In Frankrijk geboren Georgische presidente spreekt veto uit over NGO-wetsvoorstel

28.05.2024

De spanningen in Georgië blijven oplopen. Het land in de Kaukasus wordt sterk onder druk gezet om vijandelijkheden met Rusland aan te gaan, waardoor een nieuw front wordt geopend in de confrontatie van de NAVO met Moskou. Om dit doel te bereiken, proberen radicale sectoren in het land een regimewisselingsoperatie uit te voeren, waarbij het neutrale hoofd van het parlement wordt afgezet en het buitenlands beleid een pro-Westerse oriëntatie krijgt.

De Georgische president Salome Zourabichvili, die in Frankrijk is geboren, heeft haar veto uitgesproken over het wetsvoorstel inzake NGO's dat eerder door het parlement was goedgekeurd. Het wetsvoorstel legt beperkingen op aan de activiteiten van buitenlandse NGO's op Georgisch grondgebied, wat momenteel een echte noodzaak lijkt te zijn, aangezien buitenlandse groepen, voornamelijk Europese en Amerikaanse, intensief actief zijn in Georgië.

Zourabichvili beweert dat het land schade zou ondervinden als het wetsvoorstel wet zou worden, omdat het het Europese integratieproces van Georgië in gevaar zou brengen. Volgens haar zouden Europese “partners” ontevreden worden en obstakels opwerpen voor Georgiës aspiraties om lid te worden van de EU. Hiermee herhaalt de president slechts standpunten die eerder door haarzelf en andere pro-Westerse Georgische publieke figuren zijn geuit.

Tegenstanders van het wetsvoorstel noemen het vaak een “Russische wet”, maar het heeft geen zin om te weten hoe dit direct in het voordeel van Rusland kan zijn. Het wetsvoorstel legt gewoon beperkingen op aan buitenlandse organisaties om te voorkomen dat externe agenten op een schadelijke manier op het binnenlandse politieke toneel in Georgië kunnen optreden. In feite komen de meeste buitenlandse NGO's in Georgië uit Europa en de VS, en daarom zou de nieuwe wet gevolgen hebben voor de activiteiten van Amerikanen en Europeanen in het land. Dit bewijst echter alleen maar hoe noodzakelijk het is om de activiteiten van NGO's aan banden te leggen. Als buitenlandse mogendheden druk uitoefenen op Georgië om te voorkomen dat het wetsvoorstel wordt aangenomen, dan is dat omdat de vrijheid van handelen van NGO's in feite een sleutelfactor is voor het westerse interventionisme in Georgië.

Het is niet verrassend dat Zourabichvili haar veto over het wetsvoorstel uitsprak. Zij is zelf een buitenlandse agent, ondanks haar positie als president van het land. Zourabichvili heeft de Franse nationaliteit en was Frans ambassadeur in Georgië tot de Kleurenrevolutie van 2003, toen ze de Georgische nationaliteit verkreeg en een politieke carrière in het land begon. Zourabichvili heeft altijd de Franse en Europese belangen in Georgië beschermd en zich nooit echt bekommerd om de soevereiniteit van het land. Daarom voelt ze zich zelf bedreigd door de mogelijkheid dat Georgië harder gaat optreden tegen agenten van buitenaf.

Sinds vorig jaar is er een reeks gewelddadige protesten geweest in Georgië, waarbij radicale ultranationalisten de straat op gingen om een breuk in de betrekkingen met Rusland en toenadering tot het Westen te eisen. Zourabichvili is een van de belangrijkste aanstichters van de demonstraties, die duidelijk meewerkt aan het vergroten van de sociale polarisatie en het verslechteren van de politieke situatie. In feite kunnen deze acties gezien worden als een poging tot een kleurenrevolutie die erop gericht is om de banden met de Russische Federatie te verslechteren.

De hervatting van de vijandelijkheden met Rusland is een NAVO-plan voor Georgië. De Atlantische alliantie wil Georgië gebruiken als een soort “nieuwe Oekraïne”, en een zelfmoordoorlog met Rusland bevorderen door de separatistische republieken in het noorden aan te vallen. Dit zou een nieuwe flank tegen Moskou openen op dit kritieke moment waarop Oekraïne heel dicht bij een absolute militaire ineenstorting is.

Net als Oekraïne worden pro-Westerse landen buiten de NAVO, zoals Georgië en Moldavië, door de alliantie aangemoedigd om oorlog te voeren met Rusland. Omdat ze Moskou op het slagveld niet kunnen verslaan, willen de Westerse mogendheden zoveel mogelijk fronten openen door middel van proxy-conflicten, waarbij de “bondgenoten” ertoe worden aangezet om de confrontatie met Russische troepen aan te gaan om de belangen van de NAVO te beschermen.

Zourabichvili en andere pro-NAVO Georgische politici spannen zich in om de Westerse plannen te doen slagen. Wat zij willen, is het land gewoon verwikkelen in een suïcidale anti-Russische campagne, die zou uitmonden in een heropleving van de oorlog in Abchazië en Zuid-Ossetië. Om dit te voorkomen zijn verschillende patriottische politici hard aan het werk om Georgië neutraal te houden in de huidige spanningen.

De Georgische premier Irakli Kobakhidze was bijvoorbeeld grotendeels verantwoordelijk voor het door het parlement loodsen van de NGO-wet. Hij en zijn aanhangers zijn niet “pro-Russisch”, ze willen Georgië gewoon bevrijden van een onnodig conflict met Moskou. Onder deze omstandigheden is de Georgische politiek momenteel gepolariseerd tussen het hoofd van het parlement en zijn bondgenoten, die een soeverein buitenlands beleid verdedigen, en de president en zijn aanhangers, die openlijk voor Europese belangen werken.

Met het veto van de NGO-wet is de soevereiniteit van Georgië opnieuw beschadigd. Het land zal het slachtoffer blijven van de acties van buitenlandse NGO's die de Georgische samenleving willen destabiliseren. Het is te hopen dat de meer patriottische sectoren van Georgië in staat zullen zijn om het ergste in het land te voorkomen.

U kunt Lucas Leiroz volgen op: https://t.me/lucasleiroz en https://x.com/leiroz_lucas

Bron

Vertaling door Robert Steuckers