De Groene Parallelmaatschappij: Van LGBTQ tot Klima waan
Ze vormen veruit het grootste, gesloten milieu binnen de Duitse samenleving – we hebben het niet over de moslims, maar over de kiezers van de Groenen in Duitsland. Dit is ontdekt door sociologen van het "Forschungsinstitut Gesellschaftlicher Zusammenhalt". Volgens hun eerste samenhangrapport van november 2023 over de Duitse samenleving blijft 62% van de Groene kiezers uitsluitend in hun eigen politieke netwerken en onderhouden zij geen contact met andere delen van de Duitse samenleving. Zo vormen de Groenen, vooral in Duitsland, de grootste parallelmaatschappij – nog veel groter dan de vaak bekritiseerde moslims en Oost-Duitsers. Maar wat maakt deze parallelmaatschappij uit, waar is zij te vinden en vormt zij een bedreiging voor Duitsland?
Een West-Duitse sfeer: zelfingenomen, welvarend en academisch geschoold
De typische Groene kiezer ziet zichzelf als onderdeel van de morele en intellectuele elite van het land, die altijd streeft naar wat het beste is voor alle Duitsers: Ze willen de goede zijn, zijn vaak zelfingenomen en presenteren hun politieke standpunten als onbetwistbaar. Wat hen drijft is de wil om de wereld volgens hun opvattingen te “verbeteren”, ongeacht wat anderen van hen denken. Daarom willen de Groenen zoveel mogelijk immigranten opnemen en het klimaat redden door belastingen te verhogen en verbrandingsmotoren te verbieden. Dat zij voorbij regeren aan de levensrealiteit van veel Duitsers, die uit angst voor buitenlandse criminaliteit niet meer de straat op durven en onder de belastingdruk kreunen, stoort hen niet. Dit komt niet in de laatste plaats doordat zij geografisch geconcentreerd en meestal onder elkaar zijn:
De Groenen zijn vooral een West-Duits fenomeen, dat zijn centrum heeft in West-Duitse grote steden zoals Stuttgart, Heidelberg, Darmstadt, Münster en Kiel, maar ook in Berlijnse wijken zoals Mitte en Charlottenburg-Wilmersdorf. Ook zijn zij, vanwege hun feministische overtuiging, voornamelijk vrouwelijk – de groene stereotype kiezer is niet toevallig een onnatuurlijk kleurrijke vrouw met meerdere katten. Opvallend is dat het vooral de universiteitssteden van de oude Bondsrepubliek zijn, waar de kiezers van de voormalige milieupartij te vinden zijn.
Demografisch gezien behaalden de Groenen weliswaar bovengemiddeld veel stemmen bij de jongere kiezers tijdens de laatste federale verkiezingen van 2021, maar het grootste deel van hun kiezers komt uit de middelste en oudere leeftijdsgroepen. De overwegend etnisch Duitse Groenen vergrijzen net als de rest van het Duitse volk. Dit komt doordat de Groenen in Duitsland kunnen bouwen op de basis van de alternatieve en studentenbeweging van de babyboomgeneratie.
De groene gentrificatie: Stijgende huren, Antifa-terrorisme en Dragqueens
Economisch gezien behoren zij tot de kiezers met bovengemiddeld hoge inkomens en zijn zij de belangrijkste verantwoordelijken achter de zogenaamde gentrificatie, waarbij het gaat om veranderingen in stadswijken van grote steden. In het kader van deze processen worden stadswijken, die zich niet in het stadscentrum bevinden maar ook niet helemaal aan de rand van de stad liggen en vaak vervallen zijn, ontdekt door jonge mensen (kunstenaars en studenten) die daar nieuwe winkels openen. Dit trekt uiteindelijk welgestelde investeerders aan, met als gevolg: welvaartsgetto’s, waarin de huren de hoogte in schieten, evenals de prijzen in cafés en winkels.
De oude, lage-inkomensbewoners worden uiteindelijk gedwongen de wijk te verlaten, omdat ze zich het niet meer kunnen veroorloven. In combinatie met de opbouw van Antifa-structuren in dergelijke wijken, “Refugee-Welcome” demonstraties en Dragqueen-voorleessessies voor kinderen, zijn dit uiteindelijk anti-Duitse centra van welvaartsverwildering, zoals bijvoorbeeld te zien is in Leipzig-Connewitz of de Schanzenwijk in Hamburg.
