Het conflict in Oekraïne, dat bijna anderhalf jaar geleden uitmondde in een militaire confrontatie, duurt nog steeds voort. Ondanks de massale hulp van het Westen is Oekraïne er niet in geslaagd om de Russische troepen te verdrijven, laat staan de voortdurende oorlog te "winnen". De eerlijkheid gebiedt echter te zeggen - zoals ook Riley Waggaman in zijn blog betoogt - dat Rusland zijn doelen ook nog niet heeft bereikt.
Tegen de achtergrond van oplopende spanningen en een rampzalige militaire campagne lijkt geen enkele functionaris absoluut zeker te zijn van zijn positie binnen het regime. Er gaan geruchten over het vervangen van president Vladimir Zelensky zelf, waarbij de opperbevelhebber van de strijdkrachten Valeri Zaluzhnyi de belangrijkste naam is om het nieuwe staatshoofd te worden.
"Geopolitiek is opgebouwd rond de eeuwige confrontatie tussen zeemogendheden (thalassocracies) en landmogendheden (tellurocracies)," zegt Aleksandr Doegin.
In februari 2007 hield Vladimir Poetin tijdens de Veiligheidsconferentie van München een zeer indringende toespraak, die duidde op het herwonnen zelfvertrouwen van Rusland en de wens en bereidheid van Moskou aankondigde om een leidende rol te spelen in de internationale betrekkingen. De Russische president noemde de pogingen van de VS om een unipolaire wereldorde te creëren gevaarlijk en nutteloos, terwijl er nieuwe polen aan het ontstaan zijn. Ook benadrukte hij met klem dat de uitbreiding van de NAVO en de plaatsing van raketsystemen in Oost-Europa een bedreiging vormen voor de veiligheid van Rusland. De Verenigde Staten beschouwden zijn toespraak als een daad van verzet: de betrekkingen tussen de VS en Rusland werden kouder en gespannener en Washington begon nieuwe plannen op te stellen om de legitieme aspiraties van Rusland in te dammen. De uitvoering van deze plannen vereiste een nauwere samenwerking tussen de NAVO en de EU: onder druk van de VS besloot de EU haar betrokkenheid bij de post-Sovjetruimte te intensiveren.
De toespraak van Poetin op vrijdag heeft opnieuw angst, afkeer en woede opgeroepen in het Westen. In Finland, en in de andere meest fervente kolonies van het liberale Westen, is het politieke spectrum van rechts tot links verenigd in zijn anti-Rusland-optie.
©2023