Przyjęcie prawosławia przez wielkiego księcia kijowskiego Włodzimierza stało się punktem wyjścia chrześcijańskiego cyklu rosyjskiej historii, który obejmuje niemal całą historię Rosji – z wyjątkiem okresu sowieckiego i epoki lib
W przeddzień rocznicowego zjazdu Światowej Rady Ludowej Rosji na Kremlu, poświęconego Światu Rosyjskiemu , warto bliżej przyjrzeć się samej koncepcji „Rosyjskiego Świata”.
To, przed czym staje dziś Rosja, państwo, naród i społeczeństwo, jest wynikiem przestępczej działalności elit rządzących lat 80-tych i 90-tych XX wieku.
W Chinach istnieje cudowna cecha – operować proporcjami, a nie radykalnymi, prywatnymi przeciwieństwami – tak/nie, dobrze/źle. Nazywa się to „stopniowymi sprzeciwami”. Coś już nie jest tym, ale jeszcze nie całkiem tamtym.
Rosja to Eurazja. Eurazja nie jest formalną mieszaniną Europy i Azji, Zachodu i Wschodu. Jest to synteza prawosławnego bizantynizmu i turańskiej państwowości mongolskiej. To związek wielu grup etnicznych pod przewodnictwem wielkiego narodu rosyjskiego
Stanowisko Władimira Putina w sprawie wydarzeń w Palestynie jest bardzo wyważone. Jest przeciwny okrutnym działaniom Izraela i prawdopodobnie stoi po stronie Palestyńczyków. Jednocześnie ewidentnie nie podobają mu się działania Hamasu.
Wmiarę jak nasze społeczeństwo coraz głębiej wciągnięte jest w cywilizacyjny konflikt z Zachodem, a starcie z nim na Ukrainie nabiera coraz bardziej gwałtownego charakteru, aktualna staje się kwestia wprowadzenia cenzury, a nawet represji.
Patrzcie. W brutalnym żywiole wojny czasami zapominamy o strategicznych perspektywach. Czego naprawdę potrzebuje Kijów i czego potrzebuje Moskwa w tej wojnie?
Wkonflikcie rosyjsko-ukraińskim polskojęzyczne media stały się narzędziem wojny propagandowej. Polscy czytelnicy w przeciwieństwie do czytelników np. amerykańskich, norweskich czy izraelskich, uzyskują dostęp jedynie do przekazu jednej ze stron konfliktu. Stanowisko ukraińskie przyjmowane jest bezkrytycznie jako prawdziwe. Natomiast rosyjskie, o ile w ogóle przywoływane, okraszone jest na ogól ostrymi często wulgarnymi epitetami. Jeszcze częściej epitety te zastępują jakąkolwiek treść przekazu.
W 1992 roku w jesiennym numerze magazynu „Parameters”, wydawanego przez Akademię Wojskową Stanów Zjednoczonych, opublikowany został programowy artykuł zawodowego oficera, zastępcy szefa amerykańskiej misji wojskowej na Sri Lance, Stevena P. Manna, pod znamiennym tytułem Teoria chaosu i myślenie strategiczne (Chaos Theory and Strategic Art). W tekście tym zaproponowano zastosowanie logiki nieliniowej badanej przez naukowe teorie chaosu w strategii militarnej. Nieco później takie właśnie podejście zajmie wiodącą rolę w teorii wojen sieciowo-centrycznych (networks warfare). W pewnym sensie to właśnie te wojny stanowią praktyczną implementację podstawowych zasad teorii chaosu w sferze wojskowej. Wojny sieciowo-centryczne to wojny chaosu. Oczywiście, chaos jest tu rozumiany w duchu współczesnej fizyki, czyli jako obszar analizy nieliniowych systemów nierównowagi, bifurkacji, probabilizmu i procesów. Ma on jedynie pośredni związek z pojmowaniem chaosu w filozofii, teorii polityki i stosunków międzynarodowych.
©2024