AMERİKAN HEGEMONYASININ SONU DÜNYA ÇOK KUTUPLU YENİ BİR DÜZENİ NASIL YENİDEN İNŞA EDİYOR

Bugün dünya, geleneksel güç yapılarının çöküşü ve çok kutuplu bir dünya düzeninin ortaya çıkışıyla işaretlenen tehlikeli ama dönüştürücü bir kavşakta duruyor. Bu dönüşüm sadece bir jeopolitik yeniden yapılanma meselesi değildir; özellikle ABD ve kilit müttefiklerinin on yıllardır süren Batı egemenliğinden bir kopuşu ifade etmekte ve tarihsel olarak ezilen halkların yükselmesi ve küresel siyasette yükselen güçlerle aynı hizaya gelmesi için bir fırsat sunmaktadır. Cesur Filistinlilerin öncülük ettiği El Aksa seli, Rusya'nın askeri eylemleri ve Çin, Rusya ve İran gibi güçlerin ortaya çıkışı, Siyonist varlığın ve Batılı müttefiklerinin çıkarlarının artık küresel meseleleri belirleyemeyeceği yeni bir döneme işaret etmektedir.

Çok Kutuplu Dünya Düzeninin Yükselişi

Eşsiz ekonomik, askeri ve siyasi nüfuza sahip tek bir süper gücün egemenliğindeki tek kutuplu dünya kavramına hızla meydan okunuyor. Rusya, Çin ve İran yıllardır ABD'yi küresel hegemon rolünden uzaklaştırmayı amaçlayan bir ittifakı sessizce teşvik etmektedir. Bu koalisyon, sömürücü dış politikaların, askeri müdahalelerin ve sömürgeci uygulamaların yerini egemenlik ve kendi kaderini tayin hakkının aldığı, emperyalist baskıdan arınmış bir dünya vizyonundan besleniyor.

Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin bu vizyonu açıkça dile getirmiş ve Amerikan hegemonyası döneminin sona ermekte olduğunu iddia etmiştir. Donald Trump'ın seçilmesinin ardından Putin onu tebrik ederek küresel manzarayı yeniden şekillendiren temel dönüşümleri vurguladı. Sömürgeciliğe ve müdahaleciliğe dayalı bir dünya düzeninden tamamen farklı yeni bir dünya düzenini ima etti ki bu görüş uzun süredir Batı'nın ekonomik ve siyasi egemenliği altında acı çeken Çin ve İran tarafından da yankılandı.

Amerika Birleşik Devletleri'nin Düşüşü ve Sonuçları

Uzun zamandır küresel normları belirlemeye ve asgari muhalefetle askeri müdahalelerde bulunmaya alışkın olan ABD, şimdi eşi benzeri görülmemiş iç ve dış baskılarla karşı karşıya. ABD içeride enflasyon, işsizlik ve artan siyasi istikrarsızlık gibi köklü ekonomik sorunlarla boğuşuyor. Amerikan halkı, kaynakları tüketen ve ortalama vatandaşa çok az somut fayda sağlayan sonu gelmeyen dış angajmanlardan bıkmış durumda. Bu duygu, izolasyonizme doğru bir kayışı ve maliyetli dış müdahalelerin reddini simgeleyen Trump'ın yükselişiyle zirveye ulaştı.

Hem Ukrayna'ya hem de Siyonist varlığa yöneltilen milyarlarca dolar, Amerikan vergi mükelleflerinin ABD ulusal güvenliği için çok az amaca hizmet eden ya da hiçbir amaca hizmet etmeyen çatışmalarla nasıl yüklendiğini ortaya koymaktadır. Rusya'nın Ukrayna'daki operasyonu ve Gazze'deki El Aksa baskını Amerika'nın ittifaklarındaki doğal zayıflıkları ortaya çıkarmıştır. Bu müdahaleler stratejik bir avantaj sağlamaktan ziyade Amerikan kaynaklarını tüketmiş ve küresel etkisini aşındırmıştır. Biden yönetiminin genellikle sömürücü olarak görülen bu müttefiklere devam eden desteği, Amerika'nın emperyalist modelinin sürdürülemezliğinin altını çizerek önemli kazanımlar sağlamada başarısız oldu.

