VIJF FRONTEN TEGEN UNIPOLAIR GLOBALISME

Aan de vooravond van 2024 is het de moeite waard om een blik te werpen op het grote totaalbeeld van de huidige wereld en de belangrijkste geopolitieke trends. Over het algemeen bevinden we ons in een overgangsfase van unipolariteit naar multipolariteit. Dit jaar is multipolariteit verder gestructureerd in BRICS-10 (Argentinië, dat zich net bij deze organisatie had aangesloten, werd er haastig uitgezet door een andere globalistische clown, Javier Miléi).
Het recente triomfantelijke bezoek van Vladimir Poetin aan de VAE en Saoedi-Arabië, gevolgd door lange gesprekken met de Iraanse president Raisi, laat zien hoe serieus Rusland multipolariteit neemt. Vooral in de aanloop naar 2024, wanneer Rusland een jaar lang het BRICS-voorzitterschap op zich neemt.
Tegen het einde van het jaar - dit keer in Latijns-Amerika - dook er een nieuw multipolariteitssyndroom op. De Venezolaanse president Nicolas Maduro kondigde aan dat zijn land aanspraak zou maken op het grondgebied van Brits-Guyana. Maxim Medovarov wijst er in zijn tg-kanaal "Zapiski Traditionalist" terecht op dat Guyayna zelf een product was van de kwade genius van het Atlanticisme van Lord Palmerston, die van plan was om "Groot-Colombia in stukken te hakken met de dood van Bolivar, inclusief het overhevelen van Essequibo naar Brits Guyana". Brits Guyana-Essekibo (samen met de Malvinas) nog een front van multipolariteit versus unipolariteit.
In totaal hebben we al te maken met vijf potentiële of feitelijke fronten:

Rusland is in oorlog met het collectieve Westen en het Amerikaanse (Angelsaksische) globalisme in Oekraïne. Dit is in wezen een burgeroorlog van Russen - keizerlijke Russen tegen Atlantische Russen die hun Russische identiteit hebben verraden. De Atlantische "Russen" worden gebruikt door de unipolaire krachten van het Westen.
De islamitische wereld consolideert zich (met grote vertraging) tegen Israël, dat een systematische genocide op de Arabische bevolking uitvoert. Tegelijkertijd staat het unipolaire Westen weer aan de kant van Israël (als zijn proxy in het Midden-Oosten).
Het blok van antikoloniale West-Afrikaanse landen (Mali, Burkina Faso, Niger, CAR, Gabon) is verenigd tegen pro-koloniale (Atlantische) regimes en tegen het globalistische Frankrijk van Macron. Ook hier kan elk moment een open conflict uitbreken.
Het potentiële front van Taiwan tegen het Chinese vasteland is waar de VS misschien wel het meest om geeft. (En hier ligt een direct conflict in het verschiet).
De verklaring van rechten van Venezuela op Essequibo is een kunstmatige kolonialistische Atlantische entiteit. De Malvinas-kwestie, die wel eens acuut zou kunnen worden na de verwijdering van een gedegenereerde die is doorgebroken naar de macht (dit is wat er gebeurt als revolutionair Peronisme wordt gekruist met liberalisme, zoals de verliezer Sergio Massa deed).

India (Bharat) neemt een speciale plaats in de multipolaire heptarchie in. Het is een tamelijk onafhankelijke staat-beschaving, die strategisch het dichtst bij de VS ligt (vanwege het conflict met China en Pakistan, en meer in het algemeen de islamitische factor). Tegelijkertijd is India bevriend met Rusland, Afrika en Latijns-Amerika. Er zijn geen directe conflictgebieden met de globalisten (behalve de herinnering aan het monsterlijke tijdperk van de Britse kolonisatie). Vroeger steunde het Westen de radicale islam en Pakistan. Dit is gedeeltelijk blijven bestaan, maar niet zo levendig - de globalisten hebben India nodig om de confrontatie met China aan te gaan.
Het is belangrijk dat de Atlantisten en voorstanders van een unipolaire wereld tegen elke prijs zich dit heel goed realiseren. Zo sprak Liz Truss al in april 2022, toen ze minister van Buitenlandse Zaken van Groot-Brittannië was, over "de terugkeer van de geopolitiek". Onlangs verklaarde Truss, voormalig premier van Engeland voor een recordperiode, tijdens haar rondreis door de VS om te proberen de Republikeinen op een Atlantische manier te beïnvloeden om fondsen toe te wijzen om de oorlog van Kiev tegen Rusland voort te zetten, dat "Oekraïne, Israël en Taiwan geen verschillende oorlogen zijn, maar dezelfde oorlog."
Dit is de juiste geopolitieke kijk op de dingen. En de spanningen in West-Afrika en Essekibo zijn ook fronten van "dezelfde oorlog".
De hele heptarchie (Westen, Rusland, China, India, Islamitische wereld, Afrika, Latijns-Amerika) is verdeeld langs één hoofdlijn - West vs. Zes. De globalisten zelf beseffen dit duidelijk en onmiskenbaar. In hun ogen is er maar één pool, namelijk het Westen zelf. De anderen moeten haar vazallen zijn (geen soevereine polen) en vijandschap met elkaar, niet met haar.
Het is belangrijk dat de structuur van de wereldwijde confrontatie van zes tegen één ook in Rusland duidelijk wordt begrepen. In zijn artikel "2024 - het jaar van geopolitiek ontwaken" in het tijdschrift "Razvedchik" zegt het hoofd van de Russische SVR Sergey Naryshkin:
"Het komende jaar op het wereldtoneel zal gekenmerkt worden door een verdere intensivering van de confrontatie tussen de twee hierboven geschetste geopolitieke principes: het Angelsaksische, of insulaire, 'verdeel en heers', en het direct antagonistische continentale 'verenig en leid'." Manifestaties van deze felle confrontatie zullen het komende jaar in alle, zelfs de meest afgelegen regio's van de wereld te zien zijn: van de voor ons belangrijkste ruimte na de Sovjet-Unie tot Zuid-Amerika en de Stille Oceaan".

We zullen dus moeten "verenigen en leiden" (inclusief het verenigen en leiden van de Euraziatische gebieden - in de eerste plaats Oekraïne, dat in verraad is vervallen). En de vijand zal nog steeds proberen om "te verdelen en te heersen" en vijandschap te zaaien tussen de polen van de heptarchie - de zes opkomende "werelden" - Russisch, Chinees, Islamitisch, Indiaas, Afrikaans en Latijns-Amerikaans. De vijanden willen dat er maar één wereld is - hun eigen wereld. Het bestaan van andere werelden, anders dan de Westerse wereld, verwerpen en demoniseren ze. Vooral de Russische wereld. We moeten duidelijk beseffen en begrijpen dat de vijf fronten van de strijd tegen de unipolaire wereldorde en de Westerse hegemonie allemaal fronten van onze oorlog zijn.
Vertaling door Robert Steuckers