De zwarte magie van dystopieën

Een self-fulfilling prophecy is een voorspelling die gebeurt als een direct oorzaak-gevolg van het leren van de voorspelling in de eerste plaats. Een speler die van een waarzegger te horen heeft gekregen dat hij een wedstrijd zal winnen, voelt zich plotseling veel meer ontspannen over de uitkomst en speelt daardoor een betere wedstrijd en wint. Het placebo-effect van een medicijn, d.w.z. het effect van het medicijn als gevolg van het psychologische geloof van de patiënt in de werkzaamheid ervan, is een ander voorbeeld van een zichzelf vervullende voorspelling. Deze profetieën zijn geen bewijs van magie, maar eerder een bewijs van de krachtige invloed van de geest op externe gebeurtenissen; in iets geloven is een stap in de richting van het tot stand brengen ervan.

Net zoals de gebeurtenissen van een leven verbonden zijn met de psyche, zijn de gebeurtenissen van een samenleving, van een beschaving als geheel, verbonden met een collectieve psyche of, zoals Carl Jung schreef, met het collectieve onbewuste. Dit is geen ingewikkeld filosofisch fenomeen; dit alles toont aan dat we allemaal door elkaar beïnvloed worden, en de daaruit voortvloeiende collectieve invloeden worden sociale krachten genoemd, die trends in de mode, kunst, filosofie en bestuurspatronen sturen. Wat een enkel lid van de samenleving op een bepaald moment als een "normaal idee" beschouwt, is in feite zijn verbinding met het collectieve onbewuste, met de onzichtbare sociale krachten die hem vertellen dat dit normaal is. Hij is zich er niet bewust van hoe hij tot dit idee gekomen is, alleen dat hij er onvermijdelijk van overtuigd is, tenzij hij zich op een betekenisvolle manier van de maatschappij distantieert om zich van het collectieve onbewuste te verwijderen. Maar men zou ook kunnen zeggen dat dit, afzondering, een voorwaarde is voor alle serieuze filosofen.

Het collectieve onbewuste is een levend systeem dat mensen in zijn netwerk met elkaar verbindt. De belangrijkste vorm van overdracht in dit systeem is, en is altijd geweest, het verhaal. Verhalen verteld bij het haardvuur, geschreven in romans, liedjes, gedichten, gehoord op de radio en recentelijk gezien in Netflix-series zijn de methoden waarmee belangrijke ideeën van persoon tot persoon worden doorgegeven en "genormaliseerd". Als je in Modern Family een homokoppel ziet dat een Aziatische baby ter adoptie opvoedt, begin je te denken dat het normaal is dat twee mannen trouwen en een gezin stichten. Dus in plaats van opgenomen te worden in dit denksysteem, moet u ervoor kiezen om erbuiten te blijven. Ja, ja, het is nodig om op de basismechanismen van propaganda te wijzen en de basisprincipes ervan uit te leggen. Laten we bijvoorbeeld beginnen met Black Mirror.

Utopia betekent geen plaats, en door de geschiedenis heen zijn er veel mensen geweest die zich probeerden voor te stellen hoe een perfecte wereld eruit zou zien. Het is een uitstekende oefening voor een fantasierijke en diepe geest, omdat het u dwingt om te stoppen met klagen en u zo grondig mogelijk voor te stellen hoe een betere wereld eruit zou zien. Deze oefening is krachtig omdat de geest onbewust oplossingen vindt voor veel van de fundamentele problemen waarmee de maatschappij te maken heeft. Dystopie is een versie van utopie. Het doel van het schrijven van een dystopie is om een verschrikkelijke wereld te beschrijven. Het is eigenlijk een nihilistische onderneming, omdat het begint met het stellen van de vraag: "Hoe zou de wereld eruit zien als alles verkeerd zou gaan?"

Op het gebied van dystopie is Brave New World van Aldous Huxley beroemd. Dit is een verhaal over een toekomstige wereld van totale seksuele degeneratie en de afbraak van de familiestructuur. Elk individu wordt geboren uit een kunstmatige baarmoeder en ingedeeld in een klasse op basis van de hoeveelheid alcohol waaraan hij of zij in de baarmoeder is blootgesteld. Het motto is "iedereen hoort bij iedereen". Seks is de vervulling van lust, niets anders. Liefde, toewijding, kunst, emotie bestaan niet. Elk individu in de maatschappij moet "Soma" nemen, een drug die voorkomt dat emoties een probleem worden. Een ander boek, 1984 van George Owell... Een maatschappij waarin de geschiedenis voortdurend wordt veranderd om te passen bij moderne politieke trends. Iedereen die zich de waarheid herinnert en zich niet conformeert aan de nieuwe realiteit wordt zwaar gestraft door de staat. Als dit u griezelig veel lijkt op de moderne wereld, dan heeft u het niet mis. De elementen van deze verhalen lijken zo veel op de moderne wereld dat het lijkt alsof ze het idee voor deze dingen rechtstreeks uit deze romans hebben gehaald. Het is alsof de slechteriken deze romans als handleiding hebben gebruikt.

Waren Aldous Huxley en George Orwell briljante genieën wier vooruitziende blik hen ertoe bracht om grote literaire werken te schrijven? Misschien wel. Maar genialiteit is geen garantie voor wijsheid of moraliteit. Elke gewone persoon die deze verhalen leest, zal concluderen dat de werelden die zij beschrijven geen werelden zijn waarin men zou willen leven. Maar door deze verschrikkingen zo nauwkeurig te beschrijven en te verwoorden, hebben de auteurs, hoe goed ze het ook bedoelen, de doos van Pandora al geopend. Het is zeer waarschijnlijk dat ze door het schrijven van deze verhalen hebben bijgedragen aan het creëren van deze werelden.