Yedi Ekim'in Rolü ve Dünya Düzeninin Yeniden Şekillenmesi

El-Aksa'ya yönelik sel operasyonunun damgasını vurduğu 7 Ekim, Orta Doğu'daki güç dinamiklerinin değişmesinde sembolik bir an oldu. Siyonist varlığa karşı bu cesur duruş küresel çapta yankı buldu ve Batılı güçler tarafından desteklenen apartheid devletinin kırılganlıklarını daha da belirginleştirdi. Operasyon sadece Filistin halkının direncinin altını çizmekle kalmadı, aynı zamanda daha geniş bir eğilimi de gösterdi: ezilen ulusların, gerileyen bir süper gücün emperyal girişimlerine tahammül etmeyi giderek reddetmesi.

Siyonist varlık ve Batılı müttefikleri tarafından uzun süredir devam ettirilen adaletsizliklerle yüzleşme zamanının geldiğine dair 7 Ekim operasyonunun cüreti dünyaya, özellikle de Rusya, Çin ve İran gibi yükselen güçlere açık bir mesaj göndermiştir. Bu eylem, sömürü ve işgal uğruna insan haklarını ve kendi kaderini tayin hakkını hiçe sayan tüm devletlere karşı küresel dayanışma çağrısını simgelemektedir.

Rusya, Çin ve İran'ın Stratejik Önemi

Ortaya çıkan bu düzende Rusya, Çin ve İran, Batı emperyalizmine meydan okuyan başlıca güçler olarak öne çıkmaktadır. Avrupalı güçlerin ve Amerika Birleşik Devletleri'nin sömürgeci geçmişlerinin aksine bu ülkeler dengeli ve çok kutuplu bir dünyayı savunmaktadır. Her biri Batı'nın yaptırımlarına, ekonomik baskılarına ve askeri tehditlerine maruz kalmıştır. Buna karşılık, egemenliğe karşılıklı saygı ve Batı hegemonyasına direnme ortak hedefine dayanan ittifaklar kurdular.

Rusya'nın Ukrayna'daki atılganlığı, Çin'in hızlı teknolojik ve ekonomik büyümesi ve İran'ın bölgesel etkisi, yeni bir dünya düzeninde sorumluluk almaya hazır olduklarını gösteriyor. Her biri motivasyonunu Batı egemenliğine karşı meydan okuma tarihinden alıyor. Askeri kaynakları ve doğal zenginlikleriyle Rusya, Avrupa'nın değişen siyasi manzarasında öncü bir rol üstleniyor ve özellikle Trump'ın izolasyonist duruşuyla kıtanın artık jeopolitik zorluklarıyla ABD koruması olmadan yüzleşmesi gerektiğini gösteriyor. Çin'in Kuşak ve Yol Girişimi ve genişleyen askeri gücü, küresel ticaret ve güvenlikte liderlik etme niyetine işaret ediyor. Bu arada İran, Siyonist ve Batılı saldırganlığa direnen bölgesel hareketlere destek vererek Orta Doğu'da zorlu bir güç olarak duruyor.

Avrupa ve Gelişmekte Olan Küresel Kriz Üzerindeki Etkileri

Avrupa şimdi kendini tehlikeli bir konumda buluyor. ABD'nin gücü azalırken, Avrupa ülkeleri, özellikle de Rusya'nın artan etkisiyle boğuşurken, bu zorluklarla bağımsız bir şekilde yüzleşmek zorundadır. Avrupa on yıllar boyunca ABD'nin askeri ve ekonomik desteğine bel bağladı; ancak ABD kendi sınırları içine çekildikçe, Avrupa ülkeleri kapılarının eşiğinde daha iddialı bir Rusya gerçeğiyle yüzleşmek zorunda kalıyor.

