Euraziatische kosmische cartografie

Een van de meest unieke en uitdagende werken van dit jaar is ongetwijfeld het complexe esoterisch-filosofisch-politieke traktaat van de Italiaan Xantio Ansprandi, Eurasian Universism: Sinitic Orientations for Rethinking the Western Logos (PRAV Publishing), dat volgens de ondertitel "Sinitische oriëntaties" trekt op de Euraziatische kosmische kaart die opkomt uit de schaduw van de westerse filosofische traditie.

Ansprandi, een student van de eeuwigdurende filosofie, is van mening dat de moderne wereld, die haar traditie heeft verlaten, zich in een staat van onevenwicht en wanorde bevindt. Europa verkeert in een diepe filosofische, spirituele en politieke crisis: de logos (intellect, centraal principe of denkwijze) die het ooit bezielde, verdwijnt in een maalstroom van chaos, terwijl de hele moderne westerse wereldorde uiteenvalt.

Aan de andere kant van het continent is China aan een historische opmars bezig, en dat geeft het potentieel van de "Sinitische beschaving" een geheel nieuwe relevantie in het huidige onstabiele ongewisse tussen de oude en de nieuwe orde.

Kunnen de westerse logos zich herstellen van hun decadentie en welke rol zullen de confucianistische tradities en innovaties uit het communistische China spelen in de nieuwe situatie? En zal het "neo-Eurasianisme" erin slagen de politieke filosofie van de Russische Federatie te inspireren?

Ansprandi creëert een buitengewone synthese die westerse en oosterse metafysica in een moeilijke maar vernieuwende dialoog plaatst. Met vergelijkende mythologie, taalkunde, filosofische en politieke trends en moderne sinologie als bouwstenen tekent de Italiaanse denker een kosmische kaart waarop de Euraziatische beschaving een verzwakte westerse beschaving ontmoet.

Hij treedt op als een cultureel antropoloog met magische krachten die - te midden van de decadentie van de hedendaagse maatschappij - gezonde elementen uit het verleden combineert met nieuwe symboliek voor een post-liberale toekomst. Zal een dergelijke opleving tastbare resultaten opleveren, of blijft het een excentrieke oefening voor marginale scribenten?

In ieder geval behandelt de auteur de parallellen tussen het Germaanse kosmologische wereldbeeld en de Chinese Taoïstisch-Kungfu-filosofie met fascinerend vertrouwen. Al snel bereikt men zelfs de oude "wieg van de beschaving", het Mesopotamië van de Pijlpunt, uit wiens constellaties ook de Euraziatische graphema, het centrum van alle dingen, wordt opgegraven om richting en orde te geven aan het chaotische heden.

Voorchristelijke concepten van de goden worden aan de lezer gepresenteerd in deze duizelingwekkende etymologische en esoterische verkenning, die de Euraziatische "opperste hemelgod" identificeert als de hemelse noordpool, de creatieve bron van alle energie en patriarch van de hele kosmos, die niet kan worden opgenomen binnen de enge dogma's van het christendom, laat staan de leerstellige constructies van het Cartesiaanse dualisme.

De lezer is al bekend met beroemde filologen, taalkundigen en godsdienstwetenschappers van Georges Dumézil tot Mircea Eliade, maar Ansprandi noemt ook het baanbrekende werk van de Franse filosoof en sinoloog François Jullien, en het politieke confucianisme van de Chinese filosoof Jiang Qing, wiens opvattingen worden gecombineerd en getranscendeerd in deze multiversele symfonie van oerkrachten.

Hij geeft toe andere richtlijnen te hebben ontvangen van René Guénon van de traditionalistische school, en van de Italiaanse filosoof en godsdiensthistoricus Ernesto de Martino, die beiden een herbelichaming van het westerse denken voor ogen hadden door middel van oosterse invloeden. Een andere belangrijke inspiratiebron is de controversiële Russische filosoof Aleksandr Dugin, wiens geschriften herhaaldelijk worden geciteerd in verschillende hoofdstukken van het boek.

Het neo-Eurasianisme van Dugin is sterk aanwezig in het werk van Ansprandi, die net als de Russische politicoloog het decadente liberale Westen en zijn sclerotische metafysica ziet stikken in zijn eigen nihilisme. In deze sfeer van het einde van een tijdperk moet het "radicale subject" standhouden, al is het maar tussen de ruïnes.

Dissenters die in het heden leven, aan het einde van de historische cyclus van de westerse beschaving, moeten niet alleen Nietzscheaans werken om deze ondergang te bespoedigen, maar ook meehelpen aan de wederopstanding van de logos en de echte Europese, en bij uitbreiding de Euraziatische, cultuur uit de as van het Spengleriaanse winterwonderland dat ter aarde is gevallen.

"Euraziatisch universalisme is een anti-modern en post-liberaal manifest en tegelijkertijd een academische studie die de religieuze, filosofische en politieke dogma's van het modernisme verwerpt. Het werk van Ansprandi is niet gemakkelijk te lezen, want om vooruitgang te boeken op deze metafysische reis, moet men al bekend zijn met (of in ieder geval bereid zijn zich te verdiepen in) vele obscure concepten om de esoterische beweegredenen van de auteur te begrijpen.

"De "Sinitische Oriëntatie" ontvouwt zich echter verrassend goed, omdat de auteur voldoende aanwijzingen door zijn breed opgezette essay heeft gestrooid om een Chinees getint "alles onder de hemel" te onthullen. In dit beeld blijft het Westen, dat zijn eigen beschaving heeft opgegeven, uiteindelijk slechts een territoriaal systeem, dat nu plaats maakt voor een cultureel meer diverse wereldorde. Toch hoopt Ansprandi dat ook Europa nog zal ontwaken.

Als de Griekse logos, de Germaanse god Odin, de Chinese kosmologie, het Dasein van Martin Heidegger, Jacques Lacan, de Vierde Politieke Theorie van Aleksandr Dugin, de filosofie van het traditionalisme en een kritische kijk op het westerse liberalisme u interesseren, is dit originele werk de moeite van het lezen waard - maar wees gewaarschuwd dat het de onderzoekende geest op nieuwe en onbekende paden kan brengen.

Vertaling door Robert Steuckers

Bron: https://markkusiira.com/2023/03/02/euraasian-kosmista-kartanpiirtoa/