Η ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΖΕΛΕΝΣΚΥ

Οι διαπραγματεύσεις στο Ριάντ αποτελούν, αναμφισβήτητα, μια σημαντική εξέλιξη. Ακόμα και η σύνθεση των διαπραγματευτών, ανάμεσα από τους οποίους, για παράδειγμα, απουσίαζε από την αμερικανική πλευρά ο κάπως αδέξιος και σκληρός Κέλλογκ, λέει πολλά. Ο Τραμπ έστειλε στις διαπραγματεύσεις εκείνους τους ανθρώπους που είναι πιο ικανοί να κατανοήσουν και να ακούσουν τη θέση της Ρωσίας και στη συνέχεια να του τη μεταφέρουν προσωπικά.

Φαίνεται ότι ο ίδιος ο Τραμπ είναι πολύ ικανοποιημένος από τα πρώτα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων. Η ρωσική πλευρά εκφράζει συγκρατημένη αισιοδοξία. Είναι σαφές ότι δεν έχει συζητηθεί ακόμη κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο για την επίλυση του ουκρανικού ζητήματος. Ωστόσο, φαίνεται ότι η εξαιρετική μας ομάδα, με επικεφαλής τους Ουσακόφ και Λαβρόφ, μετέφερε για πρώτη φορά αντικειμενικά, ήρεμα και με τεκμηριωμένα επιχειρήματα τη ρωσική θέση στους Αμερικανούς. Αυτό είναι πράγματι κάτι πρωτόγνωρο, καθώς προηγουμένως δεν είχαν γίνει διαπραγματεύσεις και η θέση της Ρωσίας στις ΗΠΑ είχε μεταφερθεί σε εντελώς διαστρεβλωμένη μορφή. Ως εκ τούτου, δεν πρόκειται απλώς για μια σημαντική εξέλιξη, αλλά για μια μνημειώδη εξέλιξη.

Πρέπει να σημειωθεί ότι έχουμε να κάνουμε με μια εντελώς διαφορετική Αμερική, με μια ιδεολογία διαμετρικά αντίθετη από εκείνη της προηγούμενης κυβέρνησης, καθώς και του Ομπάμα, αλλά και των Μπους Τζούνιορ και Κλίντον. Για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, ίσως και περισσότερο, η Αμερική έχει ξεκινήσει μια εντελώς διαφορετική πορεία. Είναι πολύ σημαντικό ότι αυτές οι διαπραγματεύσεις έχουν πιθανότατα καταστήσει σαφές ότι η Ρωσία και ο Πούτιν έχουν πολλά κοινά με αυτή την Αμερική.

Ως εκ τούτου, πιστεύω ότι τα αποτελέσματα των πρώτων διαπραγματεύσεων είναι πολύ θετικά. Νομίζω ότι η ρωσική πλευρά, ανάμεσα σε μια ποικιλία θέσεων, δήλωσε σαφώς την ακαταλληλότητα του Ζελένσκι ως συμμετέχοντα στις διαπραγματεύσεις, αναφέροντας λογικά την πλήρη ανομία και αναποτελεσματικότητά του. Και ο Τραμπ το επιβεβαίωσε σαφώς αυτό, αμέσως μετά τις πρώτες διαπραγματεύσεις, δηλώνοντας ότι η υποστήριξη για τον Ζελένσκι στην Ουκρανία δεν υπερβαίνει το 4%. Κατά συνέπεια, η συμμετοχή του στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων με τη Ρωσία δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί. Και αυτό σημαίνει ότι ο Ζελένσκι έχει αποπεμφθεί από τις ΗΠΑ και θα γίνουν εκλογές στην Ουκρανία.

Φυσικά, ο Ζελένσκι άρχισε να πανικοβάλλεται. Στοιχημάτισε στους Δημοκρατικούς, συμμετέχοντας ουσιαστικά στην προεκλογική εκστρατεία της Κάμαλα Χάρις, και οι Τραμπιστές δεν θα το ξεχάσουν ούτε θα του το συγχωρήσουν αυτό. Αντίστοιχα, έχει πλέον ευθυγραμμιστεί με τους πιο επιθετικούς ρωσοφοβικούς Ευρωπαίους ηγέτες, οι οποίοι τώρα επίσης πανικοβάλλονται επειδή το κύριο στήριγμά τους με τη μορφή των Αμερικανών παγκοσμιοποιητών έχει καταρρεύσει. Δεν ξέρουν τι να κάνουν και αμφιταλαντεύονται από το ένα άκρο στο άλλο: είτε θα στείλουν στρατεύματα στην Ουκρανία για να πολεμήσουν τη Ρωσία, όπως είπαν ο Στάρμερ και ο Μακρόν, είτε όχι, όπως λέει τώρα ο Μακρόν.