Menselijke energie is een uiterst waardevolle bron. Reclamebureaus hebben dit al ingezien en zetten elke dag menselijke aandacht, woede, enz. om in echt geld en winst. Menselijke energie is wat een artiest op het podium de enorme kick geeft die veel acteurs voelen aan het einde van een voorstelling. Menselijke energie is een krachtige kracht, en als die gericht wordt, zelfs door angst, om zich intens op heel specifieke dingen te concentreren, kan die energie die dingen tot stand brengen. Het hoeft geen puur bovennatuurlijke discussie te zijn. Nadenken over iets specifieks betekent dat u er met mensen over praat; ideeën stromen in uw voorbeelden, referenties, zinspelingen en uiteindelijk in uw originele ideeën over hoe de wereld te organiseren. Dit zijn geen bewuste beslissingen. Men zegt dat deze ideeën deel uitmaken van het onbewuste en op dat niveau werken, zowel individueel als cultureel. De populariteit van de boeken van Huxley en Orwell had het tegenovergestelde effect van het voorkomen van de toekomst waar ze voor waarschuwden; in feite hebben ze die toekomst juist in het leven geroepen.

Bidden is ook krachtig omdat het een concentratie is van menselijke energie en aandacht op iets waars, belangrijks en goeds. Door een mechanisme dat vergelijkbaar is met het bovenstaande, lekken regelmatige gebeden ook belangrijke ideeën naar het onbewuste en stollen ze daar, waardoor ze de rest van onze gedachten, handelingen en onbewuste motivaties gedurende de dag voeden. Herhaling en poëzie vormen een belangrijk onderdeel van het gebed, omdat ideeën op deze manier het meest effectief het onbewuste binnendringen. Daarom is het het gevaarlijkst als dystopieën de vorm aannemen van kunstwerken en literatuur: Het is gebruik maken van de krachtige methode van onbewuste modellering, maar dan met een snode bedoeling.

Hetzelfde kan gezegd worden van hedendaagse televisieprogramma's zoals Black Mirror, die afschuwelijke dingen laten zien zoals hoe we mensen kunnen martelen door ze in simulaties te plaatsen die ze het gevoel geven dat ze tientallen jaren in eenzame opsluiting in hun hersenen zitten in één minuut. Ze laten mensen zien die computerchips in hun hersenen hebben die alle wakkere menselijke gebeurtenissen opnemen en vervolgens gedwongen worden om alle "beelden" van uw leven te laten zien voordat u dingen mag doen zoals een lening afsluiten of aan boord van een vliegtuig gaan. Zelfs de zeer beroemde film The Matrix is een dystopisch verhaal over mensen die in capsules leven en hun hele leven doorbrengen in een simulatie van de werkelijkheid, terwijl hun echte lichamen versteend zijn in een levend vagevuur. Aangezien de mensen in het verhaal als levende batterijen voor de buitenaardse wezens worden gebruikt, begrepen zelfs de schrijvers van The Matrix op een bepaald niveau de kracht van menselijke energie.

Veel mensen houden van The Matrix, Black Mirror, Huxley en Orwell. Zij geloven dat deze dystopieën ons "waarschuwen" voor de gevaren van het opgeven van moraliteit, natuur, religie en menselijkheid. Maar wat is er gebeurd sinds deze werken in de samenleving werden geïntroduceerd? Ze hebben niet alleen als profetieën gefungeerd, ze hebben hun verklaringen ook waargemaakt, omdat ze ons instrueren hoe we deze nachtmerrieachtige realiteiten kunnen creëren. Ze hebben ons woordenschat en taalmateriaal gegeven om deze nachtmerries te beschrijven, wat de eerste stap is in het bouwen ervan. God gebruikte het woord om de wereld te scheppen. In navolging daarvan gebruiken deze dystopische schrijvers hun woorden om dystopieën te laten ontstaan.

Net zoals het aanraken van een wond kan leiden tot een pervers masochistisch genot, of een depressief persoon met hevige pijn de extase kan voelen van het snijden van zijn been met een mes, zo zijn dystopieën een vorm van zelfbeschadiging voor een steeds nihilistischer collectief onderbewustzijn. Als we geen hoop meer hebben voor de toekomst, kan het een heerlijke verrukking zijn om te leunen op de angst en pijn van het bedenken van de ergst denkbare martelingen voor de mensheid, misschien wel als een manier om onszelf te vernietigen, om onszelf te straffen. Het is altijd gemakkelijker om jezelf te straffen dan om uit te zoeken hoe je de situatie op welke manier dan ook kunt verbeteren. Zelfmedelijden is altijd gepaster dan zelfverbetering.

Verwerp dystopieën. U hebt het altijd al geweten, u weet diep van binnen dat ze zwarte magie zijn en u brengt uw ergste nachtmerries tot leven omdat u niet het werk wilt doen om een held te zijn. U wilt het risico op mislukking niet lopen, u probeert te hopen en u vecht voor die hoop. Maar laten we in plaats daarvan de nobelere delen van onszelf aanmoedigen. Laten we utopieën dromen. Laten we helden durven zijn en een betere toekomst realiseren. Laten we in plaats van in een capsule te liggen en ons te binden aan een dystopie, het zwaard opnemen en vechten, zodat we onszelf bevrijden van de veroordeling van mislukking.

Bron

Vertaling door Robert Steuckers