Η επίσκεψη Πούτιν στο Άγιον Όρος και η Πανορθόδοξη Σύνοδος

του Γιώργου Θεοχάρη

Σάββατο 28 Μαΐου 2016. Δεν είναι ο διαγωνισμός της Eurovision. Δεν είναι τα τελικά του Euro ’16.

Είναι η επίσκεψη Πούτιν στο Άγιον Όρος που καθήλωσε 1,5 εκατομμύριο Έλληνες στους τηλεοπτικούς δέκτες τους, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, και πολλαπλασίασε απείρως τα ποσοστά ακροαματικότητας της Κρατικής Τηλεόρασης, που συνήθως δεν διεκδικεί πάνω από το 1% μερίδιο τηλεθέασης.

Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που σκέφθηκαν ότι, εάν υπήρχε τρόπος ο Πούτιν να βάλει υποψηφιότητα στην Ελλάδα, θα έπαιρνε ίσως μεγαλύτερα ποσοστά και από την ίδια την Ρωσία!

Δεν είναι σχήμα λόγου, ο Ρώσος Πρόεδρος διεκδικεί στην Ελλάδα ποσοστά δημοτικότητας που μόνο ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος έπιανε, ποσοστά που ίσως ξεπερνούν το 70%.
Κι ενώ όλος ο ελληνικός λαός είχε στραμμένη την προσοχή του στο Άγιον Όρος και στον Ρώσο Πρόεδρο, κάποιοι προσπάθησαν να υποβαθμίσουν την επίσκεψη αυτή. Το μόνο αποτέλεσμα όμως εν τέλει ήταν να υποβαθμιστούν οι ίδιοι.
Εξετάζοντας τα πράγματα με ψυχραιμία σχεδόν ένα μήνα μετά, η απουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη φαίνεται ότι ήταν το βασικό, μαζί με το Κατάρ, σημείο όπου ναυάγησε η προσπάθεια για την συμμετοχή όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών στην Σύνοδο της Κρήτης.

Εάν ο Πατριάρχης έδινε το παρών στο Άγιον Όρος, θεωρείται βέβαιο ότι θα άλλαζε σημαντικά προς το καλύτερο το κλίμα που υπήρχε στις σχέσεις των δύο Εκκλησιών, θα επικρατούσε ατμόσφαιρα ενότητας, αδελφοσύνης και φιλίας, και θα αποφευγόταν η ρήξη. Άλλωστε είναι αποδεδειγμένο ότι το Άγιον Όρος δρα πάντοτε θετικά ως προς την καλλιέργεια της ενότητας όχι μόνο στον χώρο της Εκκλησίας, αλλά και για όλο τον κόσμο.

Εξάλλου ο πολύς κόσμος στην Ελλάδα δεν μπορεί να αντιληφθεί πώς είναι δυνατόν ο Πατριάρχης του να δίνει αμέσως το παρόν στην επίσκεψη του Ποντίφικα στην Λέσβο, δηλαδή στις λεγόμενες Νέες Χώρες, χώρο που δεν υπάγεται απευθείας στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, και να απέχει από τις επισκέψεις του πολιτικού και πνευματικού Ηγέτη της μεγαλύτερης Ορθόδοξης χώρας στον κόσμο με 150 εκατομμύρια πιστούς, σε χώρο που εξακολουθεί να υπάγεται απευθείας στην δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, δηλαδή στο Άγιον Όρος. Και μάλιστα όταν από την πρώτη επίσκεψη αυτός που αναμφισβήτητα ωφελήθηκε επικοινωνιακά ήταν ο Πάπας, εις βάρος των δύο άλλων Ορθοδόξων πνευματικών Ηγετών, δηλαδή του Οικουμενικού Πατριάρχη και του Αρχιεπισκόπου της Ελλάδας, οι οποίοι φάνηκαν απροετοίμαστοι και έμοιαζαν με φτωχούς συγγενείς μπροστά στην καλοστημένη και παγκόσμιας εμβέλειας επικοινωνιακή μηχανή του Βατικανού.

Από αυτήν την άποψη η επίσκεψη Πούτιν στο Άγιον Όρος ήταν η μία από τις δύο χρυσές ευκαιρίες που έχασε το Οικουμενικό Πατριαρχείο, στην προσπάθειά του να ενώσει τον ορθόδοξο κόσμο ενόψει της Συνόδου της Κρήτης. Η άλλη ήταν το Κατάρ, αλλά σε αυτό το θέμα θα αναφερθούμε σε άλλο άρθρο μας.

Φαίνεται, παρά τα διάφορα άλλα προβλήματα που ανέκυψαν και τις εκατοντάδες αναλύσεις που έγιναν και γίνονται καθημερινά, «το ματς χάθηκε» στα δύο αυτά κρίσιμα σημεία.
Παρόλα αυτά ο ελληνικός λαός δεν φαίνεται καθόλου διατεθειμένος να μπει στον σημερινό διπολισμό, που αναπτύσσεται μέσα στους κόλπους της Ορθοδοξίας. Γνωρίζει καλά ότι η μικρή και φτωχή Ελλάδα έχει ανάγκη από την Ορθόδοξη Ρωσία και το μόνο που δεν θα ήθελε αυτήν την στιγμή θα ήταν και μία εκκλησιαστική ρήξη με τη Ρωσία, προς την οποία κάποιοι απερίσκεπτα εξωθούν.

Για τον ελληνικό λαό η ενότητα των Ορθοδόξων μεταξύ τους, και φυσικά των Ρώσων με τους Έλληνες, έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία από την ενότητα με τους Καθολικούς και τους άλλους ετεροδόξους. Και περιμένει από τον πνευματικό Ηγέτη του να δει τις θυσίες που απαιτούνται για αυτήν, όπως ο Παναγιώτατος τόνισε στην πρόσφατη ομιλία του την Πεντηκοστή στην Κρήτη.