NAVO militaire oefeningen en de reactie van Rusland

Op 24 januari 2024 begon de NAVO met een militaire oefening in Europa (Steadfast Defender 2024), naar verluidt de grootste oefening van de NAVO in tientallen jaren. Officiële informatie op de NAVO-website gaat verder over "bijbehorende oefeningen die tot 31 mei 2024 lopen. Het zal de eerste grootschalige NAVO-oefening zijn waarbij nieuwe defensieplannen in actie zullen worden gebracht. Het zal laten zien dat de NAVO complexe multi-domein operaties kan uitvoeren en volhouden gedurende meerdere maanden, over duizenden kilometers, van het hoge noorden tot Centraal- en Oost-Europa, en onder alle omstandigheden."

De centrale vraag is tegen wie de NAVO zich gaat verdedigen. Aangezien Russische functionarissen herhaaldelijk hebben gezegd dat ze de NAVO-landen niet zullen bedreigen, is het bondgenootschap de afgelopen jaren in paniek geraakt en heeft het met behulp van social engineering en mediamanipulatie sommige gewone mensen wijsgemaakt dat zodra Moskou in Oekraïne wint, het zeker een oorlog tegen andere landen zal beginnen, in de eerste plaats tegen de Baltische staten, die ooit deel uitmaakten van de USSR, en Finland.

Daarom zijn deze oefeningen eigenlijk een gezamenlijke defensieve operatie als reactie op een hypothetische Russische aanval op een NAVO-lid.

Ze zullen maar liefst vier maanden duren en zich over heel Europa van Noorwegen tot Roemenië afspelen. Er zullen 31 NAVO-leden en Zweden aan de oefeningen deelnemen, 50 schepen van verschillende doeleinden, 80 vliegtuigen, meer dan 1.100 pantservoertuigen en ongeveer 90.000 man personeel, waaronder 20.000 Britse, 15.000 Poolse, 10.000 Duitse en 5.000 Nederlandse militairen. Deze aantallen zijn bij benadering en afgaande op andere routine-interacties van de NAVO en de lopende Operatie Atlantic Resolve, kan de werkelijke omvang nog groter zijn.

Rusland heeft al gereageerd op het begin van de manoeuvres. Maria Zakharova, woordvoerster van het Russische Ministerie van Buitenlandse Zaken, merkte op dat "de NAVO-oefening Steadfast Defender 2024 openlijk provocerend van aard is... Deze stap is bewust gericht op het verergeren van de situatie; het verhoogt het risico op militaire incidenten en kan uiteindelijk leiden tot tragische gevolgen voor Europa".

In feite is het oefenscenario niet defensief, maar offensief en dit is ook een provocatieve daad. Er wordt gezegd dat de NAVO de mogelijkheid test om snel een "cordon sanitaire van Vilnius tot Odessa" in te nemen en vast te houden, maar, wat heel belangrijk is, ze gaan nucleaire aanvallen oefenen op de regio's Leningrad, Arkhangelsk, Moermansk, Smolensk en Pskov in Rusland, terwijl onderzeeërs en onderzeebootbestrijdingsboten die aan de oefening deelnemen de vernietiging van Russische onderzeeërs in de Barentszzee en de Oostzee simuleren.

Interessant is dat met de toetreding van Zweden tot de NAVO (Turkije heeft net de aanvraag van Zweden geratificeerd), de Baltische Zee effectief verandert in een waterlichaam onder NAVO-controle. De regio zal gemilitariseerd worden en de Zweedse defensie-industrie zal zich tegen Rusland keren, met extra bases die hoogstwaarschijnlijk op het eiland Gotland zullen worden gebouwd, waardoor de dreiging voor de regio Kaliningrad en Sint-Petersburg zal toenemen. Bovendien wordt tijdens de huidige NAVO-oefening de inname van de regio Kaliningrad gesimuleerd. De Verenigde Staten hebben geprobeerd om soortgelijke scenario's van een militair conflict rond de regio Kaliningrad uit te voeren en de resultaten bleken teleurstellend voor de NAVO, omdat ze hun luchtmacht, die op het moment van de analyse ontoereikend was, aanzienlijk zouden moeten vergroten om de Russische luchtverdedigingssystemen te onderdrukken. De huidige NAVO-oefening zal waarschijnlijk rekening houden met eerdere ontwikkelingen en veranderingen die zich sinds het begin van de speciale militaire operatie hebben voorgedaan.

