Europa in brand

Het is geen geheim dat de zogenaamde Europese Unie, een structuur die nauwelijks een unie genoemd kan worden, momenteel zware tijden doormaakt. De Europeanen voelen de gevolgen van de financiële, economische en energiecrisis, de Covid-beperkingen, de sponsoring van het conflict in Oekraïne, enz. Sociale volksprotesten vernietigen letterlijk de huidige Europese "democratische" regimes van binnenuit.

Over de nieuwe Franse revolutie

Frankrijk staat bekend om de meest recente, veruit, massale demonstraties. De aanleiding voor de ontevredenheid van de burgers was de pensioenhervorming. Er werd voorgesteld om de pensioenleeftijd geleidelijk te verhogen van 62 naar 64 jaar. Vervolgens zijn de economische eisen uitgegroeid tot politieke eisen. De Fransen willen het aftreden van de president en de huidige regering. Anders, zeggen ze, zal een nieuwe revolutie het land overspoelen.

Interessant is dat de Franse president een hervormingswet moest aannemen die het parlement omzeilde. Macron gebruikte artikel 49.3 van de grondwet, waarover al lange tijd veel discussie bestaat. Velen hebben het een ondemocratisch instrument genoemd waarmee de regering druk kan uitoefenen op de wetgevende macht. Volgens dezelfde wet kan de oppositie echter binnen 24 uur een motie van wantrouwen tegen de regering indienen. En dat lukte bijna; het scheelde ongeveer 9-10 stemmen. Iedereen was ongelukkig: rechts, links en zelfs sommige van Macrons eigen aanhangers.

Op straat zwollen talrijke protesten af en laaiden dan weer op. Men kwam vooral in opstand tegen de grote vakbonden, die ook tegen de hervormingen waren. De grootste organisaties waren de Algemene Confederatie van de Arbeid en de Franse Democratische Arbeidsconfederatie.

Volgens de media bedroeg het aantal demonstranten maar liefst 3 miljoen. Was in de Russische Federatie de tegenhanger van deze hervorming eerder kalm en uitten zij vreedzaam hun protest in de straten van de steden, bij de Fransen lag dat anders.

Over het algemeen is Frankrijk een land dat letterlijk een record heeft gevestigd wat betreft het aantal revoluties. Deze tradities leiden tegenwoordig tot brandstichting, inbeslagname van eigendommen, aanvallen op politieagenten en bedreiging van de zittende regering. Men hoeft niet ver te gaan om voorbeelden te vinden. Gerald Darmanin, hoofd van het Franse ministerie van Binnenlandse Zaken, zei dat alleen al tijdens de mei-rellen 406 politieagenten en 200 demonstranten gewond raakten; 540 relschoppers werden gearresteerd.

Gendarmes daarentegen lijken in niets op hun portretten in Franse komedies. De protesten werden hardhandig onderdrukt. Traangas en waterkanonnen werden gebruikt om de menigte uiteen te drijven.

Dit is de tweede poging om de pensioenleeftijd te hervormen. De eerste was in 2019, maar mislukte door sociale protesten van de "gele vesten". Aanvankelijk werden alleen lagere brandstofprijzen geëist, maar later, toen de beweging groeide, begon men ook op te roepen tot een einde aan de pensioenhervorming. Het massale ongenoegen hield de Franse regering tegen, maar slechts tijdelijk.

"Mensen zijn en blijven altijd de dwaze slachtoffers van misleiding en zelfbedrog in de politiek, totdat ze achter elke morele, religieuze, politieke, sociale frase, uitspraak, belofte leren om de belangen van deze of gene klasse te zoeken," zei Lenin.

En inderdaad, het is vrij duidelijk in wiens belang de huidige pensioenhervorming wordt doorgevoerd. Zo is Macron zelf een protegé van de Rothschild-clan. Zodra de toekomstige president in dienst kwam van Rothschild & Cie begon hij prompt aan een politieke carrière en verdiende hij een enorm fortuin.

Aangenomen mag worden dat Macron vandaag in opdracht van zijn Amerikaanse cliënten bewust de onvrede onder de bevolking aanwakkert. Natuurlijk heeft hij het over het Amerikaanse kapitaal, dat er al lang op uit is de Europese economie te vernietigen. Het is ook niet in het belang van de Amerikaanse regering om de Europese centra en het ontstaan van een multipolaire wereld te versterken.

