INTERVIEW MET CONSTANTIN VON HOFFMEISTER - BESPREKINGEN VAN HET WERK VAN SPENGLER EN RECENTE VERTALINGEN

Het is mij een groot genoegen te spreken met Constantin von Hoffmeister. Constantin heeft onlangs een aantal vertalingen van Spengler's werk gemaakt. Daartoe behoren een herziening van de Charles Francis Atkinson-vertaling van The Decline of the West en twee recente vertalingen van Spengler's Prussianism and Socialism en zijn voorheen onvertaalde werk Early Days of World History. Dit laatste werk heeft op Twitter veel belangstelling gewekt, met talrijke discussies die dit werk voor het eerst in het Engelstalige discours brengen. Na het lezen ervan besloot ik Constantin te benaderen voor een interview. Hieronder bespreken we het werk van Spengler en de vertalingen van Constantin. Zowel Early Days of World History als Prussianism and Socialism zijn te koop bij Legend Books via Amazon.

Klik hier om Early Days of World History te bekijken op Amazon |  Klik hier om Prussianism and Socialism te bekijken op Amazon

Spergler Acolyte: Constantin, bedankt voor je deelname aan het Oswald Spengler Project.

Constantin von Hoffmeister: Het is een genoegen om hier te zijn. Dank u voor de uitnodiging.

SA: Kunt u de lezers iets over uzelf vertellen en hoe u geïnteresseerd bent geraakt in de werken van Oswald Spengler?

CVH: Ik heb Engels en politieke wetenschappen gestudeerd aan de Universiteit van New Orleans. Ik heb in verschillende landen gewoond en gewerkt, waaronder India, waar ik artikelen schreef voor Engelstalige Indiase kranten, Oezbekistan, waar ik les gaf op een Britse particuliere basisschool, en Rusland, waar ik trainingen zakelijk Engels gaf aan directeuren en managers van verschillende bedrijven.

Mijn blootstelling aan verschillende culturen en talen heeft mij een uniek perspectief gegeven en een vermogen om met gemak door complexe interculturele situaties te navigeren. Mijn fascinatie voor het werk van Oswald Spengler begon toen een vriend op de middelbare school mij een verkorte versie van The Decline of the West gaf. Deze ervaring bleek een transformerende ervaring, die een passie voor de ideeën van Spengler ontketende die mij ertoe aanzette alle originele Duitse edities op te zoeken en te verslinden. Mijn belangstelling voor het werk van Spengler blijft mij inspireren en informeren, vooral als het gaat om het lot van de westerse beschaving.

SA: Wat motiveerde u om vertalingen te gaan maken?

CVH: Als perfectionist in hart en nieren was ik soms ontevreden over bestaande vertalingen van verschillende werken, waaronder die van Oswald Spengler en andere opmerkelijke auteurs. Gedreven door mijn liefde voor taal en mijn verlangen om deze belangrijke teksten met Engelstalige lezers te delen, besloot ik aan een vertaalreis te beginnen.

Met een scherp oog voor detail stortte ik mij op het werk, vastbesloten om vertalingen te maken die recht zouden doen aan de oorspronkelijke teksten. Dankzij mijn inspanningen heb ik niet alleen kunnen voldoen aan mijn eigen hoge eisen, maar ook eerder onvertaalde werken bij een breder publiek bekend gemaakt.

Ik ben zeer trots op de kwaliteit van mijn vertalingen, en het is enorm bevredigend te weten dat mijn werk ertoe heeft bijgedragen dat deze belangrijke werken toegankelijk zijn geworden voor een nieuwe generatie lezers. Voor mij is de kunst van het vertalen niet zomaar een baan, maar een passie die mij ertoe aanzet de grenzen te blijven verleggen van wat mogelijk is op het gebied van literair vertalen.

SA: Charles Francis Atkinson (CFA) is lange tijd beschouwd als de "gouden standaard" van Spengler-vertalingen. Door uw werk met Arktos heeft u een herziene vertaling van The Decline of the West gemaakt. Wat voor wijzigingen hebt u aangebracht in de CFA-vertaling?

