Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΙΣΧΥΟΣ

Το Όγδοο Συνέδριο του Τσάργκραντ στον Καθεδρικό Ναό του Σωτήρος Χριστού ήταν αξιοσημείωτο.

Γίνεται φανερό ότι ζούμε σε μια κοινωνία της οποίας η ιδεολογία μετατοπίζεται - από φιλελεύθερη σε ρωσική. Αυτή η διαδικασία δεν μπορεί να σταματήσει. Δεν είναι απλώς μια απόφαση των αρχών∙ είναι η λογική του χρόνου, ένα ιστορικό τελεσίγραφο.

Η Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση (SMO) άλλαξε ριζικά το ιδεολογικό τοπίο στη Ρωσία. Η εποχή των ουδέτερων τεχνοκρατών έχει τελειώσει˙ η εποχή των ιδεολογικών πατριωτών έχει ξεκινήσει. Ένας νέος τύπος αξιωματούχων αναδύεται - κυβερνήτες, υπουργοί, ηγέτες. Οι άνθρωποι του κράτους έρχονται πλέον τακτικά αντιμέτωποι με τον θάνατο, τον πόνο, τη φρίκη και την ψυχή του λαού. Δεν μπορούν πλέον να λειτουργούν αποκλειστικά μέσω οδηγιών και τυπικών απαιτήσεων, ενώ παράλληλα επιδίδονται αθόρυβα στη διαφθορά. Είναι μέρος της ιστορίας, και η ιστορία απαιτεί δράση, μια επιλογή που καθοδηγείται από την καρδιά. Έτσι, οι έχοντες την εξουσία πρέπει να επιλέξουν: είναι με την κάστα της ελίτ ή με τον λαό; Είναι στο πλευρό του πολέμου, συμμετέχοντας ενεργά σε αυτόν, ή στέκονται στην άκρη; Το να είσαι τεχνοκράτης σημαίνει ότι επιλέγεις το δεύτερο. Διαφορετικά, πρέπει είτε να αλλάξει κανείς την κοσμοθεωρία του είτε να υιοθετήσει ανοιχτά τις καθιερωμένες ρωσικές απόψεις και να σταθεί στο πλευρό του Ρωσικού Αγώνα.

Τώρα, για άλλη μια φορά, ο καθένας πρέπει να καθορίσει τη θέση του. Πρόκειται για ένα ιδεολογικό χάσμα. Ο φιλελευθερισμός έχει εξαντληθεί, αν και επιμένει από αδράνεια. Αλλά τώρα, ακόμη και η εκτελεστική τεχνοκρατία δεν επαρκεί. Αντιμετωπίζοντας τον πόλεμο, τους εσωτερικούς εχθρούς στην πέμπτη και έκτη φάλαγγα, την καταστροφική μετανάστευση και την καταστροφική δημογραφία, τις παραδοσιακές και μη παραδοσιακές αξίες, ο καθένας πρέπει να κάνει μια επιλογή. Ξεκάθαρη και αποφασιστική. Όχι ψιθυριστά - δυνατά. Και πρέπει να τηρηθεί και να ακολουθηθεί, ενδεχομένως μέχρι τέλους, γιατί βρισκόμαστε σε περίοδο πολέμου. Το να είσαι Ρώσος σήμερα δεν έχει να κάνει μόνο με τη διεκδίκηση ενός τίτλου ή μιας ταυτοτικής ταμπέλας. Το να είσαι Ρώσος σημαίνει να ενταχθείς στις τάξεις του Ρωσικού Αγώνα, να κατανοήσεις τον εαυτό σου ως μέρος ενός λαού, πρόθυμος να θυσιάσεις τα πάντα - ακόμη και τη ζωή - για το κράτος.

Η εποχή των συμβιβασμών και των ημίμετρων έχει τελειώσει. Οι επιλογές που θα γίνουν τώρα θα έχουν μη αναστρέψιμες συνέπειες. Το Ευαγγέλιο μιλάει για εργάτες της τελευταίας ώρας∙ εντάχθηκαν στο καθήκον αργότερα από τους υπόλοιπους, αλλά όντως εντάχθηκαν σε αυτό. Και τους υποσχέθηκαν μερίδιο στη Βασιλεία των Ουρανών. Μετά από αυτή την τελευταία ώρα, ωστόσο, θα είναι πραγματικά πολύ αργά.

Αυτή είναι η τελευταία ώρα του Ρωσικού Αγώνα. Είναι ώρα να δώσουμε την τελευταία μας υπόσχεση στην Πατρίδα, την Πίστη, το Κράτος και τον Λαό. Ναι, από τη δεκαετία του 1980, η προδοσία έχει γίνει κοινωνικός, ιδεολογικός και ψυχολογικός κανόνας. Ο καθένας ήταν για τον εαυτό του. Αλλά αυτή η εποχή έχει περάσει.

