Eπίκεινται ρυθμίσεις για την προστασία των δανειοληπτών από τα funds

Να εξαλείψει «γκρίζες ζώνες» που πιθανώς θα επέτρεπαν στα funds που θα αγοράσουν είτε θα διαχειριστούν δάνεια των τραπεζών να αυθαιρετήσουν έναντι των δανειοληπτών επιδιώκει η κυβέρνηση.
Στο πλαίσιο αυτό εξετάζεται η βελτίωση και αναθεώρηση του Κώδικα Δεοντολογίας της Τράπεζας της Ελλάδος με στόχο οι σχετικές διατάξεις να οριστικοποιηθούν μέχρι το τέλος του μήνα.
Στόχος της κυβέρνησης είναι να εξαλειφτούν υφιστάμενες αδυναμίες του κώδικα που πιθανώς να επέτρεπαν στις εταιρείες διαχείρισης και πώλησης δανείων να λειτουργήσουν σε βάρος των δανειοληπτών επικαλούμενες σφικτές χρονικές προθεσμίες ή τον αποχαρακτηρισμό του δανειολήπτη από συνεργάσιμου σε μη συνεργάσιμου.
Ο νέος κώδικας θα υποχρεώνει, μεταξύ άλλων, τις τράπεζες να ενημερώνουν εγκαίρως και εγγράφως τον δανειολήπτη τόσο για την τυχόν μεταβίβασή του δανείου του ή για την ανάθεση της διαχείρισης της απαίτησης, όσο και για το περιεχόμενο και τους όρους ανάθεσης. Ακόμη, θα υποχρεώνει τις εταιρείες διαχείρισης να παρέχουν κα αυτές αναλυτικές πληροφορίες στους δανειολήπτες.
Η Τράπεζα της Ελλάδος έχει διευκρινίσει ότι ως προς τη σχέση των εταιρειών διαχείρισης ή απόκτησης απαιτήσεων με τους οφειλέτες ισχύουν οι διατάξεις του Κώδικα Δεοντολογίας ενώ παράλληλα ισχύουν και όλες οι διατάξεις της ΠΔ/ΤΕ 2501/2002 για την ενημέρωση των συναλλασσομένων που εφαρμόζουν τα πιστωτικά ιδρύματα.

Από το νόμο προβλέπεται ρητά ότι 12 μήνες πριν από την προσφορά προς πώληση των απαιτήσεων, πρέπει να έχει προταθεί στο δανειολήπτη -και τον εγγυητή - με εξώδικη πρόσκληση η ρύθμιση του δανείου του, ώστε αυτό να καταστεί εξυπηρετούμενο.
Η ρύθμιση αποσκοπεί στο να αποτρέψει τον αιφνιδιασμό των οφειλετών, στους οποίους δίνεται η ευκαιρία να ρυθμίσουν την οφειλή τους που έχει εκχωρηθεί σε τρίτους. Στην ίδια αποτροπή του αιφνιδιασμού αποσκοπεί η απαίτηση μεσολάβησης ενός μέγιστου χρονικού διαστήματος 12 μηνών ανάμεσα στην πρόσκληση και την εκχώρηση, ώστε να μην απέχουν τα δύο γεγονότα ιδιαίτερα μεγάλο διάστημα.
Προβλέπεται, επίσης, μη απαίτηση της προηγούμενης πρόσκλησης στις περιπτώσεις των επίδικων ή επιδικασθεισών απαιτήσεων ή των απαιτήσεων κατά των μη συνεργάσιμων δανειοληπτών, καθώς στη μεν περίπτωση των επίδικων ή επιδικασθεισών απαιτήσεων δεν μπορεί να γίνει λόγος για αιφνιδιασμό, στη δε περίπτωση των μη συνεργάσιμων δανειοληπτών δεν θα εξυπηρετούσε σε τίποτε η αποστολή πρόσκλησης.