CVH: Ik heb geen wijzigingen aangebracht. Ik heb alleen duidelijke typefouten en andere vergissingen gecorrigeerd, die blijkbaar nooit waren hersteld sinds het boek bijna honderd jaar geleden voor het eerst werd gepubliceerd.

SA: Het viel me op dat CFA in het voorwoord van de vertaler vermeldt hoe moeilijk het vertalen van bepaalde passages kan zijn. Wat zijn enkele van de moeilijkheden om de stijl van Spengler in het Engels te vangen?

CVH: De stijl van Spengler in het Engels weergeven kan om verschillende redenen een uitdaging zijn.

Ten eerste stond Spengler bekend om zijn dichte en complexe schrijfstijl, met veel technische termen, neologismen en metaforen die moeilijk rechtstreeks in het Engels te vertalen zijn. Zijn gebruik van Duitse filosofische en wetenschappelijke woordenschat maakt de vertaling van zijn werk nog ingewikkelder. Het vinden van equivalente termen en zinnen die dezelfde betekenis overbrengen in het Engels kan een moeilijke taak zijn.

Ten tweede gebruikte Spengler vaak een zeer metaforische en poëtische stijl die diep verankerd was in de Duitse cultuur en literatuur. Dit maakt het moeilijk om de volledige betekenis en connotaties van zijn taal in vertaling weer te geven, aangezien veel van zijn metaforen en culturele verwijzingen uniek zijn voor de Duitse taal en cultuur.

Ten derde hebben de werken van Spengler vaak een zeer eigenzinnige en persoonlijke stijl, waardoor het voor vertalers moeilijk is de stem van de auteur te scheiden van de inhoud van zijn ideeën. Dit vereist een grondig begrip van Spenglers filosofische en historische ideeën en een vermogen om die ideeën over te brengen op een manier die de bedoelde betekenis en toon van de auteur behoudt.

In het algemeen vereist het vertalen van de werken van Spengler niet alleen een grondige kennis van zowel het Duits als het Engels, maar ook een grondig begrip van Spenglers unieke stijl, filosofie en culturele achtergrond.

SA: In de inleiding gebruikt Spengler Goethe's uitdrukking "exakte sinnliche Phantasie" om zijn benadering van het vaststellen van historische vormen te beschrijven. De CFA-vertaling geeft dit weer als "intellectual flair". Pas toen ik het Duits herlas, besefte ik dat Spengler met deze uitdrukking rechtstreeks Goethes wetenschappelijke geschriften citeerde. Een meer letterlijke vertaling zou kunnen zijn exact sensorial imagination (= "exacte zintuiglijke verbeelding". In het voorwoord van de vertaler noemt Atkinson deze specifieke zin moeilijk te vertalen. Ik nam het hem niet kwalijk omdat ik dacht dat hij niet al te bekend was met de filosofische geschriften van Goethe en de letterlijke bedoeling van Goethe achter de zin dus een beetje verloren ging voor Atkinson. Maar dit deed me afvragen: heeft de CFA-vertaling nog andere ongebruikelijke of zelfs onnauwkeurige Engelse weergaven?

CVH: Het is mogelijk dat de CFA-vertaling van Spengler andere ongebruikelijke of zelfs onjuiste Engelse vertalingen bevat, want vertalen is een complex en vaak subjectief proces. Bij elke vertaling bestaat altijd het risico dat een deel van de oorspronkelijke betekenis of nuance verloren gaat, vooral wanneer het gaat om complexe ideeën en culturele verwijzingen.

In het geval van de zin "exakte sinnliche Phantasie" is het duidelijk dat in de CFA-vertaling is gekozen voor "intellectuele flair" als benadering van het idee, terwijl in het voorwoord van de vertaler wordt erkend dat een meer letterlijke vertaling wellicht moeilijk te realiseren is. Hoewel deze vertaling misschien niet volledig de bedoelde betekenis van de oorspronkelijke Duitse zin weergeeft, is het uiteindelijk aan de lezer om te beslissen of de Engelse weergave adequaat is.

