Darja Doegina een heldin van onze tijd

Twee jaar geleden werd Darja Doegina op gruwelijke wijze vermoord. Het was 20 augustus 2022, toen de auto waarin ze terugkeerde van het bijwonen van het 'Traditie'-festival buiten Moskou werd opgeblazen.

Onuitwisbaar waren de dramatische beelden van die brandende auto die al snel op verschillende media en sociale media begonnen te circuleren. Onuitwisbaar waren de gevoelens van angst en afschuw over dat verlies.

Angst om haar vroegtijdige dood - Darja was pas negenentwintig jaar oud, afschuw om haar vreselijke einde en afschuw om de enorme pijn die haar vader Alexander en moeder Natalja overkwam, pijn die hen als ouders tot het laatste moment van hun leven zou vergezellen.

Ik had het voorrecht, de eer, om Darja te ontmoeten. Ik kende haar al jaren, ze nodigde me vaak uit om met haar deel te nemen aan televisieprogramma's, conferenties. Ze was niet alleen een scherpzinnig filosofe, maar ook een briljant journaliste die altijd punctueel en precies was in haar toespraken. Ik herinner me haar enthousiasme, haar overtuigingskracht, haar geestkracht, haar consistentie, allemaal gericht op haar idealen die voor haar de enige onmisbare weg waren naar haar volledige realisatie, niet alleen professioneel maar vooral existentieel.

Darja leefde in een dimensie die geprojecteerd was op andere, onmetelijk hogere idealen: “Ik wil aan de kant van de krachten van het licht staan”, zoals ze tegen haar vader zei in hun laatste gesprek.

Op 18 augustus organiseerde Rainaldo Graziani - Darja's oude vriend -in Gavirate, in de Corte dei Brut, een evenement ter nagedachtenis aan haar. Tijdens het evenement benadrukte professor Alexander Doegin in videoverbinding op gloedvolle wijze hoe zijn dochter voortleeft als een voorbeeld, als een heldin, als een ideaal:

“Darja wordt vandaag de dag in heel Rusland als een heldin beschouwd. Haar naam staat in schoolboeken voor kinderen als voorbeeld van dienstbaarheid aan het vaderland, aan het volk, aan de maatschappij. Deze houding, deze prestatie, waren duidelijk ondanks haar zeer korte leven. Want om slechts negenentwintig jaar te leven, zoals zij leefde, en een heldin van het Russische volk te worden, om in schoolboeken te komen, om (postuum red.) geëerd te worden met de Orde van Moed door president Poetin, is normaal onmogelijk; maar laten we vooral bedenken wat haar ideeën waren over idealen, over principes, over haar filosofie (Alexander Doegin).

Darja is een van de talrijke patriotten -talrijk omdat we al zoveel mensen verloren hebben- om wie Rusland vandaag rouwt. Maar Darja is meer dan een patriottische vrouw die het vaderland, Rusland, traditie tot het einde heeft gediend, Darja is geestelijk nederig, Darja is dat filosofische licht dat zich vandaag begint te openbaren. In Rusland en Italië hebben we, dankzij onze vrienden Rainaldo en Maurizio, al meer dan zes boeken van Darja gepubliceerd. Het zijn diepgaande, niet oppervlakkige boeken, waarin we Darja meer en meer ontdekken, haar familieleden, haar verwanten, haar vrienden.

Ik geloof dat de held “geboren wordt als hij sterft”. We kunnen niet zeggen dat een personage een held is, of een vrouw een heldin, we kunnen er niet zeker van zijn [behalve aan het einde], want tot het laatste moment kan een man of vrouw theoretisch zijn of haar zaak verraden. Dit is heel belangrijk, alleen de dood is het beslissende moment, alleen dan kunnen we zeggen: zij is zeker een heldin, hij is zeker een held! Er zijn helden die een absolute dimensie hebben, een verticale dimensie, die niet sterven, die blijven leven, die leven blijven om te leiden, om de weg te wijzen aan hen die leven. Dit leven boven het leven, leeft meer, is vitaler dan het lichamelijke leven. Dit is de bestemming van ware helden. Ik geloof dat Darja in die zin pas aan haar transcendente spirituele reis is begonnen door ons allemaal het voorbeeld te geven van radicale, metafysische horizonten. In die zin ben ik, met al het verdriet dat mijn hart als vader mij niet toestaat te voelen, trots om een dochter als Darja te hebben. Dit geldt ook voor de vele vrienden die Darja over de hele wereld had, maar vooral in Italië, in het diepe Italië, in het ware Italië, in het eeuwige Italië, in het Italië dat een transcendentaal voorbeeld is voor ons allemaal, aangezien wij Russen onszelf als het Derde Rome beschouwen. Van het Derde Rome naar het Eerste Rome is de eeuwige boodschap van een jonge vrouw, heldin van het Russische volk, van de traditie, van onze Kerk, van onze waarden. Veel dank aan u die Darja niet vergeet en voor alles wat u doet”.

Zoals Rainaldo Graziani zelf al suggereerde, is het concept van het “arme subject” in Darja's geschriften een bijzonder aspect dat noch haar moeder noch haar vader, filosofen, zo diep begrepen hadden als haar dochter. Professor Doegin legde de betekenis van dit concept uit:

“Pas vandaag herontdekken we het idee van het 'arme subject', het is de idee-antithese van het sterke, individualistische, rationalistische subject. Het 'arme subject' was voor Darja de ziel van het Russische volk, de geheime ziel van het Russische volk. We kunnen niets van Rusland begrijpen als we de vergelijking maken tussen het westerse subject en Rusland, waar dit subject deze ietwat beperkte, kleine, arme subjectiviteit verschijnt. Darja heeft echt het idee ontwikkeld dat dit subject een intern metafysisch mysterie kan hebben. Dit idee overstijgt onze filosofie. Ze ontwikkelde het idee van het “arme subject” in haar jeugd, toen ze zeventien tot achttien jaar oud was, en het was een van haar eerste geschreven scripties, een van haar diepste inspiraties.

Dit concept is in zekere zin een sleutelbegrip voor het begrijpen van de Russische ziel, de Russische geschiedenis, de Russische samenleving, de Russische traditie. We kunnen het vergelijken met de armoede van de evangelische geest. Ik geloof dat dit concept ook andere dimensies heeft die we in de toekomst kunnen onderzoeken”.

Een laatste applaus voor Rainaldo Graziani voor het samenbrengen van Darja's oprechte vrienden, waaronder de uitgever Maurizio Murelli, in een zeer hartelijk herdenkingsevenement. Aan het muzikale gedeelte van het evenement werd deelgenomen door de Servische violiste en componiste Sonja Kalajic, die Darja herdacht met een speciaal gesproken en muzikaal optreden.

Hieronder: een archieffoto van Eliseo Bertolasi met Darja Doegina.

Bron

Vertaling door Robert Steuckers