Overigens heeft de Franse president in een recente toespraak tot de Fransen gezegd dat de maatregel is veroorzaakt door het gebrek aan geld in de begroting om de gepensioneerden te financieren. Er is een tekort van ongeveer 13 miljard euro. Er zij op gewezen dat dit alles gebeurt tegen de achtergrond van de infusie van honderden miljoenen dollars in de begroting van Oekraïne, evenals militaire hulp aan de AFU. Hoewel de Fransen zelf deze gebeurtenissen nog niet in verband hebben gebracht, kan dit over enige tijd veranderen.

Groot-Brittannië

Hoewel het Verenigd Koninkrijk momenteel geen deel uitmaakt van de EU, heeft het nog steeds een enorme geopolitieke invloed op het Europese landenblok. Het zou dan ook oneerlijk zijn om voorbij te gaan aan de protesten in dit land, die van dezelfde omvang en intensiteit waren als die in Frankrijk.

Begin februari hield het Verenigd Koninkrijk de grootste staking sinds Margaret Thatcher. In tegenstelling tot Frankrijk omvatten de protesten alleen economische eisen. De belangrijkste eis was dat de lonen zouden worden verhoogd tot het niveau van de inflatie. Begin 2023 had deze de grens van 10% overschreden.

Meer dan een half miljoen demonstranten uit de publieke sector namen deel aan de protesten: leraren, ambtenaren, transportmedewerkers en universiteitsprofessoren. De meerderheid van de demonstranten bestond uit werknemers in de onderwijssector en studenten die hun leraren steunden.

Net als in Frankrijk raakten ook de vakbonden betrokken. Zo nam de grootste vakbond van het land, de National Union of Education, actief deel aan de protesten.

Tegen deze achtergrond verzette de Britse premier zich scherp tegen de demonstranten en beloofde hij "strenge wetten" in te voeren. Deze omvatten plannen om de politie meer bevoegdheden te geven, werkgevers toe te staan stakende werknemers te ontslaan, demonstranten te dwingen een minimale bedrijfsvoering te garanderen, hen te verplichten in te stemmen met bijeenkomsten, enz. Kortom, de regering ging niet akkoord met concessies.

Anderzijds lijkt de regering, die heeft geleerd van de Franse ervaring, vastbesloten haar eigen pensioenhervorming uit te stellen.

Maar daar houden de overeenkomsten met Frankrijk niet op. Zo is Rishi Sunak zelf ook in verband gebracht met Amerikaanse financiële tycoons. Hij begon zijn duizelingwekkende carrière bij Goldman Sachs, dat behoort tot de Rothschild-groep (wat een toeval). Hij trouwde met een rijke Engelse vrouw wier fortuin kan wedijveren met dat van de koninklijke familie. In 2019 benoemd tot minister van Financiën onder Boris Johnson.

Italië

Maar een van de kenmerken van de Italiaanse protesten was hun pro-Russische karakter. In maart 2022 gingen enkele honderden demonstranten de straat op in Rome, Pisa, Genua, Milaan en Florence.

De ontevreden burgers protesteerden tegen de russofobie, de anti-Russische sancties van de Angelsaksische wereld en de wapenleveranties aan Oekraïne; er klonken zelfs slogans waarin de terugtrekking van het land uit het NAVO-blok werd geëist.

Bovendien is de bevolking al lang ontevreden over het kabinet van zittend premier Giorgia Meloni, die bekend staat om haar extreem-rechtse standpunten. Mogelijk vrezen de Italianen dat Meloni, net als haar idool Benito Mussolini, het land in een nieuwe oorlog zou kunnen meeslepen.

Intussen is Italië alleen financieel betrokken bij de confrontatie tussen Rusland en Oekraïne. Het totale bedrag van alle hulp tot nu toe is ongeveer 1 miljard euro.

Duitsland

Duitse protesten braken in april uit in Berlijn, Leipzig, München en andere grote steden. De demonstraties gingen gepaard met eisen om de leveringen aan Kiev stop te zetten en een begin te maken met een vreedzame oplossing van het conflict in Oekraïne.

Net als in Italië riepen de slogans op tot vriendschap met Rusland, het opheffen van anti-Russische sancties en de terugtrekking van NAVO-supporters uit Oekraïne.