Zoals bij elke vertaling is het belangrijk om de CFA-vertaling van Spengler's werken met een kritisch oog te benaderen, en andere vertalingen of de originele Duitse tekst te raadplegen wanneer u twijfelt over de nauwkeurigheid of geschiktheid van een bepaalde weergave.

SA: Nu wil ik het gesprek verleggen naar uw meer recente inspanningen. U hebt onlangs twee vertalingen van Spengler gemaakt: Preussentum und Sozialismus en Frühe Tage des Weltgeschichte. De publicatie van Early Days of World History heeft de afgelopen maanden veel stof doen opwaaien op twitter. Voor wie het niet weet, Early Days of World History was nog niet eerder in het Engels vertaald. Uw vertaling is de eerste keer dat de Engelstalige wereld zijn tanden kan zetten in Spenglers onderzoek naar de prehistorie. Kunt u ons iets vertellen over de achtergrond van dit werk? In welke staat verkeerde het ten tijde van Spengler's dood en hoe werd het oorspronkelijk gepubliceerd?

CVH: Early Days of World History was een van de belangrijkste werken waaraan Oswald Spengler werkte ten tijde van zijn dood in 1936. Het is een fragmentarisch werk, en veel delen bestaan uit aantekeningen of onvolledige zinnen. Spengler liet uitgebreide aantekeningen en fragmenten achter voor het boek, maar hij kreeg niet de kans om ze voor zijn dood te ordenen en aan te vullen. Daardoor is de tekst vaak moeilijk te lezen en mist hij de samenhang en structuur van Spengler's andere werken. Maar ondanks het fragmentarische karakter blijft Early Days of World History een belangrijke bron van Spengler's ideeën over de vroege periode van de wereldgeschiedenis en zijn geschiedenisfilosofie in het algemeen.

SA: Aangezien het werk werd achtergelaten als een onvoltooide reeks aantekeningen, kan ik me voorstellen dat er veel uitdagingen zijn geweest bij het vertalen ervan. Kunt u enkele daarvan beschrijven?

CVH: Het vertalen van een fragmentarisch en onvoltooid werk als Early Days of World History is in verschillende opzichten een uitdaging. Ten eerste is er ontbrekende of onvolledige tekst, waardoor het moeilijk kan zijn de bedoelde betekenis te begrijpen. Ten tweede maakt het gebrek aan context in sommige delen van het werk het een uitdaging om bepaalde zinnen of passages nauwkeurig te vertalen. Bovendien kan de onvoltooide aard van het werk leiden tot een gebrek aan duidelijkheid of samenhang in bepaalde delen, wat moeilijk over te brengen kan zijn in de vertaling. Bovendien kunnen de stijl en de toon van het geschrevene onconventioneel zijn, waardoor het moeilijker wordt om de bedoelde stem en betekenis van de auteur in een andere taal weer te geven. Ten slotte moest ik als vertaler ook uitgebreid onderzoek doen naar de historische en culturele context van het werk om de beoogde betekenis ervan nauwkeurig over te brengen aan het doelpubliek.

SA: Hoe beslist u als vertaler wanneer en waar u wijzigingen aanbrengt die de leesbaarheid van het werk verbeteren en toch trouw blijven aan het bronmateriaal?

CVH: Vertalers staan vaak voor een moeilijk evenwicht tussen trouw blijven aan het bronmateriaal en wijzigingen aanbrengen die de leesbaarheid van het werk verbeteren. Hoewel het belangrijk is de door de auteur bedoelde betekenis en stijl nauwkeurig over te brengen, kan het bronmateriaal soms moeilijk te begrijpen of te lezen zijn in de doeltaal als gevolg van verschillen in grammatica, zinsbouw of culturele context. In dergelijke gevallen kan het nodig zijn wijzigingen aan te brengen om de leesbaarheid van het werk te verbeteren, op voorwaarde dat de vertaler de betekenis of bedoeling van de oorspronkelijke tekst niet verandert. Uiteindelijk moet het doel van elke vertaling zijn het werk toegankelijk te maken voor een breder publiek zonder de integriteit van het bronmateriaal op te offeren. Als Spengler in het origineel onduidelijk of vaag was, heb ik deze dubbelzinnigheid in de vertaling overgenomen. Als zijn bewoordingen in het origineel onhandig zijn, wilde ik die onhandigheid ook in de vertaling laten zien.

