Tegenover "transhumanisme": waarom conservatisme belangrijk zal worden

20.02.2022

Het leven op aarde, met al zijn organische vormen en kenmerken, ligt onder vuur.

Samen met het razende en destructieve kapitalistische systeem is er een nieuwe bedreiging opgedoken als inquisitoire ideologie: het "transhumanisme".

In feite is het transhumanisme gewoon een technologische metamorfose, dus een fijnafgestemde toepassing van de methoden van het kapitalisme op de menselijke natuur.

Sommige grote technologiebedrijven hebben nu meer middelen dan natiestaten. Gewapend met enorme budgetten promoten deze bedrijven systematisch techno-wetenschappelijke ingrepen tegen het menselijk lichaam.

In het kapitalistische systeem staat geld gelijk met half vergoddelijkte machten; wij gaan geleidelijk in de richting van de opbouw van een proces van "vergoddelijking" in verband met een degeneratieve financiële en wereldelite.

Deze elite verkondigt voortdurend "grenzeloze" propaganda over de hele wereld, door de culturele codes van de naties te besmetten met "ontwakende" onzin en een futuristisch digitaal "utopia" af te schilderen waar elke beweging van elk individu zal worden geregistreerd.

In dit tempo zou de grote tech-agenda om de grens tussen mens en machine, en misschien zelfs tussen leven en dood, op te heffen, wel eens sneller gerealiseerd kunnen worden dan verwacht.

Naties en volkeren in de hele wereld staan vandaag voor hetzelfde risico: ontmenselijking.

De mensheid is voorbestemd om de zin van het leven na te streven en te begrijpen. De belangrijkste zin van het leven is het behoud ervan. Naast de ontelbare moeilijkheden en uitdagingen van het leven, heeft de mens altijd geworsteld om een leven op te bouwen dat de moeite waard is.

Bovendien is de mens een sterfelijk wezen. De mensen begrijpen dat zij veroordeeld zijn tot een reeks "voorwaarden": biologische, sociale en politieke.

Hele beschavingen en culturen werden opgericht op basis van deze beginselen van het "geconditioneerde bestaan". Als gevolg daarvan zijn wij getuige geweest van de ontwikkeling van grote instellingen zoals het gezin, de staat, de godsdienst, de natie, het onderwijs, enz. Continuïteit werd niet gezocht in het leven van het individu, maar in blijvende collectieve materiële en intellectuele verworvenheden.

Het transhumanisme zou dit evenwicht radicaal verstoren, want het wil de zin van het leven op wrede wijze terugbrengen tot het "tijdloze zelfzuchtige geluk" van het individu.

Individuen zouden volledig onttrokken worden aan de natuurlijke kosmische werking van het leven en geïsoleerd worden in een eindeloze, pseudo-perfecte biotechnologische nachtmerrie die de weg zou banen voor ontelbare existentiële gevaren (politiek van eugenetica, sociale en culturele segregatie, creatie van cyborgs of "genetisch gemodificeerde mensen", etc.).

Terwijl de voorstanders van het transhumanisme bedrieglijk de illusie opwekken van een "bovenmenselijk potentieel dat de dood doodt," bootsen zij in feite na wat het woeste kapitalisme met het leven in het algemeen doet: het wegnemen.

Transhumanisme als de hoogste fase van het kapitalisme

Het kapitalisme heeft de natuur onherstelbare schade toegebracht.

De bossen zijn verwoest, verbrand, waardoor de organismen die erin leven, gedood worden. Onze lucht is zo vervuild dat wij onszelf met elke ademhaling schade berokkenen. Schoon water ontbreekt door overproduktie om aan de "behoeften" van de gulzige westerling te voldoen. Vruchtbare landbouwgronden zijn opzettelijk en moedwillig vergiftigd.

Dit alles heeft gezinnen uiteengerukt, naties tot oorlog gedreven en de godsdienst gecorrumpeerd. De dictatuur van het onverdiende geld en de maximale winst heeft namelijk het Hobbesiaanse dictum van de homo homini lupus ontwikkeld.

Het hoogste stadium van het kapitalisme is het transhumanisme geworden, geheel gericht op het toebrengen van onherstelbare schade rechtstreeks aan de mens zelf.

Het behoud van onze biologische, ecologische en culturele (nationale, traditionele, religieuze, enz.) verscheidenheid in de natuurlijke orde schijnt onze laatste uitweg te zijn uit de boosaardige overheersing van de mensheid door Big-Tech.

De heiligheid van het leven zoals wij en alle vorige generaties die kennen, staat op het spel, en deze realiteit kan onmogelijk genegeerd worden.

Wat het conservatisme in de 21e eeuw kan en moet bereiken

Het is geen toeval dat het conservatisme, als politieke stroming, weer uit de as herrijst. Het lijkt op een "overlevingsreflex", een reflex die niet van een kunstmatige intelligentie kan worden aangeleerd, een "zelfbehoudsimpuls".

Dit is vooral de reden waarom het conservatisme van de 21e eeuw niet het "oude normaal" vertegenwoordigt (maar ook niet kan vertegenwoordigen), waar het naast het neoliberale/kapitalistische beleid had gehandeld.

Naties en volkeren hebben behoefte aan een hervormd conservatisme, aangepast aan de heilige taken van de dag. Een conservatisme dat afrekent met zijn vroegere afstemming op de in verval geraakte Wereldorde.

Vandaag de dag verlangen wij, het volk, naar een conservatisme van verzet tegen de dominium mundi ambities van de wereldelites.

Wij verlangen naar een theorie en een praktijk die de natuurlijke milieus, hulpbronnen, landschappen en tradities van naties en volkeren redt, waarbij eerst uitsluitend op nationaal niveau wordt gehandeld.

Wij hebben een conservatisme nodig dat de nationale soevereiniteit versterkt en de nationale zelfvoorziening bevordert, vooral op het gebied van duurzame energievoorziening en landbouw- en veeteeltproducten.

Wij hebben een conservatisme nodig dat de huishoudens ("oikoi"), de gezinnen, de arbeiders en de organische traditionele instellingen die bijdragen tot de opbouw van het nationaal bewustzijn, beschermt.

Tenslotte hebben wij een conservatisme nodig dat openlijk het transhumanisme aanvecht, een neototalitair project waarbij het menselijk lichaam louter handelswaar zal worden, waarbij de biologie samensmelt met de vrije markt. Wij moeten strijden voor het behoud van het menselijke, of althans wat er van ons mens-zijn over is.

*Politiek wetenschapper. Voormalig politiek adviseur en speechschrijver. Commentator. Werkt over Europees nationalisme, Turkije en het Midden-Oosten.

Bron: https://uwidata.com/22672-facing-the-transhuman-why-conservatism-still-matters/