Sommige demonstranten spraken zich ook uit tegen Oekraïense vluchtelingen. Vandaag maken de Duitsers zich zorgen over de stijgende criminaliteit onder emigranten en het tekort aan woningen in het land, dat sinds februari 2022 drastisch is gedaald.

Interessant is dat sommige Europese landen (het Verenigd Koninkrijk, Polen, Hongarije, Oostenrijk en Tsjechië) nu al hebben geweigerd Oekraïense vluchtelingen te betalen en hun steunprogramma's geleidelijk afbouwen.

In totaal is voor 8 miljard euro aan wapens aan Oekraïne geleverd. En onlangs heeft de Duitse regering, onder druk van haar NAVO-bondgenoten, ingestemd met de overdracht van Leopard 2 tanks aan de Oekraïense strijdkrachten. Uiteraard hebben al deze uitgaven geleid tot een daling van de levensstandaard van de burgers en tot hun komst naar protestbijeenkomsten.

Over Polen en de "graanprotesten"

Een andere katalysator voor de protesten was de graanovereenkomst. In hun woorden waren de EU-ambtenaren er natuurlijk voor om hongerende Afrikanen te voorzien van graan en ander voedsel. Maar er ging duidelijk iets mis en het graan belandde niet in Zimbabwe of Mozambique, maar op de markten van de EU zelf. Bovendien heeft deze situatie vooral Europeanen getroffen. Om precies te zijn, Europese boeren kunnen op de lokale markten niet concurreren met goedkoop Oekraïens graan.

En zelfs in Polen, een land dat bekend staat om zijn russofobe en pro-Oekraïense gevoelens, was er verontwaardiging. Overigens kwam de belangrijkste stroom landbouwproducten uit Oekraïne hierheen. Vorig jaar werd meer dan 2 miljoen ton graan naar Polen geëxporteerd.

De boeren werd natuurlijk verzekerd dat zij niet zouden worden getroffen. Maar zoals gewoonlijk bleken alle beloften slechts loze beloften te zijn. Honderdduizenden Oekraïense boeren zijn geruïneerd, omdat ze hun oogst nergens kunnen verkopen.

Als gevolg daarvan blokkeerden demonstranten begin 2023 met vrachtwagens de spoorlijnen en wegen aan de grens met Oekraïne.

De grootste regio van protesten was de regio Lublin. Deze regio valt op door de volgendsime feiten. Ten eerste was hier tijdens de Tweede Wereldoorlog een cel van de Banderieten gevestigd, die later het bloedbad van Volyn aanrichtten. Ten tweede viel vorig jaar een Oekraïense raket in het gebied, nabij het dorp Przewodów, waarbij twee mensen omkwamen.

Onder druk van de protesten werden Polen en enkele andere EU-landen (Slowakije, Roemenië, Hongarije en Bulgarije) gedwongen de invoer van Oekraïense landbouwproducten te verbieden. Maar dit besluit was slechts een tijdelijke maatregel, en het blijft onduidelijk of het besluit van het Poolse establishment zal worden verlengd of dat het slechts een korte tegenslag is voor de ontevredenheid onder de bevolking.

De moeilijkheden op de markten in Europa zijn vooral in het voordeel van de VS. De afwijzing door de EU van Russische meststoffen en de invoer van enorme hoeveelheden goedkoop graan zullen leiden tot de vernietiging van het marktsegment voor landbouwproducten. De enige leverancier van dergelijke producten zouden dan de Amerikanen zijn.

Ook dit komt Rusland ten goede. Maar hier is eerder sprake van een heroriëntatie op andere afnemers (China, Turkije, Afrikaanse landen) die geen politieke druk op hun partners zullen uitoefenen.

Over de COVID-protesten: vaxxers en anti-vaxxers

Als gevolg van de gewelddadige lockdowns van de Covid-19 pandemie zijn in heel Europa talrijke protesten uitgebroken. Interessant is dat zowel voor- als tegenstanders van de beperkingen protesteerden.

Wat was de belangrijkste reden voor de protesten?

Ten eerste was het in Europa, door de wisselende focus van het mediasegment, niet mogelijk om een uniforme lijn van belangenbehartiging en propaganda te creëren die het publiek ervan kon overtuigen dat vaccinatie en beperkende maatregelen veilig zijn.