SA: Wat zijn enkele van de belangrijkste ideeën die Spengler presenteert in Early Days of World History?

CVH: In Early Days of World History presenteert Spengler een aantal ideeën over de vroege geschiedenis van de menselijke beschaving. Enkele van de belangrijkste ideeën zijn:

1) Het concept van "cultuur-amoebes": Spengler suggereert dat beschavingen als amoeben zijn: ze zijn mobiel en niet verankerd aan een specifieke plaats. Hij onderscheidt drie belangrijke cultuur-amoebes: Atlantis (het westen), Kash (het zuidoosten) en Turan (het noorden). Atlantis, Kash en Turan zijn morfologisch verschillende culturen in religie en kunst. Atlantis vereert de doden en benadrukt het ultra-tellurische rijk met een obsessionele relatie tot de voorouders. De kunst concentreert zich op stenen constructies met een gevoel van inerte zelfgenoegzaamheid. Kash heeft een tropische en inhoudelijke religie, waarin de wiskunde van de kosmos overheerst en het leven na de dood een kwestie van onverschilligheid is. Het centrale symbool van Kash is de tempel, waar priesters de hemelse wiskunde bestuderen. Turan waardeert de macht van koninklijke bloedlijnen en individuele heldhaftigheid en heeft een voorliefde voor schoonheid en versiering (1).

2) De notie van "primitieve" culturen: Spengler suggereert dat er een bepaald stadium in de ontwikkeling van menselijke culturen is dat wordt gekenmerkt door primitief, magisch denken, dat zich onderscheidt van het meer rationele, wetenschappelijke denken van latere beschavingen.

3) De rol van mythe en religie in vroege beschavingen: Spengler stelt dat mythe en religie een cruciale rol speelden bij de vorming van vroege beschavingen en dat ze nauw verbonden zijn met de culturele en spirituele identiteit van een volk.

SA: In de Engelstalige wereld heeft John Farrenkopf betoogd dat de hier gepresenteerde ideeën samen met die in Man and Technics een "metamorfose" vormen van Spenglers geschiedenisfilosofie. Terwijl The Decline of the West een niet-lineaire kijk op de geschiedenis laat zien, lijkt de latere Spengler dit perspectief enigszins aan te passen. Hoe evolueerde de visie van Spengler op de geschiedenis? En in welke opzichten bleef hij hetzelfde?

CVH: In The Decline of the West presenteerde Spengler een cyclische kijk op de geschiedenis, waarin culturen een voorspelbare levenscyclus doorlopen van geboorte, groei, volwassenheid en verval. In zijn latere werken, zoals Mens en Techniek en Het uur van de beslissing, leek Spengler echter af te wijken van deze cyclische visie op de geschiedenis en een meer lineair perspectief aan te nemen.

Ook Spengler's latere werken, waaronder Man and Technics en Prussianism and Socialism, richtten zich meer op de invloed van technologie en de opkomst van de machine op de menselijke beschaving. In deze werken betoogde Spengler dat de machine niet zomaar een werktuig was, maar een nieuwe levensvorm die de wereld veranderde op manieren die ongekend waren in de menselijke geschiedenis. Hij geloofde dat technologie niet alleen de materiële levensomstandigheden veranderde, maar ook de menselijke natuur zelf.

Hoewel Spengler zich in zijn latere werken meer richtte op de gevolgen van de technologie, liet hij zijn eerdere cyclische visie op de geschiedenis niet helemaal los. In plaats daarvan presenteerden zij een soort synthese tussen de cyclische en lineaire visie op de geschiedenis, waarin culturen een levenscyclus van geboorte, groei en verval bleven doorlopen, maar ook onderhevig waren aan externe krachten zoals technologische veranderingen die deze levenscyclus konden versnellen of vertragen.

