İMPARATORLUK YARATMA VE SAVAŞIN HIZI

Güneybatı Rusya topraklarında Batı ile olan savaşımızın karakteristik bir özelliği var: zamanlama farkı.

Eylemlerin, eylemlerin ve tepkilerin ve  karar alma süreçlerinin hızında ki zamanlama farkı.

Bir yandan, düşmanın çoğu durumda bizden daha hızlı hareket ettiği açıktır. Daha çabuk yönlendiriliyor, ağ savaşının ileri teknolojilerini cesaretle benimsiyorlar. Enformasyon stratejilerini terörist saldırılar, göstermelik vahşetler, beklenmedik yerlerde saldırılar sistemiyle birleştiriyor, DDoS saldırıları tarzında küçük DRG'ler tarafından operasyonlar yürütüyor, hızla planlanmış sahneler kullanıyor ve bunları derhal Batı medya alanına atıyorlar. Düşman, terörist saldırılarını "zekice yürütülen operasyonlar" olarak gösteriyor. Başarısızlıkları akıllıca gizliyor ve Kurbanlar "saldırganlar" olarak sunuluyor.

Tüm bunlara net bir gecikmeyle karşılık veriyoruz. Ve bu karşılık;o kadar hızlı değil, o kadar verimli değil, o kadar tutarlı değil. Evet, cepheden ve kitlesel bir karşı propaganda yürütüyoruz ama bu neredeyse sadece Rus iç kamuoyuna yönelik (bu arada bu da çok çok önemli çünkü savaşın başında toplum buna tamamen hazırlıksızdı).

Ukrayna'ya neredeyse hiçbir anlam ve vektör aktarımımız yok. Bu topraklarda ne yaptığımızı Ukraynalılara net bir şekilde aktaramıyoruz ve görünüşe göre aktarmayacağız, düşmana büyük bir psikolojik savaş alanı bırakıyoruz. Burada söylenebilecek tek bir şey var:

Biz İmparatorluğuz ve sizi de bizim kurucu parçamız, asi bir vilayet olarak görüyoruz. Ve siz başka bir "imparatorluk", "şeytani imparatorluk", şeytani Batı medeniyeti lehine bize ihanet ettiniz. Bu Dördüncü Pön Savaşı'dır. Biz Roma'yız ve siz Kartaca'nın tarafını tuttunuz. İşte bu yüzden buradayız ve işte bu yüzden batı sınırlarına doğru ilerliyoruz - (sizinle paylaştığımız) İmparatorluğumuza.

Bu uzun zaman önce, hızlı ve etkili bir şekilde söylenmeliydi. Ve sonra bunu her Ukraynalıya ulaştırmanın bir yolu bulunmalıdır. Ve sonra  bırakalım onlar  seçimini yapsın. Ve birileri kuşkusuz  bizim lehimize bir seçim yapacaktır. Sadece ataletten, Sovyet geçmişinden ya da Rusça konuşmaktan dolayı değil. Daha temel ve ağır nedenlerden dolayı.

Nedense hala Batı'ya bahaneler buluyor ve çifte standarttan şikayet ediyoruz. Orada da savaşla ilgili görüşler bölünmüş durumda ve Batı dünyasının yarısı bizim tarafımızda. Evet, elitler bize karşı ve bu konuda hemfikirler. Ama batı toplumları hiç de öyle değil. Bir buçuk yıl içinde bu yönde bir şey yaptık mı? Küreselci Atlantikçi elitlerin başlarının üzerinden Avrupa ve Amerika halklarına ulaşabildik mi?  Hayatta olduğumuz sürece, özgür olduğumuz sürece, Rusya olduğumuz sürece bizi görmeyen, duymayan ve tanımak istemeyenlerle sıkıcı didişmelerimize -görünüşe göre ataletten- devam ediyoruz. Öyleyse bu çürümüş, yozlaşmış liberal-küreselci rejimleri devirmek için Batı halklarına yardım edelim. Bu mantıklı değil mi?

Rusya pozisyonunu net bir şekilde tanımlamalı ve bunu hem dostlarına hem de düşmanlarına açıkça ifade etmelidir.

Ayrıca Batı dışındaki kolektif kesimi de ne yaptığımızı, neden yaptığımızı ve ne için yaptığımızı anlamaya etmeye davet ediyoruz. Çin'e, İslam dünyasına, Hindistan'a, Afrika'ya ya da Latin Amerika'ya net bir mesaj vermedik. Bunun tek istisnası çok kutupluluk temel fikridir ki burada gerçekten de anlamlar vardır ve bunlar son derece derindir. Ancak bu en önemli vektörü belirledikten sonra, onu geliştirmiyor, içerikle doyurmuyor, yapıları kullanmıyoruz.

Teknolojik olarak geride kalıyoruz. Ve yine soru şu: Daha önce neredeydik? Savaşa nasıl hazırlanıyorduk? İHA'larımız ve son teknolojik gelişmeler nerede? 1990'ların başından beri Pentagon ve NATO ülkelerinde stratejileri hakim olan ağ savaşının pratik becerileri nerede? Tamam, şimdi hem devlette hem de Savunma Bakanlığı'nda ve hepsinden önemlisi Vladlen Tatarsky ve onun gibi düşünen meslektaşları gibi gönüllülerin "Dronnitsa" ve diğer birçok girişimdeki kahramanca koşuşturmalarında yetişiyoruz.

İlk sonuç: geç kalmış olmamız kötü ama ölümcül değil. Önemli olan İmparatorluğu inşa etme kararlılığıdır. Ve sonucu bu belirleyecektir. Zamanlama değil.

Ancak başka bir şeyi de belirtmekte fayda var: Özel Askeri Operasyon'a başladığımız için ne kadar şanslıyız. Beklenmedik bir şekilde, planlanandan önce, hızlı ve cesurca. Bir! Ve İmparatorluk için stratejik öneme sahip dört büyük bölge (daha önce anavatanına dönmüş olan Kırım'ı saymıyorum) kurtarıldı. Yıldırım hızıyla. Ve burada beklemedik ya da ertelemedik. Sumy, Chernigov, Kharkov bölgesini ve Kiev'in altından, hatta Rus şehri Kherson'u terk etmek zorunda kalmamız üzücüydü. Bu konuyu daha sonra ele alacağız. Bir yerlerde temel bir yanlış hesaplama yapıldı. Ama. maksimum hızla hareket ederek çok şey başardık. Çok şey. Bugünkü ana köprübaşımız burası. Sağlam ve güçlendirilmiş. Bir yerlerde temel bir yanlış hesaplama vardı, ama ilk ultra hızlı operasyonun kendisi bir başarıydı. Hem de çok büyük bir başarı.

İkinci sonuç ise İmparatorluğun bazı durumlarda ani, yıldırım hızında ve karşı konulmaz bir hamle yapması gerektiğidir. Bu bir kaplanın atlayış şeklidir. Bir farenin acı veren ısırığı değil, büyük ve gururlu bir canavarın kusursuzca ayarlanmış ölümcül darbesi. İmparatorluğun acımasız darbesi.

Yayına Hazırlayan : Ş.Ali Göçmen