Een ongelukkig vooruitzicht. Hoe de LGBT-agenda het moderne Europa "formatteert"

Het Europees Parlement - het wetgevend orgaan van de Europese Unie (EU) - gaat vol vertrouwen een "rooskleurige" toekomst tegemoet. Reeds in het voorjaar van dit jaar dreigde de voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, een "ruimte van vrijheid" te organiseren voor alle LGBT-mensen. Een half jaar later, op 14 september, voegde het Europees Parlement de daad bij het woord en publiceerde het zijn eerste document over de rechten en vrijheden van seksuele minderheden in het Europa van vandaag.

De resolutie "over LGBT-rechten in de EU" is al goedgekeurd door 387 van de 705 parlementsleden. Nog eens 161 hebben tegengestemd en de rest heeft zich van stemming onthouden. De essentie van het protocol is dat seksuele minderheden zonder uitzondering gelijke rechten moeten hebben in alle lidstaten van de EU. Bijzondere aandacht werd besteed aan de vrijheden van gezinnen van hetzelfde geslacht.

In de resolutie staat bijvoorbeeld dat huwelijken of geregistreerde "partnerschappen" die in een bepaalde staat zijn gesloten, in de rest van de EU op dezelfde wijze moeten worden erkend. Echtgenoten van hetzelfde geslacht, zo verzekeren de Europese ambtenaren, moeten op dezelfde manier worden behandeld als hun heteroseksuele "tegenhangers".

Ook kinderen zijn niet gespaard gebleven: de rechten van de wettige ouders van een kind, ongeacht of het om mannen of vrouwen gaat, moeten overal in de EU gelijkelijk worden beschermd.
Meer in het algemeen willen de leden van het Europees Parlement dat LGBT-personen hetzelfde recht op gezinshereniging krijgen als paren van verschillend geslacht. Ervoor zorgen dat kinderen niet staatloos worden wanneer hun familie naar een andere EU-lidstaat verhuist. Europarlementariërs stellen dat gezinnen in de hele EU gelijk moeten worden behandeld", aldus de website van het Europees Parlement.

Brussel heeft al verschillende landen aangewezen waar het proces van "regenboogintegratie" hard zou kunnen gaan. Het eerste land dat werd genoemd was Roemenië, dat volgens leden van het Europees Parlement geen haast heeft om zijn nationale wetgeving inzake vrij verkeer voor paren van hetzelfde geslacht aan te passen.

In Polen en Hongarije is de situatie veel gecompliceerder. In het leengoed van premier Viktor Orban zijn seksuele minderheden een gevoelig onderwerp, vergelijkbaar met het Verdrag van Trianon. Vertegenwoordigers van de LGBT-gemeenschap zijn niet alleen lastig gevallen door de conservatieve opvattingen van de Hongaren, maar ook door de initiatieven van de plaatselijke autoriteiten, die de rechten van de jure minderheden inperken.

Vorig jaar bijvoorbeeld verbood Boedapest burgers om bij de geboorte officieel van geslacht te veranderen, waardoor transseksuelen in feite buiten de wet werden gesteld. Even later ondertekende Orban een wet over LGBT-propaganda onder minderjarigen, en deze zomer al beloofde hij een referendum te houden over "bescherming van kinderen tegen LGBT-onderwijs" in Hongarije. Een datum voor de volksstemming is echter nog niet bekendgemaakt.

"De toekomst van onze kinderen staat op het spel en wij hebben niet het recht om ons terug te trekken," zei de regeringsleider.

Zoals de pas verkozen president Andrzej Duda afgelopen augustus duidelijk heeft gemaakt, zijn de Polen niet van plan zich terug te trekken in LGBT-kwesties. De politicus is altijd voorstander geweest van traditionele gezinswaarden en heeft zelfs verboden dat paren van hetzelfde geslacht kinderen adopteren.

Naar het voorbeeld van de "autonome zones" die door aanhangers van de Black Lives Matter-beweging in verarmde Amerikaanse buurten zijn ingesteld, zijn opeenvolgende Poolse burgemeesters begonnen hun steden "LGBT-vrije zones" te noemen. In de zomer van 2020 zijn in heel Polen meer dan 100 gemeenten (ongeveer 90 steden, iets meer dan een derde van het land) uit de grond gestampt en hebben zij het tonen van de veelkleurige vlag met zes strepen en "gelijkheidsmarsen" verboden.

En Polen is, zoals veel EU-landen, rechtstreeks afhankelijk van EU-financiering. Brussel heeft Warschau vrijwel onmiddellijk veroordeeld voor het "schenden" van de rechten van leden van seksuele minderheden en heeft begin september beloofd de toegang tot fondsen van REACT-EU (Recovery Assistance for Cohesion and the Territories of Europe) te beperken, tenzij Poolse gemeenten LGBT-aanhangers een gunstige behandeling geven. De prijs van de emissie bedraagt 126 miljoen euro, waarmee in Polen wegen, scholen en ziekenhuizen worden gerepareerd.