Hoewel Spengler's visie op de geschiedenis in zijn latere werken enigszins veranderde, bleef hij vasthouden aan het idee dat culturen voorspelbare levenscycli doorlopen van geboorte, groei en verval. Hij erkende echter ook het belang van externe factoren, zoals technologische veranderingen, voor het verloop van de menselijke geschiedenis.

SA: Hebben de ideeën in Early Days of World History directe gevolgen gehad voor de antropologie, archeologie en/of geschiedenis? Of heeft de vroegtijdige dood van Spengler ze relatief onbekend en onbestudeerd gelaten?

CVH: Het is onduidelijk in hoeverre Spengler's ideeën in Early Days of World History direct van invloed zijn geweest op de gebieden antropologie, archeologie en geschiedenis. De vroegtijdige dood van Spengler in 1936, voordat het boek was voltooid, kan hebben bijgedragen aan de relatieve onbekendheid ervan in vergelijking met Het verval van het Westen. Sommige wetenschappers hebben echter de invloed van Spenglers ideeën op latere denkers op deze gebieden opgemerkt. Sommigen hebben bijvoorbeeld gesuggereerd dat Spenglers nadruk op de eenheid van cultuur en de noodzaak om culturen op hun eigen voorwaarden te begrijpen, vooruitliep op latere trends in de antropologie en culturele studies. Spengler was in feite een voorloper van het cultuurrelativisme. Daarnaast is Spenglers nadruk op het belang van historische cycli en de noodzaak om historische fenomenen te begrijpen in hun bredere culturele en beschavingscontext, gezien als invloedrijk in historische en vergelijkende studies. Hoewel de impact van Spenglers ideeën in Early Days of World History moeilijk te meten is, blijven ze een onderwerp van interesse en debat onder historici, antropologen en cultuurwetenschappers.

SA: Naast Early Days of World History bestaat er nog een ander postuum deel van Spenglers onvoltooide werk, Urfragen (= Primordial Questions). Dit moet nog in het Engels worden vertaald. Bent u van plan dit werk te vertalen? Kunt u ons iets vertellen over Urfragen?

CVH: Ja, het staat op mijn lijst van toekomstige vertalingen. Het boek bestaat uit aantekeningen en essays die Spengler in de loop van zijn leven schreef, maar niet in een samenhangend werk ordende. De titel van het boek verwijst naar de fundamentele vragen die volgens Spengler ten grondslag lagen aan alle menselijke culturen, zoals de zin van leven en dood, de aard van het bestaan en het doel van de geschiedenis.

Urfragen wordt door sommigen beschouwd als het hoogtepunt van Spengler's denken, omdat het zijn meest volwassen en ontwikkelde ideeën over deze fundamentele vragen weergeeft. Omdat het boek bij Spengler's dood onvoltooid bleef, blijft het echter onduidelijk hoe hij deze ideeën verder wilde ontwikkelen, of hoe hij ze uiteindelijk zou hebben samengevoegd tot een coherent filosofisch systeem.

SA: U hebt onlangs ook Spenglers politieke traktaat Pruisen en socialisme vertaald. Kunt u een overzicht geven van enkele ideeën in de tekst?

CVH: Pruisen is een cultureel en politiek fenomeen dat in de 18de eeuw in Pruisen opkwam, gekenmerkt door een sterk plichtsbesef, discipline en orde. Het benadrukt het belang van de staat en de superioriteit van de Germaanse cultuur. Het socialisme, zoals dat zich in Duitsland ontwikkelde, werd ook beïnvloed door Pruisische waarden. Spengler stelt dat het Duitse socialisme geen proletarische beweging was, maar eerder een beweging van de midden- en hogere klasse die gedesillusioneerd was over de liberale democratie van de Weimarrepubliek.

