Australië is de dupe van de VS

Australië neemt een bijzondere plaats in in de wereldgeopolitiek. Ondanks de grootte van het land heeft het nooit actief deelgenomen aan de vorming van wereldpolitieke processen, waarbij het zich gedroeg als een aanhangsel van het Verenigd Koninkrijk en vervolgens de VS. Nu, in de context van het veranderende mondiale machtsevenwicht en de groeiende confrontatie tussen de VS en China, wordt Australië de verre achtertuin van Washington die door het Pentagon wordt gebruikt als een strategisch bolwerk in de Stille Oceaan.

Op 9 augustus werd aangekondigd dat Australië een Cyber Command had opgericht.

De Joint Cyber Unit, Fleet Cyber Unit, 138th Communications Squadron en 462nd Squadron werden onderdeel van de Cyber Warfare Group, samen met de 1st Joint Public Affairs Unit. Een Joint Data Networking Unit, die voorheen de operationele ondersteuning verzorgde, is gepland voor de toekomst.

De nieuwe structuur werkt samen met de Cyber Operations Division, Joint Capabilities Division, Strategic Military Influence Division en Australisch strijdkrachtenpersoneel dat in het Australian Communications Directorate werkt.

Cyberspace omvat cyberspace zelf en het elektromagnetische spectrum. Cognitieve en informatieoorlogvoering, die betrekking heeft op het werk van het nieuwe Cyber Command, gaat over het hebben van capaciteiten en het behalen van resultaten in een informatieomgeving die alle vijf domeinen omspant: naast cyberspace zijn dit de maritieme, land-, lucht- en ruimtedomeinen van oorlogvoering.

Het is dus een nieuwe geïntegreerde aanpak en uitvoering van relevante taken in deze vijf domeinen.

Iets soortgelijks, maar dan veel eerder, is al gedaan door het Amerikaanse leger.

De oprichting van het Australische Cyber Command werd voorafgegaan door de Blue Spectrum cyberoefening in juli, die samen met de Amerikaanse en Japanse strijdkrachten werd gehouden. De formele “gastheer” was kapitein Catherine Gordon van de Australian Armed Forces Information Warfare Force, en de oefening werd gehouden onder auspiciën van een initiatief, die Trilateral Maritime Information Warfare Working Group genaamd werd.

Het hoofddoel was het synchroniseren van tactieken, technieken, procedures en vocabulaire tijdens gezamenlijke operaties. Volgens officiële verklaringen waren de manoeuvres een volgende stap om het partnerschap en de interoperabiliteit in informatieoorlogsvoering te versterken.

Daarnaast werd begin augustus aangekondigd dat Australië een Defence Digital Engineering Strategy lanceert om processen te versnellen om gegevenscapaciteiten en hulpmiddelen voor gegevensbeheer opnieuw vorm te geven.

Het is belangrijk om op te merken dat de digitale transformatieprogramma's worden geïmplementeerd onder auspiciën van het Amerikaanse Ministerie van Defensie, niet van Australië, wat verder aantoont dat Canberra niet slechts een junior partner van Washington is geworden, maar feitelijk door Washington wordt beheerd voor zijn geopolitieke belangen. En de oprichting van het Australische Cyber Command gebeurde met de directe hulp van het Pentagon.

De Australische minister van Defensie Richard Marles bevestigde het huidige concordaat met de VS tijdens het reguliere ministeriële overleg dat begin augustus in Washington plaatsvond. Hij merkte op dat, naast de AUKUS-activiteit en de bestelling van Virginia-klasse nucleaire onderzeeërs bij de VS, de gezamenlijke productie van hoge-hoogte raketten zou worden georganiseerd en andere bilaterale initiatieven zouden worden gestart, waaronder de langetermijninzet van het Amerikaanse leger in Australië op nieuwe locaties (d.w.z. uitbreiding van het netwerk van Amerikaanse militaire bases).

Dat gezegd hebbende, toen Marles in een interview werd gevraagd “of Australië de dreiging van Chinese agressie als een dringende zorg en als het grootste risico ziet”, vermeed hij een direct antwoord door te zeggen dat “we hebben geprobeerd om de betrekkingen met China te stabiliseren en daar enig succes in hebben gehad. Vanuit veiligheidsoogpunt was de hervatting van de defensiedialoog daar een belangrijk onderdeel van. Het zal de fundamentele problemen tussen onze twee landen niet oplossen, maar hopelijk betekent het dat we elkaars gedrag en ons militaire standpunt beter begrijpen.”

Uiteraard is dit niet alleen het standpunt van Australië, maar ook van zijn grote Angelsaksische broer in AUKUS en de Five Eyes Coalition, en het standpunt van de VS over China is vrij duidelijk - het is om de groeiende macht van China te stoppen en de samenwerking op alle fronten te beperken. Naast verschillende sanctiebeperkingen en militaire opbouw in de nabijheid van China, werkt Washington aan nieuwe sancties.

In de VS merken militaire experts bijvoorbeeld op dat "de Verenigde Staten hun strategieën en instellingen moeten aanpassen en aanpassen om de uitdaging aan te gaan door over de hele linie een op risico's gebaseerde prioriteitenfilosofie aan te nemen. Leiders moeten prioriteit geven aan het beperken van economische banden met China op gebieden die van invloed zijn op kritieke infrastructuur, nationale veerkracht en oorlogscapaciteiten, waarbij ze de evolutionaire aard van China's strategische benadering van deze sectoren moeten erkennen. Ten tweede zijn er gebieden waar de Amerikaanse veiligheids- en economische doelstellingen niet op elkaar zijn afgestemd. Om voor afstemming te zorgen, zou het Witte Huis een functionaris voor economische veiligheid kunnen aanstellen om leiding te geven aan de ontwikkeling van een nationale strategie voor economische veiligheid, strategische doelen te bepalen en het gebruik van instrumenten zoals exportcontroles en sancties te coördineren. Hij zou ook leiding kunnen geven aan inspanningen om de samenwerking met bondgenoten en partners te verdiepen om gezamenlijke dreigingsanalyses en strategieën voor onderzoek, ontwikkeling en investeringen in strategische technologieën te ontwikkelen. Ten derde moeten de Verenigde Staten en andere democratieën iets doen aan de kritieke leemte in de beveiliging van fundamenteel onderzoek op het gebied van kennisoverdracht, die vaak over het hoofd wordt gezien in het huidige beleid dat gericht is op technologieoverdracht. Deze onoplettendheid is vooral gevaarlijk in de context van militair-civiele fusie, waar schijnbaar onschuldige wetenschappelijke samenwerking kan bijdragen aan de militaire capaciteiten van China. Partnerschappen en het delen van informatie tussen de overheid, het bedrijfsleven en de academische wereld zullen essentieel zijn voor het dichten van de gaten in de beveiliging van onderzoek."

Dit is de reden waarom Washington uiterst scherp negatief reageert op elke Chinese activiteit, of het nu gaat om de nieuwe handelsovereenkomsten van Beijing met een land of de vooruitgang in de scheepsbouw.

En Australië lijkt een steeds grotere rol te gaan spelen in het in bedwang houden van China door zijn middelen en grondgebied ter beschikking te stellen van de VS en verdere instructies van het Witte Huis en het Pentagon op te volgen.

Bron

Vertaling door Robert Steuckers