Volgens de Russische inlichtingendienst hebben de Verenigde Staten hun eigen belangen bij deze oefening, met name het simuleren van preventieve aanvallen op de permanente silobases van de Russische strategische nucleaire strijdkrachten en een aanval op de infrastructuur binnen Rusland en Wit-Rusland. Om dit te kunnen doen, zullen de NAVO-strijdkrachten te maken krijgen met de kwestie van de diepte van het grondgebied, wat vrij moeilijk is gezien de uitgestrekte ruimte van Rusland, terwijl Europese landen fysiek niet over een dergelijke diepte beschikken, wat hen kwetsbaar maakt in het geval Rusland terugslaat (hoogstwaarschijnlijk met het gebruik van kernwapens).

Russische experts noemen dit een nabootsing van de Derde Wereldoorlog, en de militaire afdeling gelooft dat de NAVO zich voorbereidt op een gewapende aanval op Rusland. Dit zal onvermijdelijk een gepaste reactie vereisen om de vijand in bedwang te houden en onherstelbare schade toe te brengen als de NAVO toch het risico neemt om een dergelijk militair conflict met Rusland aan te gaan. Hoewel Moskou niet heeft gezegd hoe het precies zal reageren op de drie maanden durende oefening van de westerse alliantie, is het duidelijk dat het de gevechtsgereedheid van zijn westelijke militaire district op de een of andere manier zal testen.

Natuurlijk is de interactie tussen Rusland en Wit-Rusland ook een reactie op de uitdaging van de NAVO, en in dit geval nam de staat van de Unie zelfs al eerder het voortouw, aangezien Rusland zijn kernwapens in Wit-Rusland stationeerde en de landen gezamenlijke luchtmacht- en luchtverdedigingstrainingscentra naast de bestaande militaire bases. Wit-Russische militairen komen ook vaak naar Rusland om training te volgen op basis van bestaande ervaring in de speciale militaire operatie in Oekraïne. Belangrijk is dat Wit-Rusland begin 2024 een nieuwe militaire doctrine heeft goedgekeurd waarin staat dat een aanval op de bondgenoot (d.w.z. Rusland) zal worden behandeld als een aanval op Wit-Rusland zelf. Het samenspel van de militaire (en economische) capaciteiten is inderdaad cruciaal in de strategie om het Westen in bedwang te houden.

Rusland zal waarschijnlijk ook krachtige signalen naar het Westen sturen door een of andere oefening te houden in de buurt van de NAVO-grenzen, omdat het vertoon van militaire macht, inclusief de activering van strategische nucleaire raketsilo's, de NAVO-strategen ervan moet overtuigen dat Rusland klaar is om hun aanval af te slaan.

Er kunnen ook steeds meer hackersgroepen tegen NAVO-landen optreden. Hoewel westerse media proberen om veel cyberaanvallen aan de Russische regering te linken, zijn er in feite veel onafhankelijke hackersgroepen (en niet alleen in Rusland) die gemotiveerd worden door ideologische overtuigingen. We zullen binnenkort waarschijnlijk nieuws horen over problemen die deze hackers in NAVO-landen hebben veroorzaakt.

Het Zuiden kan ook conclusies trekken uit de NAVO-oefeningen en de reactie van Rusland, omdat deze geopolitieke confrontatie het voor hen gemakkelijk kan maken om de bedoelingen en doelgerichtheid van de twee partijen te evalueren. We mogen ook de steun van de NAVO-landen aan Israël niet vergeten, dat doorgaat met het plegen van genocide op de Palestijnen. Dit is per slot van rekening een serieuze markering op het wereldwijde geopolitieke bord, inclusief kwesties die het werkelijke beleid van belangenafweging aanzienlijk overstijgen. Veel interessanter zijn echter de strategische conclusies over verdere acties en nieuwe kansen. Er moet ook rekening worden gehouden met het sluiten van kansen, want strategisch gezien wordt de Oostzee een kwetsbaardere plek voor Rusland. Daarom zal er interesse zijn in een heroriëntatie in een betrouwbaardere richting om partnerschappen op te bouwen waarin Rusland vertrouwen kan hebben.

Bron

Vertaling door Robert Steuckers