Tegelijkertijd worden dergelijke wijken No-Go-zones voor patriottische Duitsers: Ideologische terreur aan universiteiten en fysiek geweld tegen andersdenkenden zijn een gevolg van de ook door de Groenen gefaciliteerde anti-Duitse cultuur, die alles wat Duitsland maakt haat.
Groenen: Tolerantie alleen tegenover gelijkgestemden
Niet voor niets concludeert het samenhangrapport dat Groene kiezers zichzelf weliswaar als zeer tolerant beschouwen en graag omgeven zijn door “tolerante mensen”, maar zelf sterk gepolariseerd zijn en Duitsers met andere meningen niet tolereren.
De Groenen vormen een academisch opgeleide bubbel die door hun macht op het gebied van onderwijs als geen ander hun eigen handelen weet te rechtvaardigen en tegelijkertijd de mening van anderen te diffameren. De "strijd tegen rechts" is daarbij slechts de top van de ijsberg van een partij die steeds meer sekte-achtige trekken vertoont en tegelijkertijd een offensieve klimaathysterie verspreidt, die de normale Duitser zijn auto en vakanties wil verbieden, terwijl men zelf naar de toppen van Dubai vliegt of voor een ijsje naar Californië. Dit wordt gerechtvaardigd door paniekzaaierij over de vermeende dreigende klimaatramp, terwijl de Duitse auto-industrie en de industriële basis van Duitsland zelf dreigen te bezwijken. Dit alles wordt door het groene milieu met een schouderophalen ter kennis genomen, aangezien het om een vermeend hoger doel gaat.
Van de Groenen moeten we dan ook spreken in termen van een steeds duidelijker wordende realiteitsblindheid. Dit wordt vooral problematisch wanneer er in een bepaald milieu, zoals dat van de Groenen, geen begrip meer bestaat voor hoe de levensrealiteit van andere mensen eruit ziet en wat voor opofferingen maatschappelijke veranderingen zoals massaimmigratie, werkloosheid, verval van de infrastructuur en buitenlandse criminaliteit bijvoorbeeld betekenen voor mensen in de voormalige DDR, maar ook voor Duitsers buiten de groene welvaartswijken in West-Duitsland.
Terwijl het vernietigingswerk van Bündnis 90 vooral binnenlandse politieke gevolgen heeft, is het vooral de "feministische buitenlandse politiek" van de Groenen die voor Duitsland zelfs tot een nieuw militair conflict zou kunnen leiden. In de overgang naar het nieuwe millennium, van de vredesbeweging naar de olijfgroene oorlogspartij onder Joschka Fischer, trommelen de Groenen aan de zijde van de VS voor een militarisering van het Duitse buitenlands beleid, met name tegenover Rusland. Dit ging zelfs zover dat de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock op 24 januari 2023 de oorlog verklaarde aan Rusland, waarna het ministerie van Buitenlandse Zaken kort daarna terugkrabbelde. We zien dus: de realiteitsblindheid van de Groenen is niet alleen gevaarlijk voor Duitsland, maar voor de hele wereld en zou het Duitse volk in een oorlog kunnen storten die niemand wil, behalve de aanhangers van de klimaatgekte.
De groene parallelmaatschappij: Een gevaar voor Duitsland en de wereld
Kortom, het is duidelijk te zien dat het groene milieu in Duitsland waarschijnlijk de gevaarlijkste parallelmaatschappij is. Propaganda voor massaimmigratie, klimaathysterie, vervroegde seksualisering van kinderen via Dragqueens, homo-cultus, oorlogszuchtigheid en wanbeheer zijn allemaal het resultaat van de activiteit van een kleine maar goed georganiseerde minderheid binnen het Duitse volk. Het is een avant-garde van vooruitgang die het Duitse volk naar de afgrond voert – dus het wordt tijd om ze te stoppen en de groene parallelmaatschappij op te lossen!
De patriottische voorlichting en overtuigingskracht moet op de lange termijn ook de West-Duitse grote steden in het vizier nemen als we de klimaatgekte met wereldoorlogambities willen stoppen. We mogen nooit vergeten dat het hier vooral linksextreme universiteiten en activisten betreft, deels (ook al in negatieve zin) hoogidealistische Duitsers, die we van hun waan moeten genezen. De brede massa van hen moeten we weer van Duitsland overtuigen en hen de verschrikkelijke gevolgen van hun dwalingen laten zien, voordat het te laat is. Hun fanatiserende elites moeten echter op het juiste moment juridisch worden veroordeeld om de vele slachtoffers van hun beleid gerechtigheid te bieden.
Vertaling door Robert Steuckers