Κορκίδης: Η Ελλάδα μπορεί να γίνει σημαντικό διαμετακομιστικό κέντρο

Η στενή συνεργασία του κλάδου του εμπορίου με τον κλάδο της παροχής υπηρεσιών logistics (εφοδιαστική αλυσίδα) μπορεί να δώσει ώθηση για την ανάκαμψη της πραγματικής οικονομίας.

Αυτό σημείωσε ο Βασίλης Κορκίδης, πρόεδρος της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας και του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιά, μιλώντας στο 20ό Πανελλήνιο Συνέδριο Logistics.

«Πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσουμε πως η Ελλάδα πληροί όλες τις προϋποθέσεις, ώστε να μετατραπεί σε βασικό διαμετακομιστικό κέντρο της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και να καταστεί η κύρια πύλη εισόδου εμπορευμάτων από την Ανατολή προς την Κεντρική και τη Δυτική Ευρώπη και, φυσικά, όλες τις γειτονικές βαλκανικές χώρες» δήλωσε ο κ. Κορκίδης.

»Σε αυτό το πλαίσιο, απαραίτητη προϋπόθεση για την υιοθέτηση ενός μοντέλου ανάπτυξης, που θα προσιδιάζει σε διεθνή πρότυπα και το οποίο θα συντελέσει στην αύξηση του ποσοστού εξυπηρέτησης του διερχόμενου φορτίου εμπορευμάτων, αποτελεί ο εκσυγχρονισμός και η αναβάθμιση του υφιστάμενου συστήματος υποδομών, μεταφορών και υπηρεσιών logistics, ενός κλάδου (του εφοδιαστικού) που συμβάλλει κατά 10,8 στη διαμόρφωση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος της χώρας» συνέχισε.

Οι κυριότερες προτάσεις του εμπορίου είναι:

• Δημιουργία νέων ή λειτουργική αναβάθμιση των ήδη υφιστάμενων υποδομών, στο σύνολο της Επικράτειας. Η προμήθεια σύγχρονων εξοπλιστικών εργαλείων/προγραμμάτων, η δημιουργία περισσότερων και μεγαλύτερων αποθηκευτικών χώρων αλλά και η θέσπιση Ζωνών Ελεύθερου Εμπορίου στις τοπικές αγορές, θα διευκολύνουν την ταχύτερη και απρόσκοπτη μεταφορά και διανομή των προϊόντων.

• Ανάπτυξη και λειτουργία επιχειρηματικών εξαγωγικών πάρκων εφοδιαστικής εθνικής/διεθνούς εμβέλειας, αρκετά μεγάλης έκτασης, τα οποία θα πρέπει να διαθέτουν υποχρεωτικά πρόσβαση σε συνδυασμένη μεταφορά και διασύνδεση με ευρωπαϊκούς διαδρόμους μεταφορών και ιδιαίτερα με εκείνους που εμπλέκονται ως κόμβοι στο ελληνικό έδαφος.

• Ολοκλήρωση και εκσυγχρονισμός των βασικών δικτύων και υποδομών μεταφορών. Σημείο αναφοράς αποτελούν το βασικό σιδηροδρομικό δίκτυο, οι βασικοί οδικοί άξονες, η διασύνδεση των λιμανιών Πειραιά και Θεσσαλονίκης με το σιδηροδρομικό και το οδικό δίκτυο και η ανάδειξη του αεροδρομίου Ελ. Βενιζέλος ως διαμετακομιστικού κόμβου διεθνούς εμβέλειας. Ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί στην αξιοποίηση και στον εκσυγχρονισμό (διασύνδεση με τους εθνικούς λιμένες) του υπάρχοντος σιδηροδρομικού δικτύου, έτσι ώστε να ενισχυθεί το μερίδιο που κατέχει στη μεταφορά εμπορευμάτων, από τη στιγμή που αποτελεί ένα τόσο ασφαλές και φιλικό προς το περιβάλλον μέσο.

• Ενίσχυση δράσεων λειτουργικής ευελιξίας και οργανωτικής καινοτομίας στην εφοδιαστική αλυσίδα των επιχειρήσεων, ενέργειες οι οποίες εκτιμάται πως θα μειώσουν το κόστος εφοδιασμού των επιχειρήσεων.

