Naar de Grote Zee : In memoriam Darya Aleksandrovna Dugina

Ten tijde van het schrijven van dit rouwbericht, precies zes maanden geleden, sinds 24 februari 2022, is er een zee van bloed vergoten vanuit een zich nog immer vullend bloedbad, eerst alleen over de velden van Klein-Rusland en nu, naar mate het geweld escaleert en naar uitspreidt, over de snelwegen van Groot-Rusland, En niemand weet hoe ver het nog zal spreiden buiten de Ruslanden. Nie-mand wordt gespaard, soldaat noch burger, volwassene noch kind, man noch vrouw, schuldige noch onschuldige. Woorden schieten tekort om de afschuw en verontwaar-diging van de vele miljoenen uit te drukken die gedwongen zijn machteloos toe te kijken bij dit bloedvergieten, Bij de wreedheid en onrechtvaardigheid die nu alle redenen en grenzen te boven gaan terwijl het Rijk der Leugens zich voedt met het bloed en de pijn van hen die het tot meegaandheid, zwijgen en vergetelheid wil dwingen - of uit het bestaan wil "cancellen". Laat geen woord verspild zijn aan hen die nu dat Boze Rijk regeren, arrogant gezeten is op de ruïnes van het ex-vrije Westen, vastbesloten om de hele wereld tot slaaf te maken in webben van woeker, bedrog en terreur - de heersers ervan begrijpen alleen daden. Vele woorden van wijsheid werden in het Westen gesproken voordat het in het kwaad verviel - een paar zullen hier volstaan om uitdrukking te geven aan de vastberadenheid van alle goede mannen, en vrouwen, om zich tegen dit diepe kwaad te verzetten:

Wij hopen vurig - wij bidden vurig - dat deze machtige oorlogsplaag spoedig moge verdwijnen. Maar als God wil dat zij voortduurt, totdat alle rijkdom die door de jaren van onbeloond antwoord zwoegen van de slavenhandelaar is vergaard zal zijn verzonken, en totdat elke druppel bloed die met de zweep is vergoten, zal worden betaald door een andere die met het zwaard is vergoten, dan moet, zoals drieduizend jaar geleden gesproken werd, nog steeds worden gesproken: "de oordelen van de Heer zijn waarachtig en rechtvaardig in alle opzichten". - Abraham Lincoln, tweede inaugurele rede, 4 maart 1865

De nagedachtenis van allen die - kleine, grote, totale - offers hebben gebracht in de nu zes maande lopende Laatste Oorlog van het Wereldeiland - en hun aantal neemt dagelijks toe - vereist meer dan alleen maar een beschrijving te geven: het vereist betekenis geven aan hun lijden en dood. De Russische journaliste, schrijfster en filosofe Darya Aleksandrovna Dugina, dochter van het leidende licht van de Euraziatische beweging, deed dat met het vurige hart van de ware patriot en de onbewolkte geest van de ware gelovige. Haar vroege dood, op 20 augustus 2022, het werk van terroristische huurlingen, beraamd door het overheersende kwaad dat nu het Westen regeert, wordt betreurd door allen die deze Geopolitica-ruimte met haar deelden. Onbewust echter hebben de laffe moordenaars die een einde maakten aan haar aardse leven, haar ook onsterfelijkheid gegeven. Haar nagedachtenis zal de hunne overleven. Haar naam, die zowel "Groot" als "Zee" betekent, maakt nu deel uit van de Grootste Zee. Onbewust hebben haar moordenaars haar naam voor eeuwig in de steen der geschiedenis gekerfd. Door haar offer is zij reeds het Huis der Helden binnengegaan:

Smart girl, to slip betimes away

From fields where glory does not stay

And early though the laurel grows

It withers quicker than the rose

But round this early-laurelled head

Will flock to gaze the strengthless dead

And find unwithered on its curls

The garland that is now this girl’s

‘Listig meisje, om zo snel weg te glippen
Weg uit velden waar de roem niet blijft
En hoewel de laurier vroeg groeit
Hij verdort sneller dan de roos
Maar rond dit vroeg-gelauwerd hoofd
Zullen alle krachteloze doden zich starend vergaren
Om op de krullende haren onverwelkt te vinden
De krans die nu van dit meisje kroont’
- vrij naar Alfred Edward Housman, ‘Aan een jong stervende atleet’

Meisje-filosofe Darya Platonova neemt nu haar plaats in tussen degenen die zij gedurende haar korte aardse leven het meest bewonderd heeft. Degenen die zij achterliet moeten nu zelfverzekerd haar taak overnemen waar zij gevallen is, vertrouwend op de rechtvaardigheid van Degene tot Wie zij nu is teruggekeerd: haar Schepper, haar hemelse Vader. Want zeer zeker zal zij gewroken worden:

Mijn is de wraak en de vergelding

ten tijde als hun lieder voet zal wankelen

want de dag huns ondergangs is nabij

en de dingen, die hun zullen gebeuren, haasten

- Deuteronomium 32:35