Naar de schepping van een tegen-hegemoniale ideologie
Het proces van deconstructie van de Colombiaanse natie is de laatste jaren in een stroomversnelling geraakt, dankzij het opdringen van allerlei buitenlandse ideologieën die onze manier van leven, cultuur, beschaving, gewoonten en samenleving willen hervormen. Deze ideologieën worden verspreid door de media en het onderwijssysteem die gecontroleerd worden door de Colombiaanse oligarchieën, en zijn bedoeld om onze gemeenschappen en volkeren te laten opgaan in een kosmopolitische maatschappij waarvan de Verenigde Staten of de Europese Unie het model zouden zijn. Zowel rechts als links in Colombia werken in gelijke mate mee aan de uitvoering van dit project, vandaar de verrassende continuïteit tussen de verschillende regeringen die de laatste jaren zijn opgelegd, maar die in wezen geïnspireerd zijn door dezelfde doelstellingen: de totstandbrenging van een open samenleving en de integratie van onze natie in de mondialisering. Eén enkele manier van denken beheerst momenteel het hele Colombiaanse politieke spectrum, bestaande uit drie grote stelregels die niemand in twijfel durft te trekken: de verdediging van de mensenrechten, de vrijheid van de markt en de ideologie van de vooruitgang. In naam van deze drie grote afgoden moet onze nationale gemeenschap geherstructureerd worden, zodat onze geschiedenis, ons denken, onze cultuur, onze maatschappij en onze beschaving overboord gegooid worden, om onze individuele verschillen uit te vlakken en ons te veranderen in een kopie van de geseculariseerde westerse, Atlantistische en globalistische samenlevingen.
Tegenover dit door de politieke, economische en media-elites gepropageerde model moeten wij ons verzetten tegen een tegen-hegemoniale ideologie die op totaal andere uitgangspunten berust. Deze nieuwe ideologie moet een bepaalde theologie (geest), ethno-sociologie (ziel) en geopolitiek (lichaam) hebben, die zich punt voor punt tegen de mensenrechten, de marktvrijheid en de vooruitgangsideologie verzet:
- De theologie of politieke theologie van deze nieuwe tegen-hegemonische ideologie moet uitgaan van een eschatologische confrontatie met de moderne wereld: de wereld wordt beheerst door het kwaad en zowel staat als kerk zijn ten prooi gevallen aan ongelijkwaardigheid. Om het hoofd te bieden aan de duisternis die thans over de wereld hangt, is de opstand van de harten, d.w.z. van het Heilig Hart, noodzakelijk, die door middel van de Apostelen van de Eindtijd en de strijders van Onze Lieve Vrouw het Derde Rijk als Katechon zal vestigen. In die zin moeten wij ons wenden tot theologische vooronderstellingen die ons distantiëren van de securalistische, secularistische en liberale ideologieën die de moderne mens het zoeken naar Waarheid en goddelijkheid hebben ontnomen in naam van het nut of de misnoemde vrijheid van meningsuiting. Ons doel moet zijn terug te keren naar ons Dasein en met alle middelen El Dorado, Paititi, te herontdekken, dat koninkrijk waarvan gezegd werd dat het "het hart van het Indische hartland" was en waarvan de bewoners Indianen genoemd worden. Alle koninkrijken grenzen eraan, maar het grenst aan geen enkel".
- Het tweede aspect, de ethno-sociologie, berust op de stelling dat er in ons werelddeel een confrontatie bestaat tussen een katholieke barokcultuur die allerlei Europese, zwarte en inheemse elementen heeft geabsorbeerd, en die in confrontatie staat met een verlichte cultuur die door de Creoolse oligarchieën wordt bevorderd. De katholieke barokcultuur van ons continent wordt gekenmerkt door het feit dat de heiligen en engelen van de volksreligiositeit uiteindelijk samenvielen met de oude pre-Spaanse goden, vandaar dat de theologen van ons continent Sint Thomas verwarden met Quetzalcoatl of Inti met Santiago. Bovendien waren tot in de 18e eeuw de leer van de apocriefe engelen, die uit Oost-Europa kwam, of de cultus van de Maagd van de Melk, heel gewoon op ons continent, voordat ze onderdrukt werden door de verlichte cultuur van zowel de geestelijken als de Creoolse oligarchieën, die een uit het Westen geëxporteerd rationalistisch model wilden opleggen, vooral uit Frankrijk en Groot-Brittannië.
