30 września 2022 roku okazał się przełomową datą w historii. Tego dnia wszystkie ostatnie wydarzenia, już wcześniej mające ogromne znaczenie, dosięgły punktu kulminacyjnego. 30 września ważne było wszystko – nie tylko słowa, czyny i podpisy, lecz również to w jakiej to wszystko odbyło się formie, z jakim wyrazem twarzy i tonem głosu.
Wciągu ostatnich kilku dni na Ukrainie doszło do znaczących zmian układu sił. Trzeba się nad tym całościowo pochylić. Kontrofensywa Kijowa zakończyła się porażką w regionie chersońskim, lecz sukcesem w obwodzie charkowskim. Właśnie sytuacja na Charkowszczyźnie i wymuszone wycofanie się sił sojuszniczych stanowi przełomowy moment. Jeśli odłożymy na bok efekty psychologiczne i całkowicie uzasadnione zmartwienia patriotów, warto i tak stwierdzić, że w całej historii Specjalnej Operacji Wojskowej (SOW) doszliśmy do punktu bez odwrotu.
To, z czym mamy obecnie do czynienia na Ukrainie, to wojna. Nie ma już żadnej Specjalnej Operacji Wojskowej (SOW) – to, co mamy nazywa się wojną. Nie wojną Rosji z Ukrainą, lecz wojną kolektywnego Zachodu przeciwko Rosji.
Daria Dugin była bojownikiem Antysystemu, w związku z czym jej zabójstwo jest uderzeniem w Antysystem właśnie. Jeśli ktoś się z niego cieszy lub choćby „wyraża zrozumienie” czy po prostu zajmuje stanowisko ambiwalentne, to znaczy że z Antysystemem nie ma nic wspólnego.
Władze i społeczeństwo przejmują się dzisiaj, oczywiście poza wojną, tym jak przystosować się do nowych warunków. Nowość tej sytuacji polega na tym, że wykluczono nas z Zachodu, a my wykluczyliśmy Zachód z nas samych. Nie jest to niczym nowym i wyjątkowym – w naszej historii bardzo często znajdowaliśmy się w takim stosunku do Zachodu. Nic strasznego. Tym razem również nic wielkiego się nie stanie. A jednak nasze życie znacznie się zmieni.
©2024