ΓΙΑΤΙ ΕΠΕΣΕ Η ΠΑΛΜΥΡΑ: ΈΝΑΣ ΡΩΣΟΣ ΠΤΕΡΑΡΧΟΣ ΑΝΑΛΥΕΙ

Την κατάσταση στην Παλμύρα ανέλυσε στην εφημερίδα «VZGLIAD», ο Ρώσος στρατιωτικός εμπειρογνώμων, αντιπτέραρχος, Aytech Bizhev. Στο παρελθόν είχε εργασθεί ως στρατιωτικός σύμβουλος στη Συρία και στη συνέντευξή του απαριθμεί τους λόγους της κατάληψης της Παλμύρας από το Ισλαμικό Κράτος και κάνει προβλέψεις για την πορεία των γεγονότων που θα ακολουθήσουν.

Vzgliad: Γιατί κατά τη γνώμη σας δεν έγινε κατορθωτό να αντέξει η Παλμύρα;

Aytech Bizhev: Πρώτον, γιατί τώρα εκεί επικρατεί το «χαμσίν», φυσά ο άνεμος από το βορρά, προκαλεί αμμοθύελλα, και τα πάντα τριγύρω είναι τυλιγμένα στη σκόνη. Έτσι οι καιρικές συνθήκες στην Παλμύρα δεν επιτρέπουν την ευρεία χρήση της αεροπορίας. Ο μαχητές του Ισλαμικού Κράτους εκμεταλλεύθηκαν τη συγκυρία, καθώς η πολεμική αεροπορία απλά δεν μπορεί να πετάξει σε χαμηλά ύψη.

Δεύτερον, η μεγάλη συγκέντρωση των μαχητών δείχνει αναμφίβολα το έλλειμμα της υπηρεσίας πληροφοριών. Είναι πολύ δύσκολο να μη γίνει αντιληπτό ένας πλήθος 4 χιλιάδων ανθρώπων, που κινούνται με αυτοκίνητα, που έχουν ξεκινήσει και από την ίδια τη Μοσούλη. Πολύ περισσότερο που στις σύγχρονες συνθήκες υπάρχουν τα drones, τα οποία μπορούν να διανύουν μεγάλες αποστάσεις.

Κατά την γνώμη σας, τι μέτρα έπρεπε να ληφθούν;

Αναλύοντας τις πληροφορίες που διαθέτουμε, μας δημιουργείται η εντύπωση ότι ο αμυντικός μηχανισμός της Παλμύρας δεν κινήθηκε αρκετά δραστήρια. Αν διοικούσα εγώ την άμυνα της πόλης, αρχικώς θα διεξήγαγα ελέγχους στα προάστια της πόλης, χρησιμοποιώντας και σύγχρονα μέσα ραδιοηλεκτρονικής παρακολούθησης. Εκτός αυτού, τις ομάδες των επιτιθεμένων μαχητών του Ισλαμικού Κράτους έπρεπε να τις αντιμετωπίσουν εκτός της πόλης, κατά της διάρκεια της μετάβασής τους. Αυτοί κάπου θα ξεκουράστηκαν, από κάπου έτρεχαν αυτοκίνητα και θωρακισμένα.
Επιπλέον, ο αριθμός των υπερασπιστών της Παλμύρας ήταν αμελητέος. Κανείς δεν περίμενε την επίθεση. Η άμυνα ήταν οργανωμένη πολύ άσχημα, και έτσι οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους στην αρχή κατέλαβαν τα στρατηγικά υψώματα, και έπειτα μπήκαν στην Παλμύρα, κυριολεκτικά με τέτοια ευκολία όσο το μαχαίρι στο βούτυρο.

Αποδεικνύεται επομένως ότι οι μαχητές ήταν καλά προετοιμασμένοι.

Οι ισλαμιστές δεν ακολουθούν κάποια καθορισμένη παραδοσιακή τακτική, γραμμένη στα πολεμικά εγχειρίδια. Κινούνται με τζιπ, εξοπλισμένα με βαριά πολυβόλα, σε κινούμενες ομάδες των 10-15 ατόμων. Μπορείς να τους αντιμετωπίσεις με τη βοήθεια της πολεμικής αεροπορίας, των ελικοπτέρων. Αλλά, όπως ανέφερα, τώρα οι καιρικές συνθήκες είναι αντίξοες. Εκτός αυτού, είναι καλά εξοπλισμένοι, διαθέτουν μεταξύ άλλων και σύγχρονα μέσα επικοινωνίας.