Volgens Spengler zijn zowel het Pruisen als het socialisme onderdeel van een groter historisch fenomeen dat hij "Pruisisch socialisme" noemt. Dit socialisme is geworteld in de unieke culturele en historische ervaring van Pruisen en Duitsland. Spengler stelt dat de toekomst van Duitsland afhangt van een succesvolle samensmelting van Pruisen en socialisme. Hij pleit voor een sterke, autoritaire regering die in staat is een socialistisch beleid te voeren om nationale doelen te bereiken. Volgens Spengler vereist dit een afwijzing van de liberale democratie en de voorrang van de staat boven individuele rechten. Hij betoogt dat deze synthese zal leiden tot een krachtig, verenigd Duitsland dat kan concurreren op het wereldtoneel.

SA: Wat voor invloed had deze tekst in de intellectuele en politieke kringen van Weimar Duitsland?

CVH: Pruisen en socialisme had een aanzienlijke invloed op intellectuele en politieke kringen in Weimar Duitsland. Het werd veel gelezen en besproken onder intellectuelen en politici, en de ideeën ervan beïnvloedden de ontwikkeling van het conservatieve en nationalistische denken in het land.

De tekst was bijzonder invloedrijk onder conservatieve en nationalistische groepen die gedesillusioneerd waren over de liberale democratie van de Weimarrepubliek en een alternatieve visie voor de toekomst van Duitsland zochten. De oproep van Spengler voor een sterke, autoritaire regering die socialistisch beleid zou kunnen uitvoeren, vond weerklank bij veel van deze groepen, en zijn ideeën hielpen de ontwikkeling van conservatieve en nationalistische politieke bewegingen in het land vorm te geven.

Tegelijkertijd waren de ideeën van Spengler ook controversieel en omstreden. Sommige intellectuelen en politici bekritiseerden zijn visie op het Pruisische socialisme als autoritair en antidemocratisch en stelden dat het een bedreiging vormde voor de beginselen van de liberale democratie en de individuele vrijheid.

SA: Het lijkt erop dat deze tekst een van de vele producten was van de conservatieve revolutie in de Weimarrepubliek. Hoe verschillen de ideeën die in het Pruisisch socialisme tot uitdrukking kwamen van de ideeën die later ontstonden met het nationaal-socialisme? Ik herinner me dat de zus van Friedrich Nietzsche een brief schreef aan Spengler waarin zij niet begreep dat Spengler het niet eens was met het nationaal-socialisme. Zij schrijft "Heeft onze oprecht geëerde Führer niet dezelfde idealen en waarden voor het Derde Rijk, als u [Spengler] in het Preussentum und Sozialismus hebt verwoord?". Hoe zou u haar antwoorden?

CVH: De ideeën uitgedrukt in Spengler's Preussentum und Sozialismus worden vaak geassocieerd met de bredere intellectuele beweging van de Conservatieve Revolutie. Deze beweging werd gekenmerkt door een afwijzing van de liberale democratie en de waarden van de Verlichting, en een omarming van autoritarisme, traditionalisme en een sterk gevoel van nationale identiteit.

Hoewel er zeker enkele overeenkomsten zijn tussen de ideeën van het Pruisen en het socialisme en de ideeën die later ontstonden met het nationaalsocialisme, zijn er ook belangrijke verschillen. Spenglers visie van een sterke, autoritaire regering die het socialistische beleid uitvoert, was niet noodzakelijkerwijs verbonden met rassenideologie of het soort agressief militarisme dat met het nationaal-socialisme werd geassocieerd.

De ideeën van Spengler waren geworteld in een breder cultureel en historisch begrip van de plaats van Duitsland in de wereld, terwijl het nationaal-socialisme sterk leunde op rassentheorieën en een gemythologiseerde visie op het Duitse verleden. Bovendien stond Spengler kritisch tegenover het soort massapolitiek dat het nationaal-socialisme kenmerkte en geloofde hij eerder in het belang van sterk, autoritair leiderschap dan in het soort populistische beweging dat centraal stond bij de opkomst van de nazi's.