• Κατάρτιση και πιστοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες απαιτήσεις της εφοδιαστικής αλυσίδας, μέσω της βελτίωσης των δεξιοτήτων και των ικανοτήτων των εμπλεκομένων. Ευελπιστούμε ότι λίαν συντόμως, με δράσεις της τρέχουσας Προγραμματικής Περιόδου, θα δοθεί αυτή η δυνατότητα στον κλάδο. Ιδιαίτερο στοίχημα για τις δράσεις αυτές, είναι η βελτίωση της αποτελεσματικότητάς τους, καθώς θα πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι η κατάρτιση μπορεί (αν τηρούνται ορισμένες προϋποθέσεις) να είναι ένα χρήσιμο εργαλείο αναβάθμισης της ανταγωνιστικότητας και όχι ένα μέσο βελτίωσης της απορροφητικότητας των επιχειρησιακών προγραμμάτων. Θεωρούμε επίσης, ότι η πιστοποίηση των προσόντων συγκεκριμένων κομβικών ειδικοτήτων/επαγγελμάτων, κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, αρκεί η επιλογή τους να γίνεται βάσει τεκμηριωμένων αναγκών των επιχειρήσεων.

• Περαιτέρω αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, ειδικά από τις πολύ μικρές επιχειρήσεις του κλάδου. Αυτό θα μπορούσε να διευκολυνθεί μέσω χρηματοδότησης από τα ευρωπαϊκά ταμεία (Ταμείο Συνοχής, ΕΤΠΑ, Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο κ.α.) για την ανάπτυξη και προώθηση σχετικών δράσεων.

• Παροχή κινήτρων σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται ή αναμένεται να δραστηριοποιηθούν στο εξωτερικό, προκειμένου να δημιουργήσουν αποθηκευτικά κέντρα στη Βόρεια Ελλάδα, τα οποία θα έχουν ρόλο logistics hubs των Βαλκανίων. Απώτερος στόχος, αποτελεί η ενδυνάμωση του διαμετακομιστικού εμπορίου και η ενίσχυση της Ελλάδας ως σημείου τροφοδοσίας των βασικότερων πλησιέστερων Βαλκανικών χωρών.

Αναγκαίες προϋποθέσεις για την υλοποίηση των παραπάνω προτάσεων, αποτελούν:

• Η απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης εταιρειών logistics (π.χ. περιβαλλοντικές μελέτες, αρχαιολογία, πυροσβεστική, Υπ. Υγείας κ.ά.) και η άρση αδικαιολόγητων περιορισμών αναφορικά με τους χώρους αποθήκευσης.

• Η διευκόλυνση διαδικασιών διαχείρισης διερχόμενων φορτίων, η απλούστευση διαδικασιών εκτελωνισμού και η μείωση φυσικών ελέγχων των εμπορευμάτων στις πύλες με εφαρμογή σύγχρονων μεθόδων risk analysis, επέκταση της χρήσης ηλεκτρονικών εγγράφων και τέλος, η χρήση X-RAY scanners από τα τελωνεία, η οποία παράλληλα θα μπορούσε να συνεισφέρει και στην πάταξη του παραεμπορίου.

• Η καθιέρωση του ορισμού των logistics και των επιχειρήσεων εφοδιαστικής αλυσίδας (3 PL-3rd Party Logistics), ενός πάγιου αιτήματος της αγοράς, το οποίο μέχρι σήμερα δεν έχει ικανοποιηθεί.

• Η απλοποίηση των εμπορικών συναλλαγών μέσω της εφαρμογής του e-invoicing.

• Η εξάλειψη αγκυλώσεων όσον αφορά στους όρους δόμησης αποθηκών, προκειμένου αυτές να διαθέτουν μεγαλύτερο ύψος.

• Ανάπτυξη urban και green logistics. Επιβάλλεται η θέσπιση πλαισίου τόσο για την αστική μεταφορά και διανομή εμπορευμάτων (urban logistics) όσο και για την πράσινη μεταφορά αυτών (green logistics), σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές απαιτήσεις. Παράλληλα θα πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη για την κυκλοφοριακή διασύνδεση των αποθηκών με το οδικό δίκτυο.

• Η μείωση των γραφειοκρατικών βαρών στα τελωνεία (electronic & simplified procedures), μέσω της τυποποίησης της ροής, της απλοποίησης των διαδικασιών τους, της λειτουργίας τους σε συνεχή βάση (24ωρη λειτουργία όλο το έτος) και της μείωσης του μεγάλου τελωνειακού κόστους σε bonded περιοχές.

• Η κατάργηση του έμμεσου κόστους από φορολογικές παραβάσεις (π.χ. διαχωρισμός εύφλεκτων ειδών από απλά προϊόντα με aerosol cans, νόμος σχετικά με το συνολικό βάρος του οχήματος που προβλέπει ότι πρέπει να είναι μικρότερο από το βάρος που είναι από μόνο του το όχημα χωρίς το ωφέλιμο φορτίο κ.ά).