Στο Ισλαμικό Κράτος πολεμούν πολλοί πρώην αξιωματικοί του ιρακινού στρατού, οι οποίοι μπορεί να έχουν λάβει εκπαίδευση στη Ρωσία –τους είναι λοιπόν γνωστή η τακτική μας στις μάχες. Μπορούμε να πούμε ότι τα στελέχη της στρατιωτικής διοίκησης του Ισλαμικού Κράτους εκπαιδεύτηκαν στις δικές μας στρατιωτικές σχολές.

Να αναμένουμε αντεπίθεση του συριακού στρατού στην περιοχή της Παλμύρας;

Πρώτα απ’ όλα πρέπει να καταλάβουμε ότι ο συριακός στρατός τώρα είναι πολύ κουρασμένος, διεξάγει έναν συνεχή πόλεμο εναντίον διαφόρων τρομοκρατικών ομάδων εδώ και τέσσερα χρόνια. Η Παλμύρα βρίσκεται στην έρημο ανάμεσα σε λόφους – για να την υπερασπιστείς χρειάζονται σημαντικές δυνάμεις και μέσα. Το έργο αυτό των δυνάμεων του συριακού στρατού το περιπλέκει και ο μεγάλος αριθμός των μετώπων και οι τεράστιες αποστάσεις.

Παρ’ όλα αυτά, η τακτική επιτυχία του Ισλαμικού Κράτους στην Παλμύρα δεν μπορεί να του δώσει τίποτε σε στρατηγικό επίπεδο. Η Δαμασκός απέχει από την Παλμύρα 300 χλμ. Τριγύρω δεν υπάρχουν μεγάλες πόλεις, εκτός από τη Χομς, που, όμως, η μετάβαση και προς αυτήν είναι επίσης προβληματική. Τώρα ο συριακός στρατός και οι ρωσικές αεροπορικές δυνάμεις θα επιχειρήσουν να την πολιορκήσουν. Όταν ο καιρός γίνει φυσιολογικός, αργά η γρήγορα θα απωθηθούν οι μαχητές. Αυτήν τη στιγμή, όπως φαίνεται, ο συριακός στρατός ανασυγκροτείται. Ωστόσο η απελευθέρωση του Χαλεπιού είναι τώρα σημαντικότερη από την ανακατάληψη της Παλμύρας.

Πολύ περισσότερο που η διεξαγωγή των μαχών σε αστικό περιβάλλον είναι ένα πολύ σύνθετο έργο. Στο Χαλέπι δίνεται μάχη για το κάθε σπίτι, και, εκτός αυτού, είναι απαραίτητο να αποναρκοθετηθεί το έδαφος, να απολυμανθούν οι πηγές του νερού, να αποκατασταθεί η υποδομή. Θεωρώ ότι δεν πρέπει τώρα να αναλωθούν οι έτσι κι αλλιώς περιορισμένοι πόροι. Όλα τα μέσα και όλες οι δυνάμεις πρέπει να επικεντρωθούν στο Χαλέπι.

H μαχητική ικανότητα των υποστηρικτών του Άσαντ απέχει λοιπόν από το επιθυμητό;

Στη Συρία, κατά τον πόλεμο, εγώ ο ίδιος ήμουν επτά φορές, αλλά ήμουν ακόμη και στην ειρηνική περίοδο. Τους εκπαίδευσα στη διοίκηση και χρήση της αντιαεροπορικής άμυνας, ήμουν υπεύθυνος για την στρατιωτικο-τεχνική συνεργασία με αυτήν τη χώρα Γνωρίζω καλά το λαό της Συρίας.
Έχω πολλούς φίλους στην ηγεσία του συριακού στρατού. Είναι άνθρωποι εκπαιδευμένοι, μορφωμένοι, και μάλιστα συνεργάζονταν και πριν τον εμφύλιο πόλεμο με Ρώσους στρατιωτικούς συμβούλους.
Αλλά η Συρία είναι μια μικρή χώρα, ο πληθυσμός της είναι 15-16 εκατομμύρια. Κρατούν για 4 χρόνια, πολεμούν εναντίον πολυάριθμων και διαφορετικών ομάδων του συνασπισμού των τρομοκρατών. Δεν πρέπει να υποτιμάμε τις δυνατότητες του συριακού στρατού. Απλά κουράστηκαν.

Η συνέντευξη δημοσιεύεται στο μπλογκ του Σωτήρη Δημόπουλου.
Ο Σωτήρης Δημόπουλος είναι Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου & Πτυχιούχος του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων του Κιέβου. Εργάζεται ως Πολιτικός Αναλυτής.