In reactie op de brief van Nietzsche's zus is het belangrijk op te merken dat, hoewel er enige overlapping kan zijn geweest in termen van bepaalde waarden en doelen, Spengler geen aanhanger was van het nationaal-socialisme en het niet zag als een levensvatbare oplossing voor de problemen van Duitsland. Zijn ideeën sloten eerder aan bij de bredere intellectuele en politieke beweging van de Conservatieve Revolutie, waarvan veel voorstanders ook tegen het nationaal-socialisme waren.

SA: Het lijkt erop dat het wereldbeeld van het Engelse liberalisme de wereld heeft gedomineerd in de jaren na Spenglers dood. Denkt u dat er een toekomst is waarin een "Pruisische geest" zou kunnen terugkeren?

CVH: De ideeën en waarden van verschillende historische perioden en culturen zijn vaak voortdurend in beweging, en hun relevantie en aantrekkingskracht kan in de loop der tijd veranderen. Hoewel de ideeën van Preussentum und Sozialismus een grote invloed hadden op Weimar Duitsland, kregen ze ook te maken met kritiek en tegenstand van andere intellectuele en politieke bewegingen. Het is mogelijk dat deze ideeën in de toekomst weer opduiken en aan populariteit winnen, maar het is ook mogelijk dat dat niet het geval is. Uiteindelijk wordt de toekomst bepaald door een complex samenspel van sociale, politieke en culturele factoren die moeilijk met zekerheid te voorspellen zijn.

SA: Uw uitgave van Prussianism and Socialism bevat ook het essay van Spengler "Het dubbele gezicht van Rusland en de Duitse problemen in het oosten". Kunt u ons iets vertellen over dit essay en waarom het in deze editie is opgenomen?

CVH: "Het dubbele gezicht van Rusland en de Duitse problemen in het Oosten" is een essay dat Spengler in 1922 schreef. In het essay onderzoekt Spengler de relatie tussen Rusland en Duitsland, evenals de complexe politieke en culturele problemen die tussen beide landen bestaan.

Spengler stelt dat Rusland een "dubbel gezicht" heeft. Enerzijds is het een natie met een rijk en uniek cultureel erfgoed, diep verbonden met het land en de ritmes van de natuur. Anderzijds is het ook een natie met een sterk autoritaire inslag en een neiging tot bureaucratische centralisatie en social engineering.

Spengler onderzoekt ook de historische en geopolitieke kwesties die hebben geleid tot een conflict tussen Duitsland en Rusland, waaronder de strijd om de dominantie in Midden- en Oost-Europa en de botsing tussen de culturen van beide naties. Hij betoogt dat Duitsland historisch gezien gevangen zit tussen de twee polen van de westerse en de oosterse cultuur, en dat dit het voor Duitsland moeilijk heeft gemaakt om een stabiele politieke en culturele identiteit te vinden.

Al met al is "Russia's Double Face and the German Problems in the East" een belangrijk document om Spenglers visie op geopolitiek en cultuurgeschiedenis te begrijpen, en zijn ideeën over de uitdagingen waarmee moderne naties worden geconfronteerd na de ineenstorting van traditionele culturele structuren.

Ik heb het essay opgenomen vanwege de relevantie ervan in het huidige geopolitieke klimaat van spanningen tussen het Westen en Rusland.

SA: Wat is volgens u het langetermijneffect van Spenglers politieke werken?

CVH: De erfenis op lange termijn van Spengler's politieke werken is complex en controversieel. Aan de ene kant werden zijn ideeën omarmd door sommige politieke bewegingen in het begin van de 20ste eeuw, met name die welke geassocieerd werden met de Conservatieve Revolutie. Deze bewegingen probeerden de betekenis van het conservatisme te herdefiniëren door de liberale waarden van de Verlichting te verwerpen en te pleiten voor een terugkeer naar traditionele waarden en een sterke, autoritaire staat.

Het werk van Spengler werd echter ook bekritiseerd vanwege zijn pessimisme, cultureel determinisme en afwijzing van de democratie. Veel van zijn ideeën werden later overgenomen door de nazi's, die beweerden dat zij Spenglers voorspelling van het "verval van het Westen" en de opkomst van een nieuwe, autoritaire orde vervulden.

