Pax Americana: een zombie

De Pax Americana is in feite een eeuwige terugkeer van de levende doden. De “Pax” was nooit het doel; het is Oorlog, Inc. die regeert. Het einde van de Tweede Wereldoorlog leidde direct tot de Koude Oorlog. Het unipolaire moment was een boog van de eerste Golfoorlog tot het bombarderen van Joegoslavië. Op 9/11 begon de Global War on Terror (GWOT), door het Obama-team omgedoopt tot Overseas Contingency Operations (OCO). We komen nu in een Koude Oorlog 2.0 tegen China.

Wat voormalig CIA-analist Ray McGovern treffend omschrijft als het MICIMATT (militair-industrieel-congres-intelligentie-media-academisch-denktank-complex) heeft nog nooit een “Pax” gecreëerd. Het voert oorlog, eenstemmig, als Monty Python’s “Ni!” ridders – maar dan zonder de humor.

Neem deze ridder voor de Council on Foreign Relations, [een denktank die zich] in het centrum van de gevestigde ordematrix bevindt. De CFR is gespecialiseerd in Kissinger’s ‘verdeel en heers’-strategie. En dit geldt in overvloed voor het strategisch partnerschap tussen Rusland en China.

De ridders roepen het voor de hand liggende: “De Chinese macht moet worden ingedamd”. Zij verkopen de huidige opeenvolgende imperiale debacles als “grote strategische manoeuvres”, in een fantasievolle, verkeerd vertaalde mengeling van Gramsci [1] en Lampedusa [2]: een “nieuwe orde” (bedacht door het Imperium) zou worden geboren door “alles moet veranderen zodat alles hetzelfde blijft” – en zou het Imperium bevoorrechten.

Andere ridders komen zelfs met het belachelijke idee dat de huidige POTUS, een ware zombie die op afstand wordt bestuurd via zijn teleprompter, in staat zou zijn een “buitenlands beleid voor de middenklasse” uit te stippelen, alsof MICIMATT ooit een project zou goedkeuren om “de welvaart van de vrije wereld in haar geheel te bevorderen”. De “vrije wereld” is nog niet bekomen van de “welvaart” die Afghanistan gedurende zijn 20 jaar durende “bombardement op de democratie” is geboden.

En dan zijn er nog de Britse ridders, die op zijn minst Monty Python uit hun hoofd hadden moeten kennen, die klagen dat het illiberalisme en de “door Xi en Poetin gecreëerde regimes” zullen “instorten” en worden verdrongen door “anarchie en nieuwe despotismen”. Dezelfde oude Angelsaksische arrogantie vermengd met grove onwetendheid. Ah, die Aziatische “tirannieën” die het beschavingsmomentum van de blanke man bedreigen…

We leven allemaal in een Australische onderzeeër

Alle ogen zijn nu gericht op de AUKUS, in feite de USUKA. Tot voor kort beschikten alleen de P5 – de vijf permanente leden van de VN-Veiligheidsraad – over onderzeeërs met nucleaire aandrijving. India sloot zich bij de club aan, en later Australië.

Alle grote spelers weten dat de volgende oorlog van de VS niet om de afgelegen eilanden in de Stille Oceaan zal gaan. Taiwan, echter, is een andere zaak. AUKUS gaat hoofdzakelijk over Taiwan.

AUKUS werd afgerond op de G7-top in Carbis Bay afgelopen juni. Het was een zaak van de Anglo Men’s Club, uitsluitend besproken door de trojka Biden-BoJo-Morrison – en naar behoren met uitsluiting van Japan, hoewel Tokio eerder bijna een samoerai katana had getrokken door te verklaren dat het voornemens was Taiwan te steunen.

Het probleem is dat er geen lek was van de kleine lettertjes in de AUKUS overeenkomst. Alleen communicatie. Toch is het nu al duidelijk dat AUKUS veel verder gaat dan alleen de bouw van Australische kernonderzeeërs. Canberra zal ook toegang krijgen tot Tomahawks en Hornets en zelfs deelnemen aan Amerikaans onderzoek naar hypersonische raketten.

