Rusland, de heersers en de moeilijke tijden

Zoals de Russische historicus Andrei Foersov zegt, "bevindt de wereldorde zich op een keerpunt en maakt zij op dit moment moeilijke tijden door". Het kapitalisme is op sterven na dood en zal binnenkort ophouden te bestaan. Niet omdat het uit elkaar zal vallen zoals Karl Marx voorspelde, maar omdat het zijn werk heeft gedaan; het is een overbodig instrument voor de geldmacht geworden.

Er worden pogingen gedaan om iets anders op te bouwen om het kapitalisme te vervangen, "maar dit proces loopt voortdurend uit de hand," zegt Foersov. We leven in een tijd van crisis op wereldschaal. "Omdat deze crises niet stap voor stap plaatsvinden, ontstaat er een verwarrende en complexe situatie," legt de Russische denker uit.

De echte macht om de loop der gebeurtenissen te beïnvloeden ligt niet in de handen van politici. Het is geheime macht, de macht van de echte heersers van de wereld, de meesters van de bankwereld en het bedrijfsleven. We kunnen het hebben over de Rockefellers en de Rothschilds, maar deze families hebben hun eigen clusters achter zich, die de verschillende landen op de een of andere manier gehoorzamen.

Foersov, die goed thuis is in de Russische geschiedenis, weet dat de gelddynastieën "zeer actief waren in het vestigen van een bepaald segment van de Sovjet-elite als onderdeel van hun wereldorde". De Rockefellers werkten in de Sovjet-Unie, net als de Rothschilds.

"We zullen misschien nooit de hele waarheid weten," vermoedt Foersov. Andrei Gromyko, de Sovjet-minister van Buitenlandse Zaken en voorzitter van de Opperste Sovjet, zei ooit dat "als de wereld de hele waarheid over internationale betrekkingen zou kennen, zou ze ontploffen". Er waren voortdurend contacten tussen het Sovjetregime en de Westerse globalisten via verschillende kanalen.

"Het Sovjetleiderschap was niet altijd bereid om met de Rockefellers en Rothschilds te botsen, maar wilde met hen onderhandelen," onthult Foersov. "Over fundamentele kwesties, zoals bijvoorbeeld de prijs van diamanten, was er overeenstemming. Het was beter om tot een overeenkomst te komen, want zo werkt de wereld nu eenmaal".

In de tweede helft van de jaren 1940, na het einde van de Tweede Wereldoorlog, ontstond er in het Westen een nieuwe burgerlijke roofgroep: de corporatocratie. "In tegenstelling tot het staatsmonopoliekapitaal, dat bereid was om naast de Sovjet-Unie te leven, drong deze bedrijfsmacht, die wereldwijd van aard was, overal binnen", herinnert Foersov zich.

Nadat de Sovjet-Unie aan het einde van de jaren 1950 haar olieverkoop drastisch opvoerde, ontstond er ook een nomenclatuur in de Sovjetmaatschappij die op de wereldmarkt gericht was. Dit ging niet alleen over olie, maar over een breder proces van integratie met het Westen. Met andere woorden, dit was het "Sovjetdeel van de wereldwijde corporatocratie".

Belangrijke mijlpalen in deze periode waren de verklaring van Nikita Chroesjtsjov van de "doctrine van vreedzame coëxistentie" in 1956 en het vernieuwde programma van de Communistische Partij in 1961. "Het was dit segment dat zich aansloot bij het Westerse kapitaal en de Sovjet-Unie ten val bracht," stelt Foersov.

Vandaag de dag wil de heersende elite van het Westen de wereldwijde crisis te boven komen door "de Russische taart te delen", d.w.z. door "de Russische hulpbronnen en, nog belangrijker, de Russische ruimte te plunderen", waarschuwt Foersov.

In een multi-crisisomgeving zou Rusland - d.w.z. de landmassa van Noord-Eurazië - zeker een smakelijk hapje zijn voor de westerse reuzen, die nog steeds op zoek zijn naar meer leefruimte en grondstoffen. Madeleine Albright, wijlen de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, zou gezegd hebben dat "Rusland te veel ruimte en natuurlijke hulpbronnen heeft voor één land".

De vijfde colonne binnen Rusland, die als klankbord voor het Westen fungeert, heeft ook groots gesuggereerd dat ze het gebied ten oosten van de Oeral niet nodig hebben, maar het weg zouden kunnen geven, schenken aan de "wereldgemeenschap". Dit kan niet voor Foersov, omdat dit het einde van Rusland zou betekenen.

De "wereldgemeenschap" is echter slechts "een groep transnationale bedrijven die de halve wereld al vernietigd en vervuild hebben". Nu willen ze Rusland aan hun bezit toevoegen. Het Oekraïense conflict is dus een voortzetting van het 100 jaar oude complot en de hybride oorlog van de Westerse bankiers, hoewel er ook gesuggereerd is dat Poetin op de een of andere manier in het complot zit.

In een geglobaliseerde wereld wordt iedereen in een crisis gestort, inclusief de VS, Europa en China. Paradoxaal genoeg ziet Foersov deze periode als een "enorme kans voor Rusland"; in de Tweede Wereldoorlog trok "het team van Stalin" het land uit zijn benarde positie. Volgens de historicus heeft Rusland "ervaring met hoe in een crisissituatie uit historische vallen te springen".

Bron 

Vertaling door Robert Steuckers