Η «Πανορθόδοξος Σύνοδος»

Μία σειρά διακεκριμένων ιεραρχών, όπωςoι Σεβασμιώτατοι Ναυπάκτου κκ. Ιερόθεος, Πειραιώς κκ. Σεραφείμ και Λεμεσού κκ. Αθανάσιος, αλλά και έγκριτων θεολόγων, όπως οι ομότιμοι καθηγητές Παν/μιου και Πρωτοπρεσβύτεροι π. Γεώργιος (Μεταλληνός) και π. Θεόδωρος (Ζήσης) εξέφρασαν έντονες ανησυχίες για την αποκαλούμενη «πανορθόδοξο σύνοδο».

Μάλιστα, στο κήρυγμα του για την Κυριακή της Ορθοδοξίας ο Σεβασμιώτατος Πειραιώς αναφέρθηκε σε κηρύγματα του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς), του αγίου στην συνείδηση του λαού Γέροντα Φιλοθέου (Ζερβάκου) και του λογίου και κατά κοινή ομολογία ορθοτομούντος τον λόγον της αληθείας Γέροντα Αθανασίου (Μυτιληναίου) τόσο για την παναίρεση του οικουμενισμού όσο και για την σχέση της με την «πανορθόδοξο σύνοδο».

«Αὐτὴ ἡ Σύνοδος, ἐὰν θὰ γίνει, θὰ χαρακτηριστεῖ ψευδοσύνοδος, δὲν θὰ γίνει ἀποδεκτή. Εἶναι παρὰ πολὺ σοβαρά. Προσέξτε, οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις ἔχουν ἤδη χαλκεύσει καὶ ἔχουν ἤδη πείσει αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἔχουνε οἰκουμενικὲς θέσεις. Βεβαίως, βεβαίως, εἶναι Οἰκουμενιστές! (π.Αθανάσιος Μυτιλήναίος).» Είναι σαφές λοιπόν ότι οι ανησυχίες είναι απολύτως δικαιολογημένες.

Από την άλλη πλευρά, η σχετική πατριαρχική και συνοδική εγκύκλιος όχι μόνο δεν πείθει, αλλά και δημιουργεί περαιτέρω ερωτήματα. Αναφέρει ως πρώτιστο σκοπό της συνόδου την απόδειξη της ενότητας της Ορθοδοξίας. Μα από ποιον αμφισβητείται βάσιμα η ενότητα της Ορθοδοξίας για να χρειάζεται να την αποδείξουμε; Και αν αμβισβητείται, θα την αποδείξουμε με συνόδους, συμβιβασμούς και διπλωματίες; Έπειτα, η εγκύκλιος δικαιολογεί την θεματολογία (που περιλαμβάνει και τις σχέσεις με τον «λοιπό χριστιανικό κόσμο») με την ανάγκη να διευθετήσει η Εκκλησία τα του οίκου της προτού ασχοληθεί με τα φλέγοντα προβλήματα της εποχής μας (π.χ. τα εγκλήματα πολέμου και την γενοκτονία κατά των Χριστιανών στην Μ. Ανατολή). Μα από πότε είναι η σχέση με τους αιρετικούς εσωτερικό θέμα της Εκκλησίας; Περαιτέρω αναφέρεται στo γεγονός ότι η Ορθοδοξία γνωρίζει μία και μόνο αυθεντία, την σύνοδο των επισκόπων. Δηλαδή, η επικείμενη σύνοδος θα έχει αυθεντία ακόμη και αν δεν την αναγνωρίσει το πλήρωμα της Εκκλησίας, ακόμη κι αν το πλήρωμα την θεωρήσει ψευτοσύνοδο σαν εκείνη της Φερράρας-Φλωρεντίας;! Και τελικά το αν η επικείμενη σύνοδος θα αποκληθεί πανορθόδοξος η ψευτοσύνοδος είναι θέμα της συνόδου, και όχι του πληρώματος της Εκκλησίας και των νέων Μάρκων Ευγενικών που ποτέ δεν έλειψαν από την Εκκλησία;

‘Οπως και να έχει το πράγμα, τι απέγινε η σοφία της αναβολής της συζητήσεως μεγάλων θεμάτων «άχρι καιρού», δηλαδή μέχρι να ελευθερωθεί η Μεγάλη του Χριστού Εκλησία η οποία τελεί εν αιχμαλωσία; Ο Χριστιανισμός είναι υπό διωγμόν σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Η Ελλάς, η πρωτεύουσα της Ορθοδοξίας, έχει πλέον καταργηθεί ως ανεξάρτητο κράτος. Και τώρα συγκαλείται «πανορθόδοξος σύνοδος» για να εξετάσει μεταξύ των άλλων και τις σχέσεις της Εκκλησίας «προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον», ενώ παράλληλα επισπεύδεται η «επίλυση» όλων των εθνικών θεμάτων βέβαια σε βάρος της Ελλάδος;! Ποιος μπορεί να πιστεύσει ότι όλα αυτά δεν συντελούνται κάτω από ασφυκτικές πιέσεις, κάτω από καθεστώς πλάνης, απάτης η απειλής, κι επομένως είναι απολύτως απαράδεκτα και άκυρα;!

Σπύρος Μπαζίνας