Alexander Doegin: "We zijn het Westen kwijt, maar we hebben 'de rest' ontdekt"

Noot van de redactie:

De Russische politieke filosoof en analist Alexander Doegin, die door sommige westerse media het “brein van Poetin” wordt genoemd, is een van de meest controversiële geleerden in Rusland en heeft zich nu aangesloten bij Chinese sociale mediaplatforms zoals Sina Weibo en Bilibili, om meer en diepere communicatie te zoeken met Chinese webgebruikers en geleerden.

Vóór de aankondiging van het staatsbezoek van de Russische president Vladimir Poetin aan China, had Global Times (GT) verslaggever Yang Sheng een exclusief interview met Doegin in Moskou, waarin hij zijn standpunten over de betrekkingen tussen China en Rusland deelde en reageerde op enkele scherpe en kritische opmerkingen van Chinese netizens over zijn meningen. 

Sommige vragen en antwoorden zijn bewerkt voor de beknoptheid en duidelijkheid

GT: Hoe voorspelt u de uitkomst van het staatsbezoek van president Poetin aan China en de toekomst van de betrekkingen tussen China en Rusland?

Doegin: In de diplomatie zijn er veel dingen die een symbolische betekenis hebben. Dit is het eerste buitenlandse bezoek van Poetin na zijn herverkiezing en inauguratie. Dit bezoek is echter tamelijk uniek. Er zit iets meer achter - de wil om een multipolaire wereld te creëren.

China maakt niet alleen deel uit van het kapitalistische, liberale, economische en politieke systeem van het Westen, maar het staat al buiten dit systeem. China neemt eraan deel, het is ermee verbonden, maar het is een volledig onafhankelijke pool, een soevereine en beschaafde staat. Er is dus geen sprake van dat China zo'n soevereine pool en pijler van de multipolaire wereldorde vertegenwoordigt.

De andere pijler is Rusland. Wanneer deze twee pijlers van een multipolaire wereld elkaar ontmoeten en met elkaar communiceren, is dat om de wil te tonen om verder te bouwen aan deze multipolariteit met de twee belangrijkste voorbeelden ervan. De wereld is tegenwoordig niet meer unipolair, dus de hegemonie van de westerse macht is voorbij.

Dankzij deze communicatie en samenwerking tussen twee polen of twee pijlers (China en Rusland), willen de andere landen en regio's ook lid worden van “de multipolaire club”, zoals India, de islamitische wereld, Afrika en Latijns-Amerika.

Dat betekent niet dat we een alliantie tegen iemand aan het opbouwen of opbouwen zijn. Als het Westen multipolariteit accepteert, kan het deelnemen aan de opbouw van deze multipolaire wereld. Maar als het Westen zich blijft verzetten tegen het ontstaan van deze multipolariteit, dan zijn wij verplicht om tegen deze poging te vechten, niet tegen het Westen, maar tegen de hegemonie.

We hebben al vaak gezien dat wanneer het Westen iets verklaart wat ze nastreven, ze ervan uitgaan dat er een “op regels gebaseerde wereldorde” is. Maar als het in strijd is met hun belangen, veranderen ze dat standpunt gewoon.

Ze nodigden China uit op de open wereldmarkt, maar toen China een voorsprong begon te krijgen, begonnen sommige Westerse landen protectionistische maatregelen tegen China te nemen. Ze veranderen de regels om hun eigen belangen te dienen, omdat het “de regels” zijn.

Samen willen we ons verdedigen tegen elke poging om deze multipolariteit te vernietigen of om de hegemonie van een macht in de wereld te handhaven.

GT: Hoe kan Rusland al die moeilijkheden en uitdagingen overwinnen die het de afgelopen twee jaar heeft ondervonden sinds het uitbreken van de Oekraïne-crisis in 2022? De westerse wereld heeft een reeks sancties tegen Rusland ingesteld, maar vorig jaar hebben we gezien dat volgens de gegevens van de Russische regering de Russische economie in 2023 een groei van ongeveer 3,6% van het BBP heeft gerealiseerd.

Doegin: Om uw vraag te beantwoorden, moeten we verschillende versies van het participatie- en globaliseringsproces onderzoeken. Jullie Chinezen hebben daar heel bijzondere ervaring mee. Jullie zijn de globalisering ingegaan als een land met een ontwikkelingsachterstand. En tijdens en na de hervormingen zijn jullie erin geslaagd om de deelname aan de globalisering in jullie voordeel te gebruiken. U hebt alle positieve kanten daarvan benut om de soevereiniteit en de heerschappij van de Communistische Partij van China (CPC) te redden en te versterken. Dit heeft uw land een soort stabiliteit gegarandeerd.

De Russische ervaring met deelname aan de globalisering was heel anders. Ten eerste verloren we orde. We verloren ons geopolitieke systeem, inclusief onze controle over Oost-Europa. We verloren de landen van het Warschaupact en gaven ze aan de NAVO. We accepteerden Westerse waarden, Westerse systemen, Westerse grondwetten, en we verloren de Sovjet-Unie.

