Παγκόσμια σιωπή για το «βιασμό» του Χριστιανισμού

Οι τουρκικές Αρχές αποφάσισαν κι έκαναν πραγματικότητα τη ζωντανή μετάδοση του Κορανιού, κατά τη διάρκεια του ραμαζανιού, από το χώρο της Αγιάς Σοφιάς στην Κωνσταντινούπολη, φέρνοντας μέσα στο παγκόσμιο μνημείο και στο «φάρο» της Ορθοδοξίας - στην ουσία - το ανώτατο θρησκευτικό σύμβολο του Ισλάμ, τη στιγμή που ακριβώς απέναντι βρίσκεται το Μπλε Τζαμί, και στο οποίο ούτως ή άλλως γίνονται οι προσευχές τους τις ίδιες ώρες.

Της Μαρίας Γιαχνάκη

Ο λόγος, λοιπόν, που συνέβη αυτό ήταν καθαρά για να προκαλέσει το θρησκευτικό αίσθημα, αλλά και για να δώσει ο Σουλτάνος Ερντογάν ένα ηχηρό μήνυμα ότι δεν φοβάται και δεν υπολογίζει κανέναν, αλλά μπορεί ανά πάσα στιγμή να χρησιμοποιήσει και να αλλάξει όλα τα δεδομένα,παραβλέποντας διεθνείς αποφάσεις.

Αν σε ένα τζαμί τολμούσε ποτέ κάποιος να διαβάσει με τον ίδιο τρόπο το Ευαγγέλιο, ο Σουλτάνος του Βοσπόρου θα κήρυττε πόλεμο.

Την ίδια ώρα, κανείς (!), ούτε οι διεθνείς οργανισμοί, ούτε η Ευρωπαϊκη Ενωση, ούτε καν η Ελλάδα - πέρα από μια ξερή ανακοίνωση λίγων γραμμών του υπουργείου Εξωτερικών και μικρές τυπικές δηλώσεις πολιτικών προσώπων - δεν αντέδρασε, αφήνοντας τον Ερντογάν να προσβάλει το Χριστιανισμό, το θρησκευτικό αίσθημα και να ρίχνει αλάτι στις πληγές της ιστορίας. Κανείς από την Εκκλησία και τις οργανώσεις προστασίας πολιτιστικής κληρονομιάς δεν αντέδρασε για το «βιασμό» του διαχρονικού συμβόλου του Χριστιανισμού, το οποίο είναι και μνημείο παγκόσμιας πολιτισμικής κληρονομιάς.

Η προβολή του τηλεοπτικού προγράμματος με τίτλο «Αγία Σοφία – Χρόνος Ευλογίας», το οποίο περιλαμβάνει προσευχές και αναγνώσεις του Κορανίου μετατρέπει την Αγιά Σοφιά σε τζαμί, επιχειρώντας να αλλοιώσει το χαρακτήρα του μνημείου και μετατρέποντάς το σε χώρο μουσουλμανικής πίστης. Κανείς δε μπορεί να υποστηρίξει το αντίθετο, δεδομένου ότι από το 1934, με προεδρικό διάταγμα της τουρκικής Κυβέρνησης, ο ιστορικής σημασίας χώρος της Αγίας Σοφίας αποτελεί μουσείο και πόλο έλξης τουριστών από ολόκληρο τον κόσμο.

Η υποτιθέμενη ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας εμπεριέχει αναμφίβολα την έλλειψη σεβασμού των Χριστιανών ανά τον κόσμο. Το θέμα είναι αν η Ευρωπαϊκή Ένωση θα το λάβει υπόψη της στις εκθέσεις προόδου της Τουρκίας για την ένταξή της.

Η ελληνική κυβέρνηση και οι αρμόδιοι φορείς αντί να κάνουν διαβήματα, ενστάσεις και να παρέμβουν ακόμη και στους διεθνείς οργανισμούς, σφυρίζουν αδιάφορα, όπως άλλωστε κάνουν με όλα τα εθνικά θέματα.

Το 2010 η Κωνσταντινούπολη αποτέλεσε πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης και ενισχύθηκε με σχετικές χρηματοδοτήσεις για την ανάδειξη του πολιτιστικού της πλούτου. Παρόλα αυτά, αν και η κυβέρνηση της Τουρκίας πήρε αυτά τα χρήματα όχι μόνο δεν προστάτευσε το μνημείο, αλλάτο έκανε «πειραματόζωο» για όλες τις επιθετικές πολιτικές και ασεβείς πράξεις, προκειμένου να δοκιμάσει τις αντοχές των Ευρωπαίων και των Ελλήνων ειδικά.

Πού είναι η αντίδραση του αρμόδιου υπουργείου; Ήταν αρκετή και σοβαρή η θέση του κυρίου Ξυδάκη, του Έλληνα υπουργού, ο οποίος είπε ότι δεν το θεωρεί τραγικό (!) αυτό που έγινε: «...δεν είναι τίποτα τραγικό, δεν είναι έλλειψη σεβασμού να διαβαστεί ένα θρησκευτικό κείμενο... Έλλειψη σεβασμού θα ήταν να γίνουν απρέπειες...».

Η απόφαση των τουρκικών Αρχών για προγραμματισμό ανάγνωσης του Κορανίου εντός της Αγίας Σοφίας για τον επόμενο μήνα, τη μετατρέπει ουσιαστικά σε τζαμί για πρώτη φορά μετά από 80 χρόνια. Αυτό δεν το κατάλαβε ο κύριος Ξυδάκης;Δεν εννόησε ότι η ενέργεια αυτή αποτελεί προκλητική πράξη;

Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει, έστω και καθυστερημένα, να προβεί επίσημα σε όλες τις απαραίτητες κινήσεις και διαμαρτυρίες, κι όχι να αρκείται σε δηλώσεις κάποιων και μόνο πολιτικών, αρχηγών κομμάτων ή μεμονωμένων παρεμβάσεων πολιτικών προσώπων.

Είναι γεγονός ότι η Άγκυρα λησμονεί ότι η Αγία Σοφία έχει καταχωρηθεί από την Ουνέσκο στον κατάλογο των θησαυρών της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.

Παραβλέπει, όμως, και το γεγονός ότι η Αγιά Σοφιά σημαίνει «η Σοφία του Θεού», την οποία η Τουρκία προσπαθεί να κατακρεουργήσει σαν έννοια, στο θέατρο του παραλόγου που έχει στήσει με θεατές το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, Πολιτισμού, ακόμη και την επίσημη Εκκλησία.