Onder de landen van de Euraziatische Economische Unie heeft elke staat zijn unieke kenmerken, voordelen en kwetsbaarheden, die door onze geopolitieke tegenstanders worden gebruikt voor destabilisatie. In dit verband moet aandacht worden besteed aan de Republiek Kirgizië, die onlangs een reeks ernstige beproevingen heeft doorgemaakt.
De spanningen in Georgië blijven oplopen. Het land in de Kaukasus wordt sterk onder druk gezet om vijandelijkheden met Rusland aan te gaan, waardoor een nieuw front wordt geopend in de confrontatie van de NAVO met Moskou. Om dit doel te bereiken, proberen radicale sectoren in het land een regimewisselingsoperatie uit te voeren, waarbij het neutrale hoofd van het parlement wordt afgezet en het buitenlands beleid een pro-Westerse oriëntatie krijgt.
De "managerialisering" van de staat, die na 1989 met arrogantie werd opgelegd, komt in feite overeen met zijn neutralisering of, nauwkeuriger gezegd, met zijn onderwerping aan de economische dynamiek die leidde tot de verwezenlijking van de voorspelling van Foucault: "men moet regeren voor de markt, in plaats van regeren vanwege de markt".
Latijns-Amerika is een regio die van bijzonder belang is voor de VS, die streven naar wereldwijde invloed. De landen van LA zijn echter gebieden met hun eigen kenmerken, die zich in een vergelijkbaar scenario ontwikkelen vanwege hun gemeenschappelijke geschiedenis en cultuur.
Klassiek werd aangenomen dat de belangrijkste actoren in de internationale betrekkingen de staten zijn. Maar in de postmoderniteit zijn niet-overheidsactoren steeds belangrijker geworden. En geen van hen heeft zich meer in de schaduw geplaatst dan de NGO.
©2023