Bu çıkmaz, Avrupa'nın kendi içinde yaşadığı ekonomik ve sosyal gerilimlerle daha da karmaşık bir hal alıyor. Enflasyon, işsizlik ve NATO'nun masraflı askeri çabalarından duyulan genel hoşnutsuzluk Avrupa toplumları üzerinde ağır bir yük oluşturuyor. Amerika'nın desteği olmadan Avrupa'nın Rus gücüne karşı stratejilerini sürdürme kabiliyeti giderek daha şüpheli hale geliyor.

Üçüncü Dünya Savaşı Yakın mı?

Güçteki bu büyük değişimler ve ittifaklardaki yeniden yapılanmalarla birlikte üçüncü bir dünya savaşı ihtimali kaygı verici bir şekilde belirmektedir. Nükleer silahlara sahip devletler arasında tam ölçekli bir çatışma arzu edilen bir durum olmaktan uzak olsa da, küresel güçler arasında artan gerilimler bunu tedirgin edici bir olasılık haline getiriyor. Böyle bir çatışmadan en çok yararlananlar kuşkusuz silah üreticileri ve savaştan kazanç sağlayan ekonomik elitler olacaktır. Bu arada, ezilenler ve ötekileştirilenler, her zaman olduğu gibi, yıkımın yükünü taşıyacaktır.

Tarihin bu anı sadece küresel gücün yeniden dağıtılmasıyla ilgili değil, aynı zamanda eşitsizlik ve baskıdan beslenen sistemlerle hesaplaşmayla da ilgilidir. Batı tarafından sömürgeci gücün bir sembolü olarak savunulan Siyonist varlık, kan dökme üzerine kurulu ittifakların yıkıcı doğasını temsil etmektedir. Bu küresel uyanış, emperyalist yapıları parçalamayı ve insan hakları ile ulusal egemenliğe gerçek anlamda saygı üzerine kurulu bir düzen kurmayı amaçlamaktadır.

Böyle bir senaryoda ABD'nin karşı karşıya kalacağı potansiyel kayıpların farkında olan Trump, Amerikan güçlerini Suriye'den çekme, Ukrayna'yı finanse etmeyi durdurma ve hatta oğlunu, Batı'nın ve Biden yönetiminin aslanlaştırdığı sahte bir efsane olarak Ukrayna başkanıyla açıkça alay etmeye yönlendirme niyetinin sinyallerini verdi.

ABD sınırlarına çekildikçe Rusya, Çin ve İran'ın başını çektiği yeni bir dünya düzeni için boşluk doğuyor. Her biri Batı'nın dayattığı zorluklardan yara almış olan bu uluslar, gücün merkezden dağıtıldığı ve hiçbir ülkenin kendi iradesini bir diğerine dayatma hakkına sahip olmadığı bir dünya tasavvur etmektedir. Bu vizyon, Siyonist ve Batı'nın kontrolsüz küresel üstünlük, şiddet ve sömürü ideallerine doğrudan karşıttır.

Çok kutuplu bir dünya düzeninin ortaya çıkışı, dünya çapında ezilen halklar için bir umut ışığı sunmaktadır. Adalet için, Batılı ve Siyonist baskıyı çok uzun süredir devam ettiren yapıları ortadan kaldırmak için bir şansı temsil ediyor. Şurası açık: Amerikan üstünlüğü dönemi sona eriyor ve bununla birlikte Siyonist varlığın sınırsız baskısı da sona yaklaşıyor. Dünyanın ezilenleri, uzun süredir susturulmuş olan seslerinin nihayet bu yeni, adil ve dengeli küresel manzarada duyulacağına dair yenilenmiş bir umutla geleceğe bakabilirler.

Çeviri Adnan DEMİR