Pavel Durov, uitvinder en beschermheer van de sociale netwerksite Telegram, is naar verluidt gearresteerd tijdens een tussenlanding op de luchthaven Le Bourget (Parijs).
Eindelijk is het Ministerie van Waarheid werkelijkheid geworden en is het begonnen met het veroordelen van personen die het lef hadden om op sociale media nieuws te verspreiden dat niet in lijn is met het nieuws van de regering.
In Barcelona hebben verschillende muftis of ulema van "radicaal" links een besluit genomen. Fusaro moet worden opgeheven ("fatwa"). En met deze nietigverklaring is iedereen die de Italiaanse denker bewerkt, vertaalt, becommentarieert, bestudeert, verspreidt en "goedemorgen" zegt, ook ontslagen.
Het onderwerp censuur is niet alleen zeer actueel voor onze samenleving (vooral in de omstandigheden van de NWO), het is ook filosofisch van fundamenteel belang. De hedendaagse westerse cultuur neemt steeds vaker haar toevlucht tot censuur, hoewel zij het liberalisme probeert voor te stellen als afschaffing van alle censuurcriteria. Wat is in werkelijkheid censuur [1] anders dan de meest radicale vorm van censuur van alle ideeën, beelden, leerstellingen, werken of gedachten die niet passen in het enge en steeds exclusivistischer wordende dogma van de "open samenleving"? Zelfs vandaag, op het Filmfestival van Cannes en op andere van hun prestigieuze, door het Westen gecontroleerde podia, is het onmogelijk om door te dringen zonder een minimaal noodzakelijke set - niet-traditionele vormen van seksuele identiteit, rassendiversiteit, anti-koloniaal (en in feite neokoloniaal liberaal) discours, enzovoort.
©2023