Ten tweede bleek de Europese gezondheidszorg vrijwel niet in staat om de situatie met de nieuwe ziekte onder controle te krijgen. Daardoor nam het aantal gevallen toe.

Ten derde leden veel dienstverlenende bedrijven (winkelcentra, restaurants, reisbureaus, bioscopen, enz.) enorme verliezen. Hierdoor kwamen duizenden mensen zonder werk te zitten, wat ook een sterke invloed had op de proteststemming.

Bovendien werden de Europese burgers moe van de voortdurende beperkingen, zoals het dragen van maskers, qr-codes op openbare plaatsen, de onmogelijkheid om geliefden te zien en talrijke boetes voor overtredingen van het regime.

Interessant genoeg vonden veel oppositiepartijen nieuwe aanhangers ten koste van de protesten. In Frankrijk bijvoorbeeld werden de demonstraties gesteund door zowel linkse (Melanchon's La Rassemblement Nationale) als rechtse (Le Pen's Rassemblement Nationale) partijen. In Duitsland was de rechtse Alternative für Deutschland de belangrijkste demonstrant. Bij de Italiaanse partijen waren leden van de Lega en de Italiaanse Broederschap actief.

De groene en milieuprotesten

Het einde van de pandemie werd gemarkeerd door een nieuwe golf van protesten in het Westen. Deze keer met eco-activisten. Het is geen geheim dat de Europese Unie programma's promoot ter bescherming van het milieu, schone energie, enz.

Tegen deze achtergrond worden soms absurde eisen gesteld, zoals het doden van vee, dat volgens de "milieuactivisten" enorme hoeveelheden methaan in de atmosfeer uitstoot.

Vaak ontaarden protesten in regelrecht vandalisme, waarbij schilderijen van Monet en Van Gogh worden beklad. Hoe de kunstwerken de schuld hebben gekregen van de milieuactivisten is niet bekend.

De belangrijkste vragen gaan over de financiering van de zogenaamde "groenen". Een groot deel van deze organisaties ontvangt fondsen van het in de VS gevestigde Climate Emergence Fund. Onder de oprichters daarvan bevinden zich namen als Kennedy en Rockefeller. De som van de subsidies bedraagt 35 tot 80 duizend dollar.

Waarschijnlijk is het doel van dergelijke acties, naast de epatage, het vernietigen van de energie-economie in Europa. Regeringen moeten rekening houden met de mening van eco-activisten, die eigenlijk niet talrijk zijn. Hoge energieprijzen worden opgelegd om schone energie te behouden. In Duitsland heeft dit alles de industrie doen vluchten naar de VS, die plotseling stimulansen, subsidies en andere betere voorwaarden hebben aangeboden.

We zouden kunnen zeggen dat we nu getuige zijn van een ware deïndustrialisatie van Europa.

Bovendien zijn de Europese gas- en elektriciteitsprijzen aanzienlijk gestegen, terwijl ze in de VS daarentegen stabiel zijn gebleven. De bevolking voelt deze veranderingen en ziet zich genoodzaakt haar rechten te verdedigen met protesten en stakingen.

Samenvatting

De meeste protesten zijn tegenwoordig dus juist om economische redenen. De Europese bevolking is gewend aan een relatief hoge levensstandaard. Maar door de betrokkenheid van de EU, onder leiding van de VS, bij het Oekraïense conflict zijn er grote uitgaven- en begrotingsgaten ontstaan. Bovendien zaten de Europese landen feitelijk zonder munitie en wapens voor hun eigen verdediging.

Ook moet worden opgemerkt dat de economie is getroffen door de pandemie van het coronavirus, die de dienstensector en de gezondheidszorg zwaar heeft getroffen.

Maar ook de politieke crisis kan niet worden uitgesloten. Op dit moment zien we de vernietiging van het Europese democratische systeem en zijn instellingen. Protesten worden steeds vaker aan banden gelegd (VK) of helemaal onderdrukt (Frankrijk). Er komen leiders aan de macht die weinig of geen steun van de bevolking hebben en vaker wel dan niet de Amerikaanse belangen verdedigen.

Tegelijkertijd zien we een toenemende afhankelijkheid van de EU van de Verenigde Staten, waardoor steeds meer haat onder de bevolking ontstaat die zich uit in protestslogans.

Vertaling door Robert Steuckers