Μεγάλη η «απόσταση» μεταξύ των θεσμών

Η συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) στο ελληνικό πρόγραμμα φέρνει, μαζί με την πίεση για ουσιαστική ελάφρυνση του χρέους, που επιθυμεί η ελληνική κυβέρνηση, και μία σειρά από μέτρα δημοσιονομικού χαρακτήρα, τα οποία μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και σε περαιτέρω μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού, σύμφωνα με εκπροσώπους των θεσμών.

Αυτό που επαναλαμβάνει μονότονα και ξεκάθαρα το τελευταίο διάστημα το ΔΝΤ είναι πως, για να μπορέσει να συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα και να πάρει το «πράσινο φως» από το διοικητικό συμβούλιο του, χρειάζεται δύο πράγματα:

•Από τη μία, ουσιαστικά μέτρα για την ελάφρυνση του χρέους, πέρα και πάνω από τα βραχυπρόθεσμα μέτρα που έχουν προτείνει οι Ευρωπαίοι και

•Από την άλλη, ένα πακέτο μεταρρυθμίσεων και δημοσιονομικών μέτρων που θα εξασφαλίσουν την επίτευξη των στόχων και μετά τη λήξη του προγράμματος, το 2018.

Το ΔΝΤ ξεκαθαρίζει ότι ο στόχος που έχει συμφωνηθεί από την Ελλάδα και τους Ευρωπαίους εταίρους της για 3,5% πρωτογενές πλεόνασμα το 2018 και για τα επόμενα 5 - 10 χρόνια δεν είναι ρεαλιστικός, κυρίως λόγω των δημογραφικών εξελίξεων στη χώρα. Το ΔΝΤ υποστηρίζει πως ο στόχος πρέπει να μειωθεί αισθητά στο 1,5%, κάτι που αρνούνται κατηγορηματικά οι Ευρωπαίοι.

Εάν ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% δεν αλλάξει, τότε η Ελλάδα θα χρειαστεί νέα μέτρα τα οποία πρέπει να ληφθούν πριν από τη λήξη του προγράμματος, καθώς, σύμφωνα με τον κανονισμό του, το Ταμείο δεν μπορεί να συμμετέχει σε πρόγραμμα χώρας που το χρέος της δεν είναι βιώσιμο με τη λήξη του προγράμματος. Με άλλα λόγια, το ΔΝΤ δεν φαίνεται διατεθειμένο να μεταθέσει άλλη μία φορά στο μέλλον την επίτευξη της βιωσιμότητας του χρέους όπως έκανε στο παρελθόν.

Οι δηλώσεις του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, κατά τη διάρκεια του Eurgroup, προβλημάτισαν αξιωματούχους του ΔΝΤ και έδειξαν ότι η απόσταση μεταξύ των θεσμών μεγαλώνει, αντί να μικραίνει, καθώς ο Γερμανός υπουργός υποστήριξε ότι η συζήτηση για τα ουσιαστικά μέτρα του χρέους πρέπει να γίνει στο τέλος του προγράμματος και όχι το 2018, όπως μέχρι πρότινος υποστήριζε.

Δηλαδή, μετέθεσε τη συζήτηση για άλλους οκτώ μήνες. Ετσι, αναζωπυρώνεται η συζήτηση για το κατά πόσο η γερμανική πλευρά θεωρεί τη συμμετοχή του Ταμείου απολύτως απαραίτητη, όπως δημόσια δηλώνουν οι Γερμανοί αξιωματούχοι ή προκειμένου να αποφύγουν την επώδυνη πολιτικά μείωση του χρέους το επόμενο χρονικό διάστημα είναι διατεθειμένοι να προχωρήσουν χωρίς το ΔΝΤ. Τη διάσταση απόψεων μεταξύ των θεσμών και τα προβλήματα που αυτή δημιουργεί στην Ελλάδα επισήμανε και ο κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος, στο Εurogroup, σύμφωνα με συμμετέχοντα.

Το ΔΝΤ για να συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα χρειάζεται ένα ξεκάθαρο σχεδιάγραμμα των μέτρων της ελάφρυνσης χρέους και πότε αυτά θα παρθούν. Ξεκαθαρίζει ότι τα μέτρα αυτά δεν χρειάζεται να παρθούν, αλλά να σκιαγραφηθούν.

Το διοικητικό συμβούλιο του Ταμείου πρέπει να είναι σε θέση να γνωρίζει ποια είναι τα βραχυπρόθεσμα, ποια τα μεσοπρόθεσμα και ποια τα μακροπρόθεσμα μέτρα, που θα συμφωνηθούν το 2018 και ποια θα είναι τα χαρακτηριστικά του χρέους που έχουν συμφωνηθεί με την Ε.Ε.