Ondanks deze kritiek wordt het werk van Spengler nog steeds bestudeerd en besproken door wetenschappers op verschillende gebieden, waaronder filosofie, geschiedenis en politicologie. Sommige wetenschappers hebben betoogd dat zijn ideeën over culturele cycli, het belang van traditie en de beperkingen van de rede vandaag de dag nog steeds relevant zijn, met name in het licht van de globalisering en de erosie van traditionele waarden. Anderen hebben betoogd dat zijn werk te diep geworteld is in de specifieke historische context van zijn tijd, en dat zijn theorieën te deterministisch en essentialistisch zijn.

SA: Tot slot wil ik u enkele vragen stellen over de invloed van Spengler vandaag. Het lijkt erop dat er een nieuwe generatie is die geïnteresseerd is in de werken van Spengler. In de afgelopen jaren zijn organisaties als de Oswald Spengler Society ontstaan. Zij beginnen conferenties te organiseren waar Spengler-analyses van geschiedenis, cultuur en politiek worden gepresenteerd. Bovendien heb ik gemerkt dat het internet een groeiende belangstelling heeft voor de ideeën van Spengler. Er lijkt veel opwinding te zijn over Spengler. Waarom is er zoveel hernieuwde belangstelling voor Spengler?

CVH: Er zijn verschillende redenen waarom er de laatste jaren hernieuwde belangstelling is voor Spengler. Eén reden is de waargenomen crisis van de westerse beschaving, vooral in de nasleep van de financiële crisis van 2008 en de voortdurende politieke, economische en sociale veranderingen van de 21ste eeuw. Spenglers pessimistische opvattingen over het verval van de westerse beschaving en de cyclische aard van de geschiedenis hebben weerklank gevonden bij sommigen die parallellen zien tussen de huidige situatie en het verval van vroegere beschavingen.

Een andere reden voor hernieuwde belangstelling voor Spengler is zijn analyse van de opkomst van autoritarisme en de rol van technologie in de moderne samenleving. De werken van Spengler lopen vooruit op veel van de ontwikkelingen in de 20ste en 21ste eeuw, zoals de opkomst van totalitaire regimes, de invloed van massamedia en communicatietechnologieën, en het verval van traditionele waarden en instellingen.

Ten slotte is er ook een hernieuwde belangstelling voor de literaire stijl van Spengler en de manier waarop hij historische analyse mengt met cultuurkritiek en filosofische reflectie. Sommige wetenschappers zien Spengler als een belangrijke figuur in de ontwikkeling van het literaire modernisme en het gebruik van literaire technieken in het schrijven van non-fictie. Spenglers nadruk op de relativiteit van culturele waarden en zijn afwijzing van universele waarheden en absoluten lopen tot op zekere hoogte vooruit op het postmodernisme.

SA: Wat is het belang van het lezen van Spengler vandaag de dag?

CVH: Spengler vandaag de dag lezen kan om verschillende redenen belangrijk zijn. Ten eerste biedt zijn werk een uniek perspectief op geschiedenis en cultuur dat de traditionele westerse opvattingen uitdaagt. Spengler's cyclische kijk op de geschiedenis, bijvoorbeeld, stelt het idee van vooruitgang en de onvermijdelijkheid van westerse dominantie ter discussie. Dit kan lezers helpen kritischer na te denken over hun eigen aannames en een genuanceerder begrip van de wereld te ontwikkelen.

SA: Is uw kijk op zijn denken, na zoveel tijd te hebben besteed aan het lezen en vertalen van Spengler, op enigerlei wijze veranderd?

CVH: Helemaal niet. Het heeft mijn kijk op zijn filosofie alleen maar versterkt. Na al die jaren blijft hij de man van het uur!

SA: Constantin, ik wil je bedanken voor je deelname aan The Oswald Spengler Project.

CVH: Bedankt dat ik mee mag doen. Ik stel het zeer op prijs.

Bron: https://spergler.substack.com/p/interview-with-constantin-von-hoffmeister

Vertaling door Robert Steuckers