Τώρα είναι μια διαφορετική εποχή. Δεν είναι μόνο μη φιλελεύθερη, είναι ασύμβατη με την τεχνοκρατία. Είναι η εποχή μιας ιδέας. Της ρωσικής ιδέας. Έχει επιτέλους φτάσει.

Κανένα ζήτημα στη σύγχρονη Ρωσία δεν μπορεί να θεωρηθεί καθαρά τεχνικό. Αντιθέτως, όλα τα ζητήματα έχουν ιδεολογική διάσταση. Προέκυψαν για ιδεολογικούς λόγους και οι λύσεις τους βρίσκονται στο ιδεολογικό πεδίο.

Γιατί η ΕΣΕ; Επειδή το 1991, οι φιλελεύθεροι και οι δυτικόφρονες στη Ρωσία πήραν την ιδεολογική απόφαση να διαλύσουν την αυτοκρατορία (ΕΣΣΔ). Και θα αγωνιστούμε μέχρι να ανατρέψουμε τα αποτελέσματα αυτής της προδοσίας.

Από πού προέρχεται η μετανάστευση; Από το γεγονός ότι η φιλελεύθερη ιδεολογία αρνείται ακόμη και θεωρητικά τον εθνοτικό και πολιτιστικό-θρησκευτικό παράγοντα. Και η καπιταλιστική αρχή της βελτιστοποίησης του κέρδους απαιτεί το φθηνότερο και λιγότερο κοινωνικά προστατευμένο εργατικό δυναμικό. Αυτή είναι η ιδεολογία.

Γιατί μειώνεται το δημογραφικό ισοζύγιο; Η αρχή του ατομικισμού και η μαζική αστικοποίηση του πληθυσμού, καθώς και η συστηματική καταστροφή των οικογενειακών αξιών και η διάλυση της κλασικής πατριαρχίας. Αυτές είναι ιδεολογικές αρχές και δεν μπορούν να επιλυθούν με τεχνικά μέσα. Από πού προέρχεται η διαφθορά; Ο δογματικός εγωισμός και ο υποχρεωτικός κυνισμός, που μεταδίδονται μαζικά από την κουλτούρα, οδηγούν αναπόφευκτα σε θόλωση της ευθύνης απέναντι στην κοινωνία και σε νομικό καιροσκοπισμό.

Δεδομένων όλων αυτών, χρειαζόμαστε ένα ιδεολογικό σώμα. Είτε ως σύστημα εποπτείας για την εφαρμογή των προεδρικών διαταγμάτων 8091 και 3142 και της έννοιας της Εθνικής Ασφάλειας, είτε με κάποια άλλη μορφή. Φυσικά, η ρωσική πατριωτική ιδεολογία θα πρέπει να ενσωματωθεί διακριτικά στην κοινωνία και να διοικείται από Ρώσους πατριώτες.

Σημειώσεις:

1. Το προεδρικό διάταγμα 809, που υπογράφηκε στις 9 Νοεμβρίου 2022, καθορίζει το ιδεολογικό πλαίσιο για τη διατήρηση και την προώθηση των παραδοσιακών ρωσικών πνευματικών και ηθικών αξιών. Δίνει έμφαση σε αρχές όπως η ενότητα της οικογένειας, η δημιουργική εργασία και η προτεραιότητα των πνευματικών έναντι των υλικών αξιών, με στόχο την αντιμετώπιση του δυτικού φιλελεύθερου ατομικισμού και υλισμού στη ρωσική κοινωνία.

2. Το προεδρικό διάταγμα 314, που υπογράφηκε στις 8 Μαΐου 2024, περιγράφει τις «Βασικές αρχές της κρατικής πολιτικής στην ιστορική εκπαίδευση» στη Ρωσία, με στόχο την ενοποίηση της ιστορικής αφήγησης του έθνους και την ενίσχυση της ιδεολογικής συνοχής του εκπαιδευτικού περιεχομένου σε διάφορα επίπεδα..

Περίληψη:

Ο Αλεξάντερ Ντούγκιν υποστηρίζει ότι η Ρωσία αντιμετωπίζει μια ιδεολογική μετατόπιση από τον φιλελευθερισμό σε ένα καθαρά ρωσικό ήθος, καθοδηγούμενο από ιστορικές επιταγές που απαιτούν πίστη, θυσίες και μια νέα γενιά πατριωτών ηγετών πλήρως αφοσιωμένων στη ρωσική υπόθεση.

Μετάφραση: Οικονόμου Δημήτριος