- Tenslotte is het noodzakelijk dat al deze ideeën gestalte krijgen, d.w.z. dat zij een werkelijke grondslag krijgen en in de werkelijkheid worden geïncarneerd, vandaar onze geopolitieke voorstellen die erop gericht zijn in het noorden van Zuid-Amerika een Grote Ruimte te scheppen waarin verschillende volkeren en naties samenkomen om onze beschavingsruimte tot een hoofdpijndossier voor het gobalisme te maken. Ons doel is om van de Gesloten Ruimte (de natiestaat) naar de Open Ruimte te gaan (een continentale Grote Ruimte) die zich uitstrekt van de Guyana's tot Guayaquil en van Playa Mosquitos tot de Amazone. Deze Grote Ruimte moet onze soevereiniteit verdedigen door middel van economische zelfvoorziening, dankzij het feit dat wij de energiereserves van Venezuela zullen hebben, de toegang tot de Stille Oceaan met Guayaquil en de mogelijkheid om de wereldhandel te wurgen met de inlijving van het Panamakanaal. Bovendien zullen wij het hoofd kunnen bieden aan de wereldmachten die vandaag ons Amazonegebied willen overnemen, een project dat gesponsord wordt door de VN en het Vaticaan.
Om deze taak uit te voeren moeten wij onze coördinaten van de politieke strijd volledig veranderen. Het kapitalistische democratische systeem is gebaseerd op een horizontale confrontatie die het politieke en sociale spectrum organiseert volgens politieke partijen die zich links of rechts noemen. Alle grote politieke leiders van ons land (Miguel Antonio Caro, Gilberto Álzate, Jorge Eliécer Gaitán) hebben echter vastgesteld dat de echte politieke strijd niet horizontaal van aard is (rechts en links), maar verticaal, d.w.z. een strijd tussen het volk en de politici, zowel de blauwe als de rode.
Gaitán noemde deze confrontatie de strijd tussen het politieke land, bestaande uit de liberale en conservatieve oligarchie, tegen het nationale land (arbeiders, boeren, ambachtslieden, gezinnen, enz.). Anderzijds is de ideologie die het politieke land hanteert, gebaseerd op het integrale liberalisme, d.w.z. de verdediging van het kapitalisme en de vrije markt op economisch gebied, samen met de deconstructie van de collectieve raciale, religieuze en seksuele identiteiten op cultureel gebied. Tegenover deze ideologie, die zowel op economisch als op cultureel gebied het individualisme bevordert, stellen wij voor een tegen-hegemonische manier van denken te scheppen, die op sociaal gebied de economische bescherming en de sociale rechtvaardigheid verdedigt, terwijl zij op cultureel gebied gekenmerkt wordt door een verdediging van onze culturele tradities. Deze ideologie zou moeten pleiten voor economisch protectionisme, autarkie en wantrouwen tegenover het buitenlands kapitalisme, samen met een herstel van onze culturele waarden, vooral van onze katholieke barokcultuur, die niets te maken heeft met de vormen van kolonialisme die gepromoot worden door de politieke en culturele instanties en het netwerk van NGO's die ons land vandaag de dag domineren. Deze nieuwe as van strijd impliceert niet alleen een confrontatie tussen twee verschillende sociale klassen, maar ook tussen twee verschillende culturen en beschavingen. Het politieke land bestaat uit de sociale klassen die geïntegreerd zijn in de mondialisering en de informatiemaatschappij, die in het leven geroepen zijn door de Atlantische en Thalassocratische machten, die via de Verlichting, het liberalisme, de verdediging van de westerse beschaving en de Moderniteit, met alle mogelijke middelen de nationale, telurocratische, anti-globalistische, protectionistische en verdediger van de agrarische of boerenculturen en -volkeren willen vernietigen.
Het doel van onze politieke beweging moet zijn, te verhinderen dat de Atlantische machten die thans ons land overheersen, onze natie oplossen in het digitale en kosmopolitische concentratiekamp dat zij willen creëren. Als wij dat niet doen, lopen wij het gevaar onze ziel te verliezen en te worden ontbonden door de instellingen van internationaal bestuur, zoals de OESO, de NAVO, de WTO en anderen, die ons willen veranderen in louter cijfers en algoritmen waarmee het globalistische elektrische Babel gebouwd kan worden. Tegenover dit proces van deconstructie van ons volk moeten wij opnieuw de banieren van opstand tegen de moderne wereld opnemen, die vele anderen vóór ons al hebben gehanteerd. Er moet een revolutionair, Bolivariaans, katholiek en nationalistisch traditionalisme ontstaan, dat een einde maakt aan dit proces van ontbinding. Alleen op die manier zullen wij een echte soevereine entiteit kunnen oprichten, die onze belangen zal verdedigen te midden van een steeds meer krampachtige multipolaire wereld.
Medellín, 16 juli 2022.
Vertaling door Robert Steuckers