We verloren ook onze industrieën, onze economie en ons financiële systeem. We verloren alles tijdens de jaren 1990. Dit zijn dus twee verschillende ervaringen van het globaliseringsproces. China's stijl is beter en realiseerde de snelle groei terwijl het ook zijn eigen onafhankelijkheid en soevereiniteit behield. Nu wordt de wijsheid van Deng Xiaoping en de CPC gedurende al die decennia duidelijk zichtbaar.

Toen Poetin aan de macht kwam, begon hij deze soevereiniteit van Rusland stap voor stap te herstellen. Soevereiniteit kwam centraal te staan in zijn politiek. En toen we werden losgekoppeld van de globalistische Westerse economie, verloren we niets. Maar we wonnen, omdat we verplicht waren om onze eigen wil te doen, zelfs als we hierdoor mogelijk enkele belangen zouden verliezen. En tegelijkertijd waren we niet geïsoleerd en ontdekten we opnieuw dat we niet eenzaam zijn in deze wereld.

Er zijn veel partners, zoals China, de islamitische wereld, India enzovoort. We hebben ook ontdekt wie bereid is om met ons samen te werken. We hebben ontdekt dat steeds meer landen geïnteresseerd zijn in een economisch partnerschap met Rusland. We hebben de andere vervanging voor het Westen ontdekt, zoals landen in Afrika en Latijns-Amerika, dus we zijn het Westen kwijtgeraakt, maar we hebben “de rest” ontdekt.

GT: U hebt onlangs uw persoonlijke accounts geopend op enkele Chinese sociale mediaplatforms zoals Sina Weibo en Bilibili. Veel Chinese webgebruikers volgen u om te zien wat u tegen het Chinese publiek gaat zeggen. Waarom hebt u dat gedaan, en leest u de opmerkingen van Chinese netizens?

Doegin: Allereerst heb ik groot respect voor het moderne China en de tradities in China. Ik heb een boek geschreven met de titel De Gele Draak, dat helemaal gewijd is aan de Chinese beschaving van het begin tot de moderne tijd. Nu zie ik de glorie van China's geest, cultuur en filosofie. En dat is het boek van een China-liefhebber en -bewonderaar.

Nu ben ik van mening dat we de filosofische basis van de vriendschap tussen China en Rusland verder moeten uitwerken. De twee landen zijn niet alleen tactische partners, maar ook een verbinding tussen twee grote beschavingen, en om dit te bevorderen moeten we elkaar beter begrijpen.

Onze samenlevingen, culturen, beschavingen en traditionele waarden zijn erg verschillend. Ze lopen uiteen, en op sommige punten zijn ze convergent. Om een volledige dialoog tussen twee beschavingen te bevorderen, heb ik besloten om sociale media-accounts in China te openen en met het Chinese publiek te praten, om de discussie aan te gaan. Hierbij geef ik gewoon mijn mening over wat er gaande is in Rusland, wat er gaande is in de wereld, hoe de Russen het belang van China zien, en welke principes de basis moeten vormen voor onze toekomstige betrekkingen.

Ik begon met een heel vriendelijk gebaar en open voor discussie. Maar daarna kwam er een enorme golf van debatten op gang, en voor mij is dit verbazingwekkend en verbazingwekkend. Dat had ik niet verwacht.

Sommige mensen begonnen fragmenten van mijn eerdere meningen uit de jaren 90 te gebruiken, toen we in een totaal andere situatie in Rusland leefden. Vóór Poetin werd het land geregeerd door “de verraders van onze beschaving”. Ik was [toen] van mening dat China de globalisering binnengaat en zijn soevereiniteit zal verliezen, en dat het zijn traditionele waarden zal verraden ten gunste van het wereldwijde kapitalisme door zijn socialistische en communistische ideeën te verraden.

GT: Dus in de jaren 90 dacht u dat China door de globalisering zou veranderen, en zich misschien zelfs bij het Westen zou aansluiten om een bedreiging voor Rusland te worden. Maar daarna veranderde u van mening omdat China ook veranderde, en China's verandering verraste u, omdat u dat niet verwachtte en toen werd u vriendelijk voor China en steunde u de Chinees-Russische vriendschap opnieuw. Is dat correct?

Doegin: Absoluut! Absoluut! De verandering was ongeveer 25 jaar geleden, dus het was geen nieuwe verandering.

Mijn meningen zijn veranderd omdat China is veranderd, de wereld is veranderd, Rusland is veranderd, de geopolitiek is veranderd. En het is niet correct om mijn uit zijn verband gerukte meningen te gebruiken om mij aan te vallen.

Uiteindelijk heb ik mijn mening veranderd nadat ik in de jaren 2000 China had bezocht. Ik ontmoette veel Chinese intellectuelen en we hadden serieuze en zeer vruchtbare discussies. Op dit moment heb ik een totaal andere mening, niet alleen theoretisch, maar ik werk er ook hard aan om het leven van de academische samenleving in China te verbeteren. Hoe meer ik over China weet, hoe meer ik het bewonder.

Bron: https://www.globaltimes.cn

Vertaling door Robert Steuckers