Sieć wyraźnie pokazuje jedno ciekawe zjawisko: demoniczny i pandemiczny charakter nienawiści (hejtu). Na pierwszy rzut oka wydaje się, że nienawiść – podobnie jak miłość – jest czymś głęboko osobistym. Jedna osoba nienawidzi drugiej - z wielu powodów - na podstawie racjonalnego, świadomego aktu woli, silnie zabarwionego emocjonalnie.
Każdy tekst mający jakiekolwiek znaczenie jest tekstem skrywającym tajemnicę. I tajemnica książki A. G. Dugina pt. „Internalne ontologie” polega na tym, że jej strony można obracać nie tylko wzdłuż osi poziomej, ale także wzdłuż osi pionowej. Innymi słowy, można go przewrócić, wywrócić „do góry nogami”. Możliwie jest to najlepszy sposób, aby to przeczytać.
Wojnę trudno rozpocząć, ale prawie nie da się jej zakończyć. Ludzie tradycyjnego społeczeństwa zawsze wierzyli, że wojna to przeniesienie szali na siły wyższe.
Iran zostaje wciągnięty w wojnę. Jest to zgodne z ideami ajatollaha Chomeiniego.
Książka Aleksandra Geljewicza Dugina „Postfilozofia. Trzy paradygmaty w historii myśli” jest głęboko skandaliczna. Książka, opublikowana po raz pierwszy w 2009 roku na podstawie cyklu wykładów pod tym samym tytułem wygłoszonych na Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym w 2005 roku, stanowi kompletny skandal, który wciąż trwa i nie ma zamiaru przestać. „Postfilozofia” postawiła przed naszym społeczeństwem pytanie o losy przejścia od paradygmatu Nowoczesności (Модерна) do paradygmatu Ponowoczesności (Постмодерна). W zasadzie jest to sprawa życia i śmierci. Zstępuje człowiek Nowoczesności, a na scenie pojawia się post-człowiek Ponowoczesności, a dzieje się to często w ramach jednego, konkretnego ciała fizycznego i jest gwarantowane w ramach jednej rodziny.
©2024