De auteur uit Salento stelt een onconventionele exegese voor van de filosofie van de Duitse auteur, met als doel de idealistische filosoof te onttrekken aan "moderne" lezingen.
De Vierde Politieke Theorie kan, als we ons bewust zijn van de in eerste instantie geschetste structuren, systematischer en concreter worden als we enkele doctrines, scholen en figuren die van fundamenteel belang zijn voor de politieke filosofie in haar lens beschouwen. Laten we Hegel als voorbeeld nemen.
Carl Schmitt is een frequente en waardevolle kennis van Motpol geweest, deels als nuchter politiek analist. Zijn argumenten over het onderscheid tussen vriend en vijand, de soeverein, de nomos, de partizaan en de uitzonderingstoestand hebben denkers van zowel rechts als links beïnvloed. De conservatieve revolutionair Schmitt was ook een onderschatte beschavingscriticus, die aspecten van de crisis van het Westen herkende in werken als Hamlet oder Hecuba. Interessant is dat hij Bruno Bauer, Nietzsche, Cortés en Baudelaire aanhaalde als belangrijke stemmen in de 19de-eeuwse crisis.
©2023