Κατά συνέπεια, οι Ευρωπαίοι παγκοσμιοποιητές βιώνουν τώρα μια μανιοκαταθλιπτική ψύχωση, πανικό, ακόμα και αγωνία. Συνειδητοποιούν ότι τώρα πρέπει να πολεμήσουν σε δύο μέτωπα. Τόσο με εμάς όσο και με την Αμερική του Τραμπ, η οποία έχει ουσιαστικά κηρύξει ιδεολογικό πόλεμο στην Ευρώπη: ή θα πρέπει να αλλάξουν την πολιτική τους ηγεσία ή θα πρέπει να κατηγορήσουν τους εαυτούς τους. Όσον αφορά τη μαριονέτα τους, τον Ζελένσκι, του οποίου το μεγαλύτερο στήριγμα έχει βγει νοκ άουτ, η κατάστασή του είναι απλώς καταστροφική.

Δεν νομίζω ότι ο ίδιος ο Ζελένσκι είναι διανοητικά ανεπαρκής. Φυσικά, δεν είναι στο χέρι μου να κρίνω, εδώ χρειάζεται μια ενδελεχής ψυχιατρική εξέταση. Και όταν θα καταλήξει στα χέρια μας (και αναμφίβολα θα καταλήξει στα χέρια μας) και θα δικαστεί για εγκλήματα πολέμου κατά της Ρωσίας και του ουκρανικού λαού, τότε θα μάθουμε αν είναι άρρωστος ή αν πάσχει από κάποιο εθισμό. Όπως, για παράδειγμα, μπορεί τώρα να διαπιστωθεί για τον Σαακασβίλι.

Προς το παρόν, βλέπω στα λόγια και τις πράξεις του Ζελένσκι την αρκετά λογική συμπεριφορά ενός ανθρώπου που έχει ξεγραφτεί. Προφανώς πίστευε πραγματικά στο ρόλο του ως κυρίαρχου κυβερνήτη και συνεχίζει να τον διαδραματίζει μέχρι σήμερα. Αν και, φυσικά, δεν ήταν ποτέ πραγματικά κυρίαρχος κυβερνήτης. Όμως αυτός ο ρόλος έφτασε στο τέλος του- δεν μπορεί πλέον να τον υποδυθεί - όπως ένας ηθοποιός που έχει απολυθεί από το καστ. Ναι, προσπαθεί να κάνει κάποιες δραματικές κινήσεις, σφίγγοντας τα χέρια του, λέγοντας ότι θα πάει στο Ριάντ και θα εισβάλει ο ίδιος σε αυτές τις διαπραγματεύσεις. Μετά λέει: όχι, κάτι πήγε στραβά, δεν με αφήνουν να μπω. Και παρόλο που συνεχίζει να εκμεταλλεύεται την κρίση για προσωπικό όφελος, είναι ήδη φανερό σε όλους: Ο Ζελένσκι έχει τελειώσει.

Όσο για την Ουκρανία, είναι πολύ νωρίς για να μιλήσουμε για το μέλλον της. Οι διαπραγματεύσεις μόλις τώρα αρχίζουν, αν και είναι ήδη σαφές ότι πρέπει να γίνουν εκλογές στην Ουκρανία. Ο τρόπος με τον οποίο θα διεξαχθούν οι εκλογές παραμένει αβέβαιος, ιδίως δεδομένου ότι η τεχνητή ενίσχυση της δημοτικότητας του Ζελένσκι πέρα από τον ισχυρισμό του Τραμπ ότι έχει υποστήριξη μόνο 4% θα μπορούσε να αποδειχθεί δαπανηρή υπόθεση. Ως εκ τούτου, νομίζω ότι οι Ουκρανοί ολιγάρχες και πολιτικοί έχουν ήδη σπεύσει στον Τραμπ ζητώντας του να τους δώσει εντολή να διαχειριστούν την Ουκρανία με οποιουσδήποτε όρους, δίνοντάς του οποιαδήποτε υπόσχεση.

Έτσι, το προφανές αποτέλεσμα του πρώτου γύρου των διαπραγματεύσεων είναι το τέλος του καθεστώτος Ζελένσκι. Αλλά αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι έχουμε κερδίσει. Πρέπει να συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας, καθώς η νίκη προφανώς δεν θα μας χαριστεί από τον Τραμπ. Αλλά με τον Ζελένσκι, όπως φαίνεται, όλα τελείωσαν.

Μετάφραση: Οικονόμου Δημήτριος