Maar dan, in een verspreking, onthulde de Australische minister van Defensie Peter Dutton het spel: AUKUS zal “de infrastructuur in Perth verbeteren die nodig zal zijn om deze onderzeeërs te bedienen. Ik verwacht dat we in de toekomst… leaseregelingen of meer gezamenlijke operaties tussen onze marines zullen zien.”

Vertaling: Perth wordt een vooruitgeschoven basis voor Amerikaanse kernonderzeeërs met kernwapens.

Waarom nu AUKUS? Laten we teruggaan naar de Tweede Wereldoorlog – en dezelfde oude karikaturale geopolitiek van de aardige Angelsaksische maritieme eilandmogendheden tegenover het “vervelende” Euraziatische Heartland.

De Tweede Wereldoorlog was de oplossing om tegelijkertijd te voorkomen dat Duitsland de Atlantische Oceaan zou domineren en Japan het gebied Azië-Stille Oceaan (dat is trouwens de juiste terminologie: “Indo-Pacific” is Amerikaanse ‘newspeak’).

De Duits-Japanse alliantie was bedoeld om de overhand te krijgen in het Euraziatische Heartland. Vandaag wordt het Rijk van de Chaos langzaam maar zeker uit datzelfde Euraziatische Heartland verdreven – ditmaal door het strategisch partnerschap Rusland-China.

Degenen met technische kennis in de wandelgangen van Washington – nee, niet de ridders – weten dat de VS geen partij is voor hypersonisch Rusland. Toch denken de Amerikanen dat ze Beijing het leven ondraaglijk kunnen maken. Voordat het establishment van de VS zal toestaan dat China de controle krijgt over het westelijk deel van de Stille Oceaan, zal het over zijn nek moeten gaan. Dit is waar de instrumentalisatie van Australië om de hoek komt kijken.

Een grote vraag is wat de nieuwe rol van de Vijf Ogen zal zijn. [3] Met AUKUS is de Anglo boys club reeds verder gegaan dan het louter delen van inlichtingen en het bespioneren van communicatie. Dit is een militair pact tussen de Drie Ogen.

Afhankelijk van de samenstelling van zijn nieuwe regering, zou Duitsland een Zesde Oog kunnen worden – maar in een ondergeschikte rol. Met AUKUS wordt de NAVO als geheel, na het spectaculaire Afghaanse debacle, niet veel meer dan een half-relevante vazal. Alles is weer gericht op hegemonie op zee.

AUKUS is in feite een Quad Plus, waarbij India en Japan – de Aziatische vijfde colonne – opnieuw de rol van loutere vazallen mogen spelen.

Een oorlog voor 2040

Het zal geen verbazing wekken dat de eerste beknopte technische en strategische evaluatie van AUKUS Russisch is, geschreven door Alexander Timokhin en gepubliceerd in Vzglyad, een krant die nauwe banden heeft met de inlichtingendiensten van de GRU. Hier, geredigeerd door John Helmer, is een essentiële (oorspronkelijk Engelse) vertaling.

Belangrijkste punten:

Extra onderzeeërs zullen een ernstige en bijkomende bedreiging vormen; “het probleem van de bestrijding van vijandelijke onderzeeërs zal voor China zeer acuut worden”.

Geografisch gezien “kan Australië de doorgang tussen China en de Indische Oceaan volledig blokkeren”.

Australië zal de termijnen alleen halen als het “meer onderzeeërs per jaar produceert dan de Amerikanen”.

Het is “mogelijk om van Australië snel een onderzeebootnatie te maken”, maar het zou zeer duur zijn. Deze “enorme investeringen en plotselinge beleidsveranderingen zijn niet zonder reden. Maar het is omdat de Angelsaksische hegemonie in de wereld ernstig ondermijnd wordt.”

En dit leidt tot de onvermijdelijke conclusie: “Wij moeten begrijpen dat de wereld op de rand van oorlog staat.”

Nog vóór de strategische beoordeling van Vzglyad had ik het geraaskal van een andere ridder in Washington – een figuur die algemeen als een wijze wordt beschouwd – voorgelegd aan een inlichtingenanalist van de oude stempel, een dissident van de Deep State. Zijn beoordeling was genadeloos.

