Politici en sociale instanties onverschillig voor onstuitbare achteruitgang door hun onvermogen

Volkswagen staat op het punt om duizenden Duitse werknemers te ontslaan. En het zullen waarschijnlijk niet de enige fabrieken zijn die worden geherstructureerd of gesloten. In Italië maakt Stellantis massaal gebruik van afvloeiingsfondsen in de voormalige Fiat-fabrieken. Maar Urso is druk op zoek naar een nieuwe fabrikant, die misschien Chinees zal zijn, om auto's te komen maken in Italië. Te verkopen aan wie? Dit lijkt niet relevant te zijn voor de Melonistische minister. Het is ook niet relevant voor zijn fans die nog steeds niet geïnteresseerd zijn in waar de geproduceerde auto's naartoe gaan. Te druk met het bezigzijn met de maandeinden van Confindustria om de moed te vinden om te zeggen dat het het systeem is dat niet werkt, niet het automodel.

Een systeem dat particulier vervoer, gebaseerd op de voortdurende vernieuwing van het wagenpark, onhoudbaar heeft gemaakt voor een groot deel van de bevolking, niet alleen in Italië maar ook in heel Europa. De auto's zijn te duur, de brandstofkosten te hoog, de wegenbelasting en de verzekering te hoog. Maar je moet wel meer produceren om de voorraden te vullen.

Wat is niet duidelijk voor jullie heren in het concept van concurrentievermogen? Dat een arbeider in China, Hongarije, Tunesië minder kost dan een Italiaanse, Franse, Duitse arbeider? Of dat er geen grondstoffen in Europa zijn? Wat is er niet duidelijk aan het begrip “slechte arbeid”? En dat een Italiaanse arbeider, onderbetaald, nog steeds meer kost dan een Aziatische of Noord-Afrikaanse collega, maar niet de koopkracht heeft om Italiaanse producten te kopen?

Wat is er niet duidelijk, voor die sinjoren, in de begrippen innovatie, kwaliteit, professionaliteit, verandering? Is het misschien niet duidelijk dat dit doelen zijn die alleen bereikt kunnen worden door gekwalificeerd personeel dat adequaat beloond moet worden? Geloven ze misschien echt dat het voldoende is om legers wanhopige mensen zonder vaardigheden binnen te halen om problemen op te lossen?

Wat is hen niet duidelijk in het concept van de consumptie van Italiaanse producten? Misschien het verschil tussen prijzen en lonen? Misschien beseffen ze niet dat op de lokale markten de kraampjes met kwaliteitsvol handwerk verlaten zijn terwijl de mensen de eetkraampjes bevolken?

En toch blijven de politiek en de leiders van bemiddelende instanties doen alsof er niets aan de hand is. Handelsverenigingen blijven overheidsgeld eisen voor investeringen die eigenlijk privé zouden moeten zijn. De overheid blijft cashen op de middenklasse en gepensioneerden, waardoor de mogelijkheid van consumptie om de productie weer op gang te brengen nog verder afneemt. Geen dialoog tussen doven, maar een dialoog tussen onverschilligen. Misschien tussen idioten, maar het zou onbeleefd zijn om dat zelfs maar te denken.

Quelle

Vertaling door Robert Steuckers