"De versnelling van het noodparadigma vanaf 2020 heeft een eenvoudig, maar alom betwist doel: de sociaaleconomische ineenstorting verhullen," betoogt professor Fabio Vighi van de Universiteit van Cardiff, die zijn thesis uiteenzet over hoe verschillende bio- en geopolitieke crises gebruikt worden om de ineenstorting van het kapitalistische systeem te vertragen.
Dina Picotti (2016), die Ricoeur (1984) als referentie neemt, bevestigt opnieuw dat de sociale verbeelding zich manifesteert, dat wil zeggen, tot uiting komt door twee specifieke essentiële functies, waarvan de ene ideologie is en de andere utopie. Men vertelt ons ook dat deze twee categorieën zich op hun beurt ontwikkeld hebben met een verscheidenheid van nuances, die over het algemeen een verscheidenheid van andere betekenissen ontwikkelen, die, afhankelijk van de benadering, gediend hebben om te rechtvaardigen of te denigreren, te construeren of te vernietigen, te legitimeren of te verdraaien, enz.
Men kan met een redelijke mate van overtuiging stellen dat de 20e eeuw het scenario van de grootste ideologische polariteit in de geschiedenis van de mensheid vertegenwoordigde. Hoewel wij begrijpen dat andere fundamentele geopolitieke kwesties de richtingen van deze polariteit hebben gedicteerd, valt het gewicht van de botsende ideeën van die periode niet te ontkennen. In die zin is het ook opmerkelijk dat dergelijke ideologische paradigma's uit het verleden nog steeds de modus operandi van veel politieke organisaties in onze tijd weerspiegelen, waardoor het nodig is de problemen te begrijpen die pertinent zijn voor tegen-hegemonische organisaties in de wereld.
Vanaf de jaren vijftig tot 1997 voerden de VS een beleid van containment tegen de USSR en zijn opvolger Rusland. De strategie was erop gericht de invloed van de tegenstander te beperken zonder hem rechtstreeks te confronteren. Dit was het recept van George F. Kennan. Vanaf de jaren '90 begon de neoconservatieve invloed op het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken echter toe te nemen, toen discipelen van Leo Strauss op belangrijke posten kwamen, en de uitbreiding van de NAVO en een steeds meer gesloten omsingeling tegen Rusland bevorderden.
Wat zijn de beslissende factoren voor het herstel van een echt Keizerrijk in Rusland?
Deze vraag werd ernstig gesteld door pater Vladimir Tsvetkov, prior van de Sofronie Hermitage bij Arzamas, in een zeer diepzinnige formulering: waar moeten wij voor bidden? In feite werd dezelfde vraag gesteld aan Konstantin Malofeev bij de presentatie van zijn boek Empire: Where is the Empire today?
Gisteren was het 100 jaar geleden dat Jean Thiriart werd geboren, een nationaal-revolutionair theoreticus en Europees continentalist, groot criticus van de NAVO en voorvechter van een bondgenootschap tussen Europa en de Derde Wereld tegen de VS. Onbekend in ons land, maar wel van invloed geweest op de verdedigers van de idee van de Patria Grande, moet Thiriart toch aandachtig bestudeerd worden om de lessen die hij alle Ibero-Amerikaanse dissidenten te leren heeft.
Een van de debatten die nog open staan, is dat veel politieke activisten die kritisch staan tegenover de nieuwe ideologieën die door de Amerikaanse denktanks worden gepropageerd, toestaan dat het genderbeleid van kracht blijft, omdat zij dat beschouwen als een bijzaak die opgegeven moet worden om over belangrijker zaken te kunnen praten. Er zijn jaren verstreken sinds het begin van deze verschuiving van het progressivisme en goedbedoelend links in de richting van queer theorieën en aanverwante ideeën, zonder dat dit iets anders betekent dan een verdieping van de genderpolitiek, terwijl de belangrijk geachte kwesties, die over het algemeen te maken hebben met de onrechtvaardige economische verdeling, in het debat steeds verder weg komen te liggen.
Hoewel de metaverse nog geen werkelijkheid is (zij het een virtuele), lijdt het geen twijfel dat vanaf de "Powered by Meta" van onze meest gebruikte toepassingen (Facebook, Instagram, WhatsApp enz.)
Het motto van de University of Texas at Austin is niet alleen van toepassing op de wereldwijde invloed van de onderzoeksuniversiteit op het wereldgebeuren, maar ook op de buitenmaatse rol die de culturele en politieke ontwikkelingen in de Verenigde Staten hebben op de rest van de planeet.
©2023