Hij schreef mij: “Geopolitieke logica dicteert dat de alliantie tussen China en Rusland is gedefinieerd als strijdig met de belangen van de VS, net als de historische alliantie tussen Mao en Stalin. SEATO en NAVO zijn teruggekeerd. Het verdrag tussen het VK, Australië en de VS maakt deel uit van de herijking van het evenwicht in de Stille Oceaan, of een nieuwe SEATO. De NAVO maakt deel uit van de reactie tegen Rusland en China in Europa.

Over wat er in de toekomst zou kunnen gebeuren, merkte hij op dat “een goede coup tegen de VS, Australië, Groot-Brittannië en de NAVO een Frans-Russische alliantie zou zijn om de NAVO op te breken en Duitsland te isoleren. Rusland heeft Duitsland tevergeefs benaderd, en zou nu Frankrijk kunnen benaderen. Het verlies van Frankrijk zou effectief het einde van de NAVO betekenen.

Hij ziet AUKUS als helemaal opgedirkt en klaar om te vertrekken, maar nergens om heen te gaan : “Zoals de zaken er nu voor staan, domineert China de Pacific, en Australië en Groot-Brittannië betekenen niets. Rusland kan de NAVO binnen veertien dagen verslaan, de hypersonische raketten van onze tegenstanders kunnen alle NAVO-luchtmachtsbasissen in vijf tot tien minuten vernietigen, en de strijd om Europa zou voorbij zijn.”

Hij is onvermurwbaar: “De Verenigde Staten kunnen hun macht niet in de Stille Oceaan projecteren. Chinese onderzeeërraketten kunnen de Amerikaanse vloot in een mum van tijd uitschakelen. De kwestie van de Australische onderzeeërs is irrelevant; als de CIA ook maar iets waard was, zou zij weten dat onze tegenstanders onze nucleaire onderzeeërs nu al zonder enige moeite kunnen opsporen en vernietigen. De hele Amerikaanse marine is verouderd en weerloos tegen Russische raketten.

En het wordt nog erger – althans voor de ridders in blinkend harnas: “De F-35 is verouderd. De luchtmacht is grotendeels nutteloos, omdat Russische en Chinese raketten hun vliegvelden of vliegdekschepen in een mum van tijd kunnen vernietigen. Het Amerikaanse leger is nog minder nuttig dan het Franse leger met zijn Maginotlinie. De stafchefs krijgen minder dan 200.000 dollar per jaar betaald, en hun talent is ook goedkoop. De VS is een zinkend schip.

Ervan uitgaande dat dit werkelijk het geval is, zou de – nucleaire – oorlog tegen China in het westelijk deel van de Stille Oceaan, door Washington gepland voor de tweede helft van de jaren 2030, al voorbij zijn nog voor hij begonnen is. Taiwan zou tegen die tijd zelfs een deel van China kunnen zijn – een gevolg van het economische aanbod dat Peking altijd aan iedereen doet, terwijl Washington altijd alleen maar oorlog te “bieden” heeft.

Eén ding zal echter nooit veranderen: de ridders die “Ni!” zeggen en de lof zingen van de Pax Americana, tot totale onverschilligheid van het weerbarstige plebs.

Vertaling (uit het Frans): elementen

Oorspronkelijke tekst: Escobar: The Living Dead Pax Americana | ZeroHedge

En: La Pax Americana est un cadavre ambulant – Entelekheia.fr

Voetnoten:

[1] Een toespeling op Gramsci’s beroemde uitspraak “De oude wereld sterft, de nieuwe wereld verschijnt langzaam, en in dit clair-obscur ontstaan de monsters”.

[2] Allusie op de roman De Cheetah van Giuseppe Tomasi di Lampedusa. “Alles moet veranderen, zodat er niets verandert.

[3] Five Eyes: Zoals iedereen weet, is dit de alliantie voor het delen van inlichtingen tussen Australië, Canada, Nieuw-Zeeland, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten.