Begin juni sloot India parlementsverkiezingen af die ongeveer twee maanden duurden. De stemmen werden relatief snel geteld en het bleek dat de regerende Bharatiya Janata Party (BJP) een aanzienlijk aantal zetels had verloren in vergelijking met de laatste verkiezingen vijf jaar geleden, van 303 naar 240 zetels in het 543 leden tellende parlement.
Het sprookjesachtige Finland, sinds een jaar uitgeroepen tot het gelukkigste land ter wereld, is plotseling in staking gegaan. Lege winkelschappen, chauffeurs van het openbaar vervoer die weigeren aan de lijn te gaan, leraren en artsen die niet langer altruïstisch willen zijn. De Finse regering lijkt een muis in de klauwen van haar eigen volk te zijn geworden na het besluit om toe te treden tot de NAVO. Of heeft de NAVO van het Noordse land gewoon weer een marionet van haar eigen temperament gemaakt, die aan de rode touwtjes trekt en haar beheerst? Wat is de rol van het kleine Finland in het Grote Spel - laten we dat eens uitzoeken.
De belangrijkste gebeurtenis van de komende dagen in Turkije zijn de presidentsverkiezingen. De twee belangrijkste kanshebbers zijn zittend president Recep Tayyip Erdogan en Kemal Kılıçdaroğlu, hoofd van de Republikeinse Volkspartij (CHP). Opiniepeilingen - afhankelijk van wie de opiniepeilers sympathiseren - geven een voordeel van 1% aan de ene of de andere kandidaat. Maar een tweede ronde is ook goed mogelijk, want naast Kılıçdaroğlu en Erdoğan zijn er nog verschillende andere kandidaten en het is mogelijk dat geen van de belangrijkste kanshebbers op 14 mei meer dan 50% van de stemmen krijgt. Over twee weken moet dan een tweede ronde worden gehouden.
Een overwinning van de oppositie bij de komende verkiezingen kan het buitenlands beleid van Turkije "verwesteren" en Ankara's delicate evenwichtsoefening in de nieuwe multipolaire orde verstoren.
Elke natuurlijke of door de mens veroorzaakte ramp is altijd een uitdaging voor de autoriteiten die aan de macht zijn - de getroffenen en het grote publiek verwachten onmiddellijke en vooral correcte maatregelen van hun regering en volgen zowel de verklaringen als de acties van de autoriteiten op de voet. Een soortgelijke situatie doet zich nu voor in Turkije. De enorme tragedie met honderdduizenden slachtoffers (zo'n 40.000 doden) heeft niet alleen het hele Turkse volk op de proef gesteld, maar is ook een katalysator geworden voor politieke gevechten. Daarbij heeft de oppositie zich proactief opgesteld.
Het is naïef te denken dat de naderende tussentijdse congresverkiezingen in de VS het standpunt van Washington over Oekraïne aanzienlijk kunnen veranderen. Rusland verslaan, er controle over krijgen, Iran vernietigen en China isoleren - deze doelen van de Amerikaanse geopolitiek zullen niet veranderen tot hun ineenstorting of onze overwinning op de NAVO-strijdkrachten in Oekraïne. Er is hierboven al veel geschreven over de objectieve oorzaken van de wereldwijde hybride oorlog die door de Amerikaanse machts- en financiële elite is ontketend om de wereldwijde hegemonie te handhaven, maar ook over de subjectieve conditionering van haar anti-Russische oriëntatie door haar inherente russofobie (Zie bijvoorbeeld mijn boek uit 2015 "The Last World War: The US Begins and Loses").
©2023