Ruslands militaire logistieke pact met India vervolledigt zijn nieuwe herijkte Aziatische strategie

Sputnik meldde onlangs dat Rusland een Joint Military Deployments (JMD)-overeenkomst met India heeft goedgekeurd, die in wezen de "Reciprocal Exchange of Logistics" (RELOS)-overeenkomst is waarover de afgelopen jaren is onderhandeld. Dit pact zal beide strijdkrachten in staat stellen om gemakkelijker gebruik te maken van de faciliteiten van de andere strijdmacht, waardoor hun respectieve marines regelmatiger bezoeken kunnen afleggen en de oostelijke maritieme corridor tussen Chabahar en Vladivostok een symbolische militaire dimensie krijgt.

De timing is ook niet toevallig, aangezien deze onmiddellijk volgt op het wederzijdse defensiepact tussen Rusland en Noord-Korea en de herbevestiging door Rusland en Vietnam van de kracht van hun strategisch partnerschap, met de belofte om geen overeenkomsten aan te gaan met anderen die een bedreiging zouden kunnen vormen voor de belangen van de ander. Deze twee allianties, de eerste formeel en de tweede onofficieel, worden nu gevolgd door Ruslands JMD-pact met India, waarmee de nieuwe herijking van zijn Aziatische strategie compleet is.

Tot nu toe gingen zowel de vijanden als de vrienden van het land ervan uit dat Rusland "draaide" naar China, waarmee werd geïnsinueerd dat het de belangen van Peking boven die van anderen zou stellen. Als dit het geval was geweest, had er gezamenlijke druk op Noord-Korea kunnen zijn als straf voor zijn raketproeven, gezamenlijke marineoefeningen in het deel van de Oost/Zuid-Chinese Zee dat door China wordt opgeëist en afslanking met India om China een voordeel te geven in de Himalaya-geschillen.

In plaats daarvan heeft Rusland een formele militaire alliantie met Noord-Korea gesmeed, bevestigd dat het nooit iets zal doen dat de belangen van Vietnam zou bedreigen (wat impliceert dat het nooit aanspraak zal maken op het deel van het zeegebied dat door China wordt betwist), en heeft het de JMD met India gesloten. De pro-BRI-factie van de Russische deskundigen- en beleidsgemeenschap is waarschijnlijk niet blij met deze resultaten, omdat ze de hand van hun evenwichtige/pragmatische "bevriende rivalen" versterken.

De eerste denkt dat een terugkeer naar bipolariteit tussen China en de VS onvermijdelijk is, dus Rusland zou het traject van de Chinese grootmacht moeten versnellen als wraak tegen de VS voor alles wat zij sinds 2022 hebben gedaan. De tweede, aan de andere kant, wil de evenwichtsrol van Rusland behouden om een onevenredige afhankelijkheid van de Volksrepubliek te voorkomen, en gelooft dat het nog steeds mogelijk is om een complex multipolarisme te ondersteunen in de loop van de wereldwijde systemische transitie in plaats van terug te keren naar bipolarisme.

Wat de laatste drie strategisch-militaire ontwikkelingen betreft, is het cumulatieve effect ervan een signaal dat Rusland nooit China's "junior partner" zal worden, zoals de pro-BRI factie insinueert dat het "voor het algemeen belang" zou moeten doen, en ze dienen ook om regionale geopolitieke kwesties voor de Volksrepubliek ingewikkelder te maken. De Verenigde Staten zouden hun militaire aanwezigheid in Noordoost-Azië kunnen versterken na het pact van Noord-Korea met Rusland, terwijl Vietnam en India vol vertrouwen hun respectieve territoriale aanspraken op China zullen blijven doen gelden.

Terwijl het eerste gevolg China in een spiraal van rivaliteit met de VS zou kunnen duwen, die door Rusland en Noord-Korea zou kunnen worden uitgebuit om meer significante steun tegen de gemeenschappelijke vijand te krijgen, versterkt het tweede de potentiële positie van Moskou als bemiddelaar tussen de twee landen en Peking. Het eerste is dus een ander soort bipolarisme tussen China en de VS, zij het met meer strategische autonomie voor Rusland en Noord-Korea, terwijl het tweede de complexe tendensen van multipolarisme behoudt.

Alles bij elkaar kunnen deze stappen worden geïnterpreteerd als een "machtsspel" van de balancerende/pragmatische factie van Rusland tegen zijn pro-BRI "bevriende rivalen", die het afgelopen jaar een opleving kenden, maar nu weer een neerwaartse trend vertonen. Het strategische partnerschap van Rusland met China blijft intact en heeft nog steeds een positieve invloed op de wereld, maar het is nu veel minder waarschijnlijk dan voorheen dat Rusland China's 'junior partner' zal worden en China zal bevoordelen boven Noord-Korea, Vietnam en India.

Bron

Vertaling door Robert Steuckers