijke bondgenoten in de steek te laten en zich aan te sluiten bij de Swahili vrede. Somalië had eerder de fout gemaakt om lid te worden van de Arabische Liga, waar het niet toe behoort. Het lijkt erop dat het land op het punt staat om opnieuw een soortgelijke fout te maken door zich aan te sluiten bij een andere groepering waarmee het ook weinig gemeen heeft. Dit heeft invloed op de natuurlijke cohesie van de Hoorn van Afrika-staten Somalië, Ethiopië, Eritrea en Djibouti, of "SEED-landen". Deze vier landen hebben een vergelijkbare bevolking, vergelijkbare historische wortels en traditionele samenwerking tussen hooglanders en laaglanders.

De economie van de regio zal naar verwachting groeien naarmate de bevolking toeneemt en de investeringen van de aanzienlijke diaspora en andere belanghebbenden toenemen. Er wordt ook verwacht dat de behoefte aan aanwezigheid in de regio grote en middeninkomenslanden zal dwingen om te profiteren van de mogelijkheden van de regio in de meeste economische activiteiten over het hele spectrum, of het nu gaat om onderwijs, gezondheidszorg, productie, handel, havendiensten en natuurlijk toerisme.

Eén gebied dat niet over het hoofd mag worden gezien, is de ontwikkeling van de digitale economie en technologie, waar de jeugd van de regio naar verwachting een belangrijke rol zal spelen. De economie van Somalië is vrijwel cashloos en verwacht wordt dat andere landen in de regio dit voorbeeld in de loop der jaren zullen volgen. De rijke minerale hulpbronnen van de regio omvatten veel van de hulpbronnen die nodig zijn voor nieuwe technologieën, zoals koper, lithium, kobalt en zeldzame aardelementen. De regio heeft ook aanzienlijke voorraden goud, uranium, platina en andere mineralen. Dit zou de regio in de voorhoede van investeringen moeten plaatsen, op voorwaarde dat het leiderschap in de regio in staat is om stammen- en etnische conflicten te beheersen, en leiders in staat zijn om samen te werken in plaats van tegen elkaar.

Door samen te werken zou de regio gemeenschappelijke buitenlandse, economische, handels- en politieke betrekkingen met andere regio's en landen in de wereld krijgen. Dit zou het voor elk afzonderlijk land gemakkelijker moeten maken om zijn ruimte, economie en bevolking te beheren en zo een inclusieve duurzame ontwikkeling te bevorderen. Dit zou ongetwijfeld de etnische concurrentie om de macht elimineren of op zijn minst minimaliseren. Etnische machtsstrijd in de trant van "nu is het mijn beurt" zou uit de politieke melodrama's van de regio verdwijnen.

Bron: https://www.eurasiareview.com